Ruim je zooi op!

Vandaag eindelijk weer eens tijd om de polder in te gaan. Gisterochtend was ik er al bang voor, alles lag onder een laagje ijs. Ik had mezelf voorgenomen dat wanneer ik vanmorgen weer de ruiten van de auto moest krabben ik de gok niet ging nemen en de polder zou laten schieten. Nou, vannacht had het dus wederom gevroren en in alle vroegte besluit ik om eerst even snel naar een polderslootje in de buurt te rijden. En ja hoor, het water ligt helaas al helemaal dicht. Het is een dun vliesje maar zelfs het dunste laagje ijs is al teveel. Ik besluit om niet een eind te gaan rijden om er daar achter te komen dat het daar ook dichtgevroren is en rij dus richting een woonwijk.

Daar aangekomen hang ik eerst het nieuw gekregen kunstaas aan de speld om eens te kijken wat voor actie er allemaal in zit. Als ik alles een keer getest heb begin ik met de shadteez te vissen. Maar hoeveel ik ook werp het blijft stil. Zelfs in de woonwijken ligt er op sommige plekken al een laagje ijs. 

Gelukkig is er ook nog voldoende water dat wel vloeibaar is gebleven dus werpen we vrolijk verder. Het heeft afgelopen 2 nachten gevroren dus de vis zal hier weer even aan moeten wennen. Ik denk dat dat de reden is waarom het erg lang stil blijft.

Na 2 uur vissen heb ik nog geen teken van leven gezien in het water. Ik wissel het ene na het andere stuk kunstaas. Na wat wissels hang ik een ander kerstcadeau maar eens aan de speld. Namelijk de Quantum Tiny Tinca. Het is wat wennen om deze swimbait te kunnen vissen, maar na wat worpen heb ik door hoe ik deze kleine swimbait het beste binnen kan halen. Na wat worpen is er uit het niets een snoek achter de swimbait en ik zie de bek van de snoek om de swimbait heen slaan. Ik zet de haak, en sta vandaag eindelijk een snoek te drillen. De kant is goed te doen, dus pak ik de snoek in de kieuwgreep en haal de bait uit de bek van de snoek. Even opmeten en op de foto. 

De snoek blijkt 73 centimeter lang te zijn en mag na het fotomoment weer terug het water in. 

Ik loop verder als ik ineens iets zie glinsteren in het gras. Ik ga kijken en tot mijn verbazing zie ik een bevroren nylon vislijn liggen. Ik rol de lijn op en verbaas me dat mensen dit laten slingeren. Straks zit er een dier in verstrikt en met deze kou zal die dat niet lang volhouden. De hengelsport is al een aantal keer het onderwerp van discussie geweest in de gemeenteraad dus laten we ze geen stok geven om mee te slaan. Dus medevissers, RUIM JE ZOOI OP!!

Ik weet dat er gelukkig ook genoeg zijn die het wel opruimen, maar lees dit dan maar als wie de schoen past trekt hem aan. 

Hieronder dus de lijn waar het om ging. 

Ik besluit om richting een andere stek te rijden en ook daar blijft het lang stil. Na wat wissels hang ik de Big S maar weer eens aan de speld en na een aantal worpen wordt deze gegrepen. Als een klap van Badr Hari knalde deze snoek op de plug. Ik sla aan en dril de snoek richting de kant. Ik zie dat de snoek nog maar met 1 haakpunt vastzit dus geen risico. Scheppen dus. 

Ik dirigeer de snoek het schepnet in en haal deze uit het net. Even onthaken en het meetlint geeft 63 centimeter aan. Ook deze mag op de foto natuurlijk. 

Ik zet de vis terug in het water en bedenk ineens dat een filmpje met de release ook wel eens leuk is. Dus zo gezegd is zo gedaan. 

Hierna besluit ik om aan de terugweg te beginnen. Er gebeurt echter niets noemenswaardigs meer dus bij de auto aangekomen ruim ik de spullen op. 

Ik wil iedereen alvast een gezond en uitstekend 2020 wensen. 

Tot een volgend avontuur in 2020.....!!

niet gaan is geen optie

Vandaag had ik afgesproken om met de boot op pad te gaan. Buienradar goed in de gaten gehouden en deze gaf windkracht 3 aan. Nou prima te doen toch.......

Mijn vismaat appte vanmorgen vroeg al dat het flink waaide en dat het eerder windkracht 6 was. Boottocht werd dus afgeblazen en verplaatst. 

Aangezien ik toch al wakker was dus maar richting de polder gereden. Niet gaan is geen optie!!!

