Daar aangekomen parkeer ik de auto en trek al wurmend achter het stuur mijn regenpak en laarzen aan. Pet op, Polaroid zonnebril op, al schijnt de zon vandaag niet (voor de astronomen, ik weet dat de zon altijd schijnt ook al zie je hem niet). Ik vang hier altijd erg goed op shads, dus Ricky the Roach van Westin gaat aan de speld. Het wordt de kleur firetiger vandaag.
Na een worp of 30 is er de beuk op de hengel. Ik sla aan en de snoek maakt meteen een hoop herrie. Hij schudt flink met zijn kop en ik zie mijn shad door de lucht vliegen. De takel zit nog wel vast dus ik ben een shad kwijt, maar de snoek nog niet. En met nog niet bedoel ik dat het niet veel scheelt. De snoek hangt echt aan een velletje. Ik haal de snoek naar de kant en als ik deze in de kieuwgreep wil pakken besluit de snoek om nog een keer flink te gaan spartelen en lost zo de dreg. Balen maar het is niet anders.
Ik haal de takel van de speld en Ricky the Roach in de kleur headlight mag de snoek gaan verleiden. Een paar meter verder is er een aanbeet maar ik sla aan als een oud wijf en de snoek blijft dus niet hangen.
Wat verderop haal ik de shad langs een boom met wat overhangende takken. Plotseling is er een schim gevolgd door een beuk op het kunstaas. Ik sla aan en merk meteen dat het een grote sterke vis is. Na een leuk gevecht ligt de snoek voor de kant, en ik schat deze vis eind 80 begin 90 centimeter. Ik moet een stukje naar beneden klauteren en hierdoor komt waarschijnlijk de lijn een aantal keer zonder spanning te staan. Hierdoor kan de snoek lekker met de kop schudden en weet zo de haak te lossen. Gloeiende, gloeiende!! Het wordt misschien toch maar eens tijd om naar een handig inklapbaar schepnet te gaan kijken.
Hieronder heb ik een foto van de zwaar toegetakelde shad,
Helaas wou de snoek zelf niet op de foto, dus dan maar van de plek waar deze een aantal seconden geleden nog lag.
Ik fatsoeneer de shad weer en werp deze weer in het water. Een aantal worpen later is er een dreun op het kunstaas en als ik aansla komt er een klein snoekje mijn kant op denderen. Ik haal deze de kant op en de snoek blijkt 45 cm te zijn. Natuurlijk mogen ook de kleinere exemplaren even op de foto.
Ik zet de snoek terug en binnen 2 worpen wordt de shad weer gegrepen. Als ik aansla ontploft het water en is er enorm veel gespartel. Dat spartelen in kenmerkend voor kleine snoek en even denk ik dat het dezelfde vis is als zojuist. Na het opmeten blijkt deze snoek 43 cm te zijn en is dus niet dezelfde vis. En daardoor mag ook deze kleine rakker op de foto.
Hierna begint het weer te regenen, maar we zijn niet van suiker en vissen stug door. Dan wordt Ricky the Roach weer gegrepen, maar ik ben te laat met aanslaan. De volgende worp gebeurt er niets, maar de worp erna is er wederom een tik op het kunstaas. Weer ben ik te laat met aanslaan. Jammer genoeg laat de snoek zich niet meer zien en ik loop weer een stuk verder. Ik maak wat worpen en als de shad vlak voor de kant is wordt deze van achteren gegrepen. Ik zie de snoek er echt helemaal overheen schuiven en de shad is helemaal verdwenen. Ik sla aan en vraag me niet hoe, maar ik sla de hele handel uit de bek van de snoek. Ik maak nog snel wat worpen op dezelfde plek, maar ook deze snoek is verdwenen.
Een eind verderop twijfel ik of ik zou wisselen van kunstaas, maar ik besluit om het nog even uit te stellen tot het droog is. Na wat worpen is er weer een aanbeet en weer ben ik te laat met aanslaan. Man, man, man wat een toestand. Bij de volgende worp zie ik dat de snoek echt in een flits toeslaat en daarna vrijwel meteen het kunstaas loslaat. Ik besluit om het kunstaas toch even te wisselen in de hoop dat als hij dit nu weer doet aan de staartdreg blijft hangen van het andere kunstaas. Ik maak wat worpen met een swimbait en dan ineens is die geniepige aanbeet er weer. Nu heeft hij pech want ik had er rekening mee gehouden en de achterste dreg doet zijn werk. Na een leuke dril waarbij de snoek een keer helemaal het water uitspringt haal ik de snoek op de kant. Als ik de snoek heb opgemeten blijkt deze dus 68 cm te zijn en hieronder het bewijs.