Daar aangekomen pak ik de spullen en loop richting het water. Het is een wijs besluit geweest om niet met de boot weg te gaan. Jongens, wat een wind zeg. Maar op de kant is het goed te doen. Op het water was het een ander verhaal geweest en had je de hengel niet stil kunnen houden. Maar goed, ik sta nu op de kant dus werpen maar. 

Het blijft lang stil. Nou ja, stil? De wind giert over de weilanden en komt zo nu en dan fluitend langs. Dus stil kan ik het niet noemen, jammer genoeg met vissen wel. De een na de andere worp gaat het water in, maar het blijft stil. Doodstil. 

Ik besluit om het op deze stek voor gezien te houden en bedenk me dan dat dit de eerste blank zou zijn op deze stek. Ach, het moest er een keer van komen. 

Op de terugweg hang ik de herring shad van savage gear aan de speld en vis de plekken af waar ik als snoek zou gaan liggen in een hinderlaag. Kleine tip tussendoor, probeer als een roofvis te denken en bedenk dan waar jij in een hinderlaag zou gaan liggen. Nou, ik heb heel wat plekken bedacht vandaag, maar geen juiste plek gevonden. 

Als ik al weer vlak bij de auto ben kom ik bij een splitsing en maak wat worpen. Uit het niets is er dan toch de aanval en de shad wordt bruut gegrepen. Ik sla aan, al was de aanbeet zo hard dat de snoek zich zelf wel heeft gehaakt. Maar gewoon even aanslaan voor de zekerheid kan nooit kwaad. Na een leuke dril schep ik de vis. Natuurlijk besluit de snoek om even lekker te gaan rollen in het net en draait zich lekker vast. Gelukkig valt het mee en heb ik de snoek snel los. Even opmeten en deze vis van 93 centimeter maakt de dag weer helemaal goed. 

Ik zet de snoek terug en besluit om lekker naar huis te rijden. 

Mocht het er dit jaar niet meer van komen om een blog te schrijven, want die kans is aannemelijk, voor alle lezers alvast fijne kerstdagen en een gezond en fantastisch 2020 gewenst. 

Tot een volgend avontuur.....!!

Als een verzopen kat.

Vandaag stond er een dagje vissen op de planning. Het was echt snoek weer zal ik maar zeggen.....

In alle vroegte op pad en wat doe je dan op een doordeweekse dag in Nederland? Juist, aansluiten in de file. Dus wat later dan gepland kom ik op de stek aan en begin te vissen. Afgelopen zondag had de snoek zin in kleine plugjes, dus ga ik maar op die voet verder. Jammer genoeg blijft het langs stil en na het eerste uurtje begin ik te wisselen met kunstaas. Als na een tijdje mijn kunstaas uit het niets gegrepen wordt ben ik te laat met aanslaan. Snel werp ik nog een keer het kunstaas het water in en weer is er een aanbeet. Ik sla aan en na een aantal keer spartelen weet de snoek de haak te lossen en verdwijnt weer in het diepe. Zoals wel te verwachten was laat de snoek zich niet meer foppen en ik kies dan ook het hazenpad. 

Wat verderop is er weer een aanbeet, maar jammer genoeg in de staart van de rubber shad. En aangezien hier geen haak zit blijft de snoek er dus niet aanhangen. Ik werp nogmaals in en nu grijpt de snoek wel goed raak. Ik sla aan en na een korte dril kan ik de snoek de kant ophalen. De vis blijkt na het onthaken en meten 62 centimeter lang te zijn, en ondanks het hondenweer mogen snoeken toch op de foto gezet worden.

Ik zet de vis terug in het water en deze schiet er meteen vandoor. Het is in het water dan ook net zo vochtig als daarbuiten vandaag.

Ik loop verder en uit het niets is er weer een aanbeet. Ik sla aan en de hengel gaat meteen krom. De snoek geeft flink tegengas, maar ik kom toch als winnaar uit de bus. Ik pak de snoek uit het water en maak even snel een foto.

Als ik de vis ga onthaken komt er een vrouw langslopen en deze vraagt of ze even een foto moet maken. Zoals je op de foto's kunt zien ben ik niet alleen nat geworden maar is de lens inmiddels ietwat nat geworden ;-)

Na het terugzetten vervolg ik mijn weg en maak de een na de andere worp. Jammer genoeg gebeurt er lange tijd weinig meer. Het enige wat er gebeurt is dat er nog meer water naar beneden komt.

Ik begin aan de terugweg en als ik bij de laatste plek ben waar ik nog wat worpen kan maken zie ik een hoekje waar ik gewoon snoek verwacht. Het nadeel is dat de kant daar wat hoger en vooral schuiner is dan de overige plekken aldaar. Maar goed, wie niet waagt zal niet winnen is de gedachte. Ik maak dus een paar worpen en dan is er ineens een verschrikkelijke ram op het kunstaas. De snoek heeft deze gegrepen met hele slechte bedoelingen en vecht of zijn leven er vanaf hangt. Ik dril de snoek tot voor de kant en nu komt het schepnet toch wel van pas. Ik klap deze uit en wil de vis scheppen. Op het moment dat ik één stap naar voren zet voel ik de grond onder me wegglijden en voor ik het weet lig ik op mijn rug. Gloeiende, gloeiende! Ik krabbel overeind en schep snel de vis. Ik klauter naar boven en ik wil de snoek gaan onthaken. Oei, dat zal niet meevallen. De snoek heeft de shad compleet verzwolgen. Niet twijfelen en de kniptang gepakt. Ik knip de takel doormidden en haal de shad eruit. Nu heb ik vrij zicht op de dreggen en deze zijn er snel uit. Even meten en op de foto dan maar. De snoek was 76 centimeter lang.

In dit soort situaties moet je niet gaan lopen klooien maar meteen de kniptang erbij pakken. Ik loop naar de auto en rijdt naar een andere stek. Daar aangekomen heb ik er al niet veel vertrouwen in, maar blijf het toch even proberen. Het is aan de rand van een polderstelsel maar er staat veel stroming in het water en het is er erg troebel. Na ruim een uur hou ik het hier voor gezien en heb er dan ook geen teken van leven gezien. Op naar de volgende en laatste stek van vandaag.

Daar aangekomen hang ik de pikefighter maar weer eens aan de speld. Maar ook nu blijft het lang stil. Na een tijdje begint het wisselen van kunstaas weer, maar op een gegeven moment is het tijd om huiswaarts te gaan. Voor de terugweg besluit ik om nog eenmaal van kunstaas te wisselen en Ricky the Roach mag de dag afsluiten. Als ik vlakbij de auto ben maak ik een lange worp langs wat kroos. Als ik de shad binnendraai is er uit het niets ineens een ruk aan de hengel en als ik aansla is er het welbekende gespartel in het water. Na een leuke dril ligt de snoek voor de kant en haal ik deze de kant op. Ook deze snoek is er vol voor gegaan. De shad is headfirts naar binnen geschoven en is volledig naar binnen gewerkt. Gelukkig gaat het onthaken snel en meet ik de vis. De snoek blijkt 73 centimeter lang te zijn en mag ook even snel op de gevoelige plaat.

Ik zet de vis terug en aangezien ik al vlakbij de auto ben ruim ik meteen de spullen maar op. Komend weekend naar de hengelsportbeurs in Utrecht dus zal er van vissen niets komen.

Tot een volgend avontuur.....!!

polderen met Marcel

Afgelopen weekend samen met Marcel de polder ingegaan om daar achter de snoeken aan te gaan jagen. Een tijd geleden is hij ook mee geweest naar deze stek, en moest toen helaas met een blank huiswaarts. We hopen vandaag dus op een rematch.

We beginnen allebei met een shad te vissen, maar het blijft erg lang stil. Na een tijdje beginnen we te wisselen met kunstaas, maar zonder enig teken van leven. Ondertussen ligt de ochtend al weer achter ons en we hebben nog steeds geen vis gezien, laat staan gevangen. 

Dan maar weer wisselen van kunstaas. Ik hang een kleine plug aan de speld. De big S mag het vandaag weer eens gaan proberen. Binnen een kwartier pakt een klein snoekje de plug en mag de eerste snoek van de dag de kant op komen voor een foto. Deze snoek blijkt na het meten 52 centimeter lang te zijn. 

Hierna vervolgen we onze weg en een paar worpen later stormt er een snoek uit de kant en grijpt weer de big S. Snoek nummer 2 is iets groter dan de snoek van zojuist en mag met zijn 56 centimeter natuurlijk ook op de foto. 

We vissen vrolijk verder en na verloop van tijd beginnen we aan de terugweg. Als ik de big S langs een boom haal komt er een behoorlijke schim onder vandaan, maar deze pakt het kunstaas niet. Ik werp de plug in de richting van de schim en binnen de kortste keren is er de bekende beuk op het kunstaas. Ik sla aan en meteen merk ik dat het een grotere snoek is. Na een leuke dril kan ik het schepnet onder de snoek schuiven en schep deze de kant op. Ik haal de plug uit de bek en het meetlint geeft aan dat deze snoek precies 90 centimeter lang is en mag natuurlijk op de foto. 

Marcel staat echter nog steeds met lege handen en besluit om er een kleine pike fighter aan te hangen. Na enkele worpen is het gelukkig ook bij hem raak en na een leuk gevecht komt er een mooie snoek van 83 centimeter uit het water. Ik maak snel wat foto waarna de snoek weer terug het water in kan. 