Ik vis weer verder en kom op een stuk aan waar veel kroos ligt. Ik werp het kunstaas vlak voor het kroos in het water en vis deze mijn kant op. Ineens is er een boeggolf in het water en kort daarna probeert iets de hengel uit mijn hand te rukken. Ik sla aan en de hengel gaat meteen krom. Wat een gevecht en wat een geweldige snoek heb ik aan de andere kant van de lijn. Als de snoek mijn kant op komt zie ik dat deze maar aan één haakpunt gehaakt is. Ik moet hier een klein risico nemen en bij de eerste de beste kans de snoek in de kieuwgreep pakken. Gelukkig gaat dit goed en kan ik de snoek makkelijk onthaken. Nogmaals denk ik aan een schepnet, want ik had huilend naar huis gegaan als deze ook vlak voor mijn voeten was losgeschoten. Gelukkig heb ik deze vis wel in mijn handen en ik kan het meetlint uitrollen tot 95 cm. Natuurlijk verdient zo'n mooie vis een fotomomentje.
Ik zie dat de snoek de shad nu echt heeft gemolesteerd en ik moet deze wisselen voor een andere. Ik heb het volste vertrouwen in Ricky the Roach dus nu gaat de kleur dirty roach aan de speld.
Na wat worpen wordt de shad gegrepen, maar na een paar tellen schiet de snoek los. Balen, maar na die vis van zojuist kan mijn dag niet meer stuk. Als ik bij een splitsing aankom werp ik de shad in de splitsing en voordat ik de kans krijg om deze binnen te draaien is deze al gegrepen door een snoek. Deze snoek blijft diep en scheert door het water. Uiteindelijk pak ik deze in de kieuwgreep en op de kant besluit de snoek in mijn handen nog even helemaal los te gaan. Ik klem de snoek goed vast maar voel de kieuwbogen over mijn hand krassen. Als de snoek wat kalmer is haal ik het kunstaas uit zijn bek en meet ik deze op. Dan valt mijn oog ergens op, maar daar zo meer over. De snoek blijkt 76 cm lang te zijn en een voorbijganger wil wel even een foto maken.
Ik zet de vis terug en bedank de fotograaf. Dan zie ik wat er zojuist door de snoek is uitgespuugd. Het blijkt zijn eigen soortgenoot te zijn welke hij had opgevreten. De achterkant van de snoek was al aan het verteren, waarbij ik er dus vanuit ga dat deze pechvogel van achteren is aangevallen en in zijn geheel naar binnen is gewerkt. Hier nog even een plaatje bij het praatje.
Ik bekijk de shad en zie dat er een haak is uitgebogen. Aangezien ik in de regen geen zin heb om er een nieuwe dreg aan te zetten wissel ik Ricky dus om voor een pig shad. Dan zie ik ook dat mijn hand toch best wel hard bloed. Dus maar even een doek en een pleister op mijn hand plakken. Hieronder dan het resultaat ;-)
Dan is het tijd om aan de terugweg te beginnen en ik maak op de plekken waar ik snoek verwacht wat extra worpen. Dan is er ineens een volger, maar ik kan deze helaas niet overhalen om toe te slaan. Uiteindelijk loop ik verder en maak wat worpen op de plek waar ik net die losser had. Bij de 3e worp is het raak en hangt hij. Ik haal de snoek op de kant en onthaak deze. Deze snoek blijkt 63 cm lang te zijn en na de foto gaat ook deze weer terug het water in. Hoewel het vandaag op veel momenten op de kant net zo nat als in het water was.
Hierna gebeurt er eigenlijk niets meer en bij de auto aangekomen ruim ik de spullen op en sluit ik een mooie visdag af. Rest mij nog één ding te melden.....
Tot een volgend avontuur.....!!
Mooi verslag weer, beste prooi(snoekje) had deze snoek naar binnen gewerkt.
BeantwoordenVerwijderenSchepnet blijft een haat/liefde verhouding bij mij dan.
Neem hem altijd wel mee liefst gebruik ik hem niet...maar soms moet je wel!