Korte tijd na de eerste snoek van Marcel is het weer raak bij hem en meteen wordt duidelijk dat ook deze snoek weer een mooi exemplaar is. Ik schep de vis en deze draait zich vast in het net. Grrr dat is nou één van de redenen dat ik de snoek normaal altijd met de kieuwgreep landt. Het is de laatste tijd echter nog wel eens voortgekomen dat de vis op het laatste moment losschiet, dus voorlopig even geen risico en scheppen dus. 

Deze snoek is iets groter dan zojuist en met 86 centimeter een schitterend formaat poldersnoek. Even wat foto’s en zwemmen maar weer. 

Hierna maken we de terugweg met een goed gevoel af, al vangen we verder niets meer. Het was weer een geslaagde dag, dus rest mij nog één ding te melden!

Tot een volgend avontuur.....!!

Een dagje in de polder.

Afgelopen zondag ben ik weer eens de polder ingetrokken om te vissen. Het was nagenoeg windstil en dat maakt het vissen op snoek altijd wat lastig. Althans, dat is mijn mening. Ik heb altijd liever wat wind tijdens het vissen.

Hoe dan ook, ik kom aan in de polder en ik zie dat het waterpeil redelijk laag staat. Erg jammer, maar het gemaal verderop zal dan wel aan staan. Ik begin te vissen, maar het blijft lange tijd stil. Ik wissel het ene stuk kunstaas voor het andere en het eerste uur vissen is alweer voorbij voor ik ook maar een teken van leven heb gezien.

Halverwege de stek heb ik een volger van een centimeter of 40, maar deze wil niet bijten. Een stuk verderop heb ik weer een volger en deze is ergens in de 60 centimeter en ook deze kan ik niet verleiden tot een aanval. Op deze manier weet ik dat het vandaag een lastige dag gaat worden en dat de snoeken de kat eerst uit de boom kijken, of in dit geval het kunstaas uit het water.

Maar ik geef natuurlijk niet zomaar op en vis dan ook stug door. Dat wordt uiteindelijk beloond in een aanbeet en na een korte dril kan ik de vis uit het water halen.

Deze vis is 63 centimeter lang en was meer dan welkom. Hierna is het echter weer een tijd lang gedaan met de pret. Maar dan is er uit het niets toch een aanbeet. Ik sla aan en voel de vis, maar dan schiet de haak los en suist het kunstaas langs me heen, zo de boom in naast me. Gloeiende, gloeiende! Vis weg en mijn kunstaas in de boom. Gelukkig kan ik er bij en haal deze dus los, even de lijn controleren en vissen maar weer. Helaas laat de snoek zich niet meer zien, dus loop ik maar weer door.

Als ik het kunstaas langs wat takken haal en een elk moment een aanbeet verwacht gebeurt er niets. Een beetje gefrustreerd werp ik de bait dan maar nonchalant richting de overkant van de sloot. Op het moment dat het kunstaas het water raakt is er een enorme klap en is mijn kunstaas verdwenen. Ik sla aan en snoek nummer 2 van de dag is een feit. Ook deze snoek mag langs het meetlint en natuurlijk op de foto. Hieronder een foto van deze 65-er.

Na verloop van tijd zie ik wat kleine visjes opspringen. Snel werp ik mijn shad erbij en binnen de kortste keren voel ik een tik op het kunstaas. Ik sla aan en meteen is er een hoop gespartel, maar weinig weerstand. Als ik de vis binnenhaal zie ik dat een baars zich op de shad heeft gestort. Ik maak even snel een foto zodat je kan zien dat deze baars wel heel erg optimistisch was, of gewoon erg honger had.

Ik vis verder en op een gegeven moment liggen de sloten helemaal vol met kroos. Jammer want op dit stuk heb ik al meerdere mooie vissen gevangen. Ik maak wat worpen, maar telkens hangt er toch vuil aan het kunstaas. Iets verderop zijn er naast het kroos wat open stukken en die ga ik dus bevissen. Als ik het kunstaas langs wat kroos haal is er een aanbeet, maar deze mis ik. Ik werp nogmaals in en haal het kunstaas langs hetzelfde stuk en weer is er een beuk op het kunstaas. Nu sla ik wel op tijd aan en na een leuke dril haal ik de snoek de kant op. Deze vis blijkt 71 centimeter lang te zijn en mag zoals gebruikelijk even poseren.

Het is inmiddels alweer een paar uur verder sinds ik ben begonnen vanmorgen en het wordt dus tijd om aan de terugweg te beginnen. Jammer genoeg levert de terugweg alleen nog een losser op en bij de auto aangekomen ruim ik de spullen weer op.

Tot een volgend avontuur.....!!

Amersfoortse snoek

Gisteren moest ik in Amersfoort zijn en dus maar even wat kunstaas nat gemaakt. Bij het stadswater aangekomen valt mij meteen onderstaand bord op.

Eigenwijs zoals ik ben begin ik er toch te vissen, en met succes! Na 3 worpen wordt mijn shad gegrepen en sta ik dus een snoek te drillen. Ik kan meteen mijn nieuwe schepnet testen en deze werkt zoals het zou horen. Uitklappen en scheppen.

Het is een kleine druktemaker van 54 centimeter en na het onthaken mag die natuurlijk op de foto.

Na het terugzetten vervolg ik mijn weg en werp de shad onder de boom welke jullie op de achtergrond tussen mijn benen kan zien. Na het neerkomen draai ik de reel een halve slag om het kunstaas in beweging te zetten en er schiet een snoek achter de bait langs. Jammer genoeg was dat ook het enige wapenfeit van deze snoek en laat zich daarna niet meer zien.

Zoals ik wel vaker zeg: Heb je binnen een aantal worpen vis, is het de rest van de dag mis!

Tot een volgend avontuur.....!!

Misschien wordt het toch eens tijd voor een schepnet!

Vandaag was ik van plan om weer eens wat langer te gaan vissen. Na even twijfelen over de stek keuze besluit ik om richting de polder te rijden.

Daar aangekomen parkeer ik de auto en trek al wurmend achter het stuur mijn regenpak en laarzen aan. Pet op, Polaroid zonnebril op, al schijnt de zon vandaag niet (voor de astronomen, ik weet dat de zon altijd schijnt ook al zie je hem niet). Ik vang hier altijd erg goed op shads, dus Ricky the Roach van Westin gaat aan de speld. Het wordt de kleur firetiger vandaag. 

Na een worp of 30 is er de beuk op de hengel. Ik sla aan en de snoek maakt meteen een hoop herrie. Hij schudt flink met zijn kop en ik zie mijn shad door de lucht vliegen. De takel zit nog wel vast dus ik ben een shad kwijt, maar de snoek nog niet. En met nog niet bedoel ik dat het niet veel scheelt. De snoek hangt echt aan een velletje. Ik haal de snoek naar de kant en als ik deze in de kieuwgreep wil pakken besluit de snoek om nog een keer flink te gaan spartelen en lost zo de dreg. Balen maar het is niet anders. 

Ik haal de takel van de speld en Ricky the Roach in de kleur headlight mag de snoek gaan verleiden. Een paar meter verder is er een aanbeet maar ik sla aan als een oud wijf en de snoek blijft dus niet hangen. 

Wat verderop haal ik de shad langs een boom met wat overhangende takken. Plotseling is er een schim gevolgd door een beuk op het kunstaas. Ik sla aan en merk meteen dat het een grote sterke vis is. Na een leuk gevecht ligt de snoek voor de kant, en ik schat deze vis eind 80 begin 90 centimeter. Ik moet een stukje naar beneden klauteren en hierdoor komt waarschijnlijk de lijn een aantal keer zonder spanning te staan. Hierdoor kan de snoek lekker met de kop schudden en weet zo de haak te lossen. Gloeiende, gloeiende!! Het wordt misschien toch maar eens tijd om naar een handig inklapbaar schepnet te gaan kijken.

Hieronder heb ik een foto van de zwaar toegetakelde shad,

Helaas wou de snoek zelf niet op de foto, dus dan maar van de plek waar deze een aantal seconden geleden nog lag.

Ik fatsoeneer de shad weer en werp deze weer in het water. Een aantal worpen later is er een dreun op het kunstaas en als ik aansla komt er een klein snoekje mijn kant op denderen. Ik haal deze de kant op en de snoek blijkt 45 cm te zijn. Natuurlijk mogen ook de kleinere exemplaren even op de foto.

Ik zet de snoek terug en binnen 2 worpen wordt de shad weer gegrepen. Als ik aansla ontploft het water en is er enorm veel gespartel. Dat spartelen in kenmerkend voor kleine snoek en even denk ik dat het dezelfde vis is als zojuist. Na het opmeten blijkt deze snoek 43 cm te zijn en is dus niet dezelfde vis. En daardoor mag ook deze kleine rakker op de foto.

Hierna begint het weer te regenen, maar we zijn niet van suiker en vissen stug door. Dan wordt Ricky the Roach weer gegrepen, maar ik ben te laat met aanslaan. De volgende worp gebeurt er niets, maar de worp erna is er wederom een tik op het kunstaas. Weer ben ik te laat met aanslaan. Jammer genoeg laat de snoek zich niet meer zien en ik loop weer een stuk verder. Ik maak wat worpen en als de shad vlak voor de kant is wordt deze van achteren gegrepen. Ik zie de snoek er echt helemaal overheen schuiven en de shad is helemaal verdwenen. Ik sla aan en vraag me niet hoe, maar ik sla de hele handel uit de bek van de snoek. Ik maak nog snel wat worpen op dezelfde plek, maar ook deze snoek is verdwenen.

Een eind verderop twijfel ik of ik zou wisselen van kunstaas, maar ik besluit om het nog even uit te stellen tot het droog is. Na wat worpen is er weer een aanbeet en weer ben ik te laat met aanslaan. Man, man, man wat een toestand. Bij de volgende worp zie ik dat de snoek echt in een flits toeslaat en daarna vrijwel meteen het kunstaas loslaat. Ik besluit om het kunstaas toch even te wisselen in de hoop dat als hij dit nu weer doet aan de staartdreg blijft hangen van het andere kunstaas. Ik maak wat worpen met een swimbait en dan ineens is die geniepige aanbeet er weer. Nu heeft hij pech want ik had er rekening mee gehouden en de achterste dreg doet zijn werk. Na een leuke dril waarbij de snoek een keer helemaal het water uitspringt haal ik de snoek op de kant. Als ik de snoek heb opgemeten blijkt deze dus 68 cm te zijn en hieronder het bewijs.

Ik vis weer verder en kom op een stuk aan waar veel kroos ligt. Ik werp het kunstaas vlak voor het kroos in het water en vis deze mijn kant op. Ineens is er een boeggolf in het water en kort daarna probeert iets de hengel uit mijn hand te rukken. Ik sla aan en de hengel gaat meteen krom. Wat een gevecht en wat een geweldige snoek heb ik aan de andere kant van de lijn. Als de snoek mijn kant op komt zie ik dat deze maar aan één haakpunt gehaakt is. Ik moet hier een klein risico nemen en bij de eerste de beste kans de snoek in de kieuwgreep pakken. Gelukkig gaat dit goed en kan ik de snoek makkelijk onthaken. Nogmaals denk ik aan een schepnet, want ik had huilend naar huis gegaan als deze ook vlak voor mijn voeten was losgeschoten. Gelukkig heb ik deze vis wel in mijn handen en ik kan het meetlint uitrollen tot 95 cm. Natuurlijk verdient zo'n mooie vis een fotomomentje.

Ik zie dat de snoek de shad nu echt heeft gemolesteerd en ik moet deze wisselen voor een andere. Ik heb het volste vertrouwen in Ricky the Roach dus nu gaat de kleur dirty roach aan de speld.

Na wat worpen wordt de shad gegrepen, maar na een paar tellen schiet de snoek los. Balen, maar na die vis van zojuist kan mijn dag niet meer stuk. Als ik bij een splitsing aankom werp ik de shad in de splitsing en voordat ik de kans krijg om deze binnen te draaien is deze al gegrepen door een snoek. Deze snoek blijft diep en scheert door het water. Uiteindelijk pak ik deze in de kieuwgreep en op de kant besluit de snoek in mijn handen nog even helemaal los te gaan. Ik klem de snoek goed vast maar voel de kieuwbogen over mijn hand krassen. Als de snoek wat kalmer is haal ik het kunstaas uit zijn bek en meet ik deze op. Dan valt mijn oog ergens op, maar daar zo meer over. De snoek blijkt 76 cm lang te zijn en een voorbijganger wil wel even een foto maken.

Ik zet de vis terug en bedank de fotograaf. Dan zie ik wat er zojuist door de snoek is uitgespuugd. Het blijkt zijn eigen soortgenoot te zijn welke hij had opgevreten. De achterkant van de snoek was al aan het verteren, waarbij ik er dus vanuit ga dat deze pechvogel van achteren is aangevallen en in zijn geheel naar binnen is gewerkt. Hier nog even een plaatje bij het praatje.

Ik bekijk de shad en zie dat er een haak is uitgebogen. Aangezien ik in de regen geen zin heb om er een nieuwe dreg aan te zetten wissel ik Ricky dus om voor een pig shad. Dan zie ik ook dat mijn hand toch best wel hard bloed. Dus maar even een doek en een pleister op mijn hand plakken. Hieronder dan het resultaat ;-)

Dan is het tijd om aan de terugweg te beginnen en ik maak op de plekken waar ik snoek verwacht wat extra worpen. Dan is er ineens een volger, maar ik kan deze helaas niet overhalen om toe te slaan. Uiteindelijk loop ik verder en maak wat worpen op de plek waar ik net die losser had. Bij de 3e worp is het raak en hangt hij. Ik haal de snoek op de kant en onthaak deze. Deze snoek blijkt 63 cm lang te zijn en na de foto gaat ook deze weer terug het water in. Hoewel het vandaag op veel momenten op de kant net zo nat als in het water was.

Hierna gebeurt er eigenlijk niets meer en bij de auto aangekomen ruim ik de spullen op en sluit ik een mooie visdag af. Rest mij nog één ding te melden.....

Tot een volgend avontuur.....!!

Kleine visverhalen.

In mijn vakantie een aantal keer gaan vissen, maar zoals elk jaar zijn de vangsten in mijn vakantie niet al te best.

De eerste sessie was in Leidscherijn. Daar wordt het steeds lastiger om in deze periode te vissen. Het riet langs de kant van de sloten staat metershoog en er is geen doorkomen aan waardoor ik veel mooie stekken over moet slaan. Na een tijd lang verschillende stekken geprobeerd te hebben ga ik dus met een blank huiswaarts. 

De tweede sessie besluit ik om het in een dorp te gaan proberen. Dat is wel een eindje rijden maar ik weet bijna zeker dat daar geen of nauwelijks riet staat. Nou dat riet blijkt dus daar ook aanwezig te zijn, maar gelukkig is er nog genoeg plek om wel te vissen. 

Na een aantal worpen sta ik niet op te letten en als mijn jerkbait gepakt wordt ben ik te laat met aanslaan. De snoek laat zich niet meer zien en laat mij met lege handen achter. Hierna blijft het lang stil en ik blijf maar werpen. Na de nodige aaswissels hang ik een big s aan de speld en na wat worpen voel ik dat ik muurvast zit. Ik probeer nog even om los te raken, maar de plug zit waarschijnlijk vast aan een onderzeeër. Ik moet dus helaas afscheid nemen van mijn plug en knoop weer een nieuwe onderlijn vast. Na verloop van tijd wordt mijn kunstaas gegrepen en ik sla aan. Het is een sterke snoek en voordat ik iets kan doen zit deze al in de waterplanten. De snoek weet ervoor te zorgen dat de loshangende dreg in de waterplanten vast blijft zitten en weet zich hierdoor te bevrijden. Hierna krijg ik op deze stek geen actie meer en ik besluit om richting huis te rijden. 

Onderweg bedenk ik me en rij nog even naar een stek waar ik nu toch zo goed als langskom. Maar ook daar blijft het lang stil. Na heel wat worpen gooi ik het kunstaas tegen wat waterplanten aan en zodra de shad het water raakt is er een explosie en is mijn shad verdwenen. Ik sla aan en na een leuk gevecht kan de snoek de kant opgehaald worden. Deze blijkt na het meten 71cm lang te zijn en gaat natuurlijk op de foto. 

De derde sessie hou ik dichtbij huis aangezien ik maar een paar uurtjes heb. Daar aangekomen begin ik met een pig shad met een chatterblade ervoor en als ik deze onder een overhangende boom doorhaal volgt er een aanbeet. De snoek blijft niet hangen dus snel nog een keer inwerpen dan maar. BAM! Nu is het wel raak en hangt de snoek. Ik haal de snoek uit het water en deze blijkt 68cm lang te zijn en ook deze mag op de foto.

Ik besluit om de rest van de dag met een streamer te gaan vissen, maar het blijft stil. Wat verderop zie ik iets op de weg liggen en als ik het beter bekijk zie ik dat het dode slang is, of slangetje kan je beter zeggen.

Als ik bij dezelfde stek aankom als waar ik de snoek eerder heb gevangen werp ik de streamer in en binnen de kortste keren hangt de snoek weer. De snoek kent geen pardon en beukt keihard over de streamer heen. Ik maak voor de kant even een foto en zet de snoek daarna snel weer terug. 2x op één dag op de foto is wat veel van het goede.

Hierna gebeurt er niets bijzonders meer en maak ik nog even een foto van een andere visser.

Dan is het tijd om de spullen op te ruimen om morgen heerlijk van de vakantie in Turkije te gaan genieten.

Tot een volgend avontuur.....!!

Op safari in de stad

Mijn vakantie is begonnen en aangezien het vandaag voorlopig de laatste droge dag is maar gaan vissen.

Kan hier een heel verhaal gaan ophangen, maar het was taai vandaag. Erg taai. Op de eerste stek leek het water wel soep en na 1,5 uur zonder enige actie dan ook verkast naar een andere stek. 

Ook daar bleef het stil dus uiteindelijk naar stek nummer 3. 

Na heel wat worpen zie ik ineens een panter langs de waterkant zitten.

Een schitterend beest en niet normaal meer zo groot. Ik heb eens even op Google gekeken en het blijkt een Savannah te zijn. Iets verderop weet ik dan uiteindelijk toch een snoek te vangen op een jerkbait. Tijdens de dril komt poeslief naast me staan en ik ben bang dat ze de snoek of mij aanvalt als ik de vis de kant op haal. Gelukkig valt het mee en kan ik de snoek rustig pakken, onthaken, meten en fotograferen.

De snoek blijkt 72cm lang te zijn en na het fotomoment mag deze weer zwemmen.

Hierna is het tijd om richting huis te gaan. Zoals je kunt lezen zat het venijn vandaag in de staart. En of dat dan figuurlijk of letterlijk bij de kat is laat ik maar in het midden ;-)

Tot een volgend avontuur.....!!

Ook slechte worpen leveren vis op!

Gistermiddag kreeg ik plotseling last van vangdrang en er was een mogelijkheid om te gaan vissen. Nou, 1 + 1 = 2 dus gaan met die banaan....

Aangezien ik van de week een aantal nieuwe streamers heb gebouwd wil ik deze natuurlijk even testen, dus gaat de vliegenlat mee richting de waterkant. Hier nog even de foto's van de bouwsels.

Op de stek aangekomen begin ik maar met de acheponis te vissen ;-). Helaas blijft het lang stil en is er geen enkele actie te ontdekken in het water. Wel zie ik tekenen dat er vandaag al een visser actief is geweest, aangezien er behoorlijk wat platgetrapte stukken gras zijn langs de waterkant. Maar dat gebeurt nou eenmaal en ik vis gewoon verder.

Als ik na de zoveelste worp de streamer uit het water til is er een enorme klap net onder/naast de streamer. Achgrrr, net te snel uit het water getild dus. Snel maar weer een worp maken dan. Weer kom ik vlak voor de kant met de streamer en ik laat deze voor de kant zweven, maar er gebeurt niks. Een worp of 3 verder zweeft de streamer weer voor de kant en ik laat voor mijn gevoel de steamer zeker een halve minuut voor de kant verschillende capriolen uithalen, maar er gebeurt niks. Op het moment dat ik deze het water uit til om de volgende worp in te zetten is er uit het niets weer een aanval op de streamer. Jammer genoeg til ik deze net weer uit het water en schiet de snoek er dus onderdoor. Gloeiende, gloeiende, snel maar weer een worp inzetten dan. Jammer genoeg laat de snoek zich daarna niet meer zien.

Na een tijdje wissel ik de streamer om voor de witte met de bruin/rode kop. Ik heb in het begin mijn twijfels over de streamer aangezien deze erg langzaam zinkt. Voor de winterperiode zal deze perfect zijn, maar nu wil ik de streamers toch iets sneller kunnen vissen. Na een aantal worpen is de streamer goed nat en zinkt deze wat sneller en aangezien de staart toch wel erg mooi door het water gaat en de streamer in het troebele water goed te volgen is laat ik deze toch aan de speld hangen.

Als ik na een tijdje een vrij slechte worp maak en de streamer bovenop een waterlelie terecht komt probeer ik deze heel rustig naar de rand van de waterlelie te schuiven zonder dat de haak in het blad terecht komt. Dat gaat prima en de steamer duikt mooi over het randje van de waterlelie zo het water in. Ik laat de streamer afzakken, maar meer tijd krijg ik niet. Onder de waterlelie ligt een moordenaar te wachten en deze twijfelt niet en gaat recht op zijn doel of. Binnen de kortst mogelijke tijd heeft deze de streamer in de bek en als ik de haak zet gaat deze er vol gas vandoor. Wat volgt is een heerlijk gevecht waarbij ik uiteindelijk als winnaar uit de bus kom. Tijdens de dril heb ik voldoende toeschouwers en één ervan vraagt zich af hoe ik de vis uit het water ga halen zonder schepnet. Nou geen probleem, ik pak de snoek in de kieuwgreep uit het water en onthaak deze. Snel even opmeten en het blijkt dat de snoek 80 cm lang is. Al die toeschouwers heeft ook één voordeel, er is er altijd wel één die een foto wil nemen.

De snoek gaat zoals jullie zullen begrijpen weer snel terug het water in en ik vis verder. Aangezien die slechte worp me een mooie vis opleverde probeer ik deze techniek nog een paar keer. Voorzichtig op de voorste lelie de streamer werpen en deze voorzichtig in het water laten glijden. Het blijkt een perfecte techniek te zijn want een paar meter verderop klapt er weer een snoek op de streamer. Jammer genoeg schiet deze en na een keer schudden met de kop ook wee los.

Verder krijg ik geen actie meer, maar het was weer een geslaagde middag.

Tot een volgend avontuur.....!!