Lang leve de pauze

Aangezien ik afgelopen weekend niet heb kunnen vissen, en de komende 2 weekenden het er naar alle waarschijnlijkheid ook niet van komt (er moet thuis geklust worden). Ben ik vandaag in mijn pauze dus even snel 20 minuten naar een klein watertje verderop gereden. Gelukkig is het vlakbij mijn werk en ben ik er echt binnen een kleine 3 minuten. Daar aangekomen snel de schoenen omruilen voor de laarzen en de hengel in orde maken. Snel de onthaak en kniptang in mijn zakken gestopt en richting het water. Aangezien ik hooguit maar 20 minuten kan werpen heb ik de 4play swim&jerk aan de speld gehangen en verder geen kunstaas meegenomen. Bij de eerste worp zit ik echter ergens aan vast, en met vast bedoel ik ook muurvast. Door schade en schande wordt men wijs en ik loop even snel naar de auto waar vanaf de vorige keer dus standaard de kunstaasredder ligt. Daar hoort die dus ook niet, want nu ik hem nodig heb ligt die dus in de kofferbak. Gelukkig staat de auto maar een paar meter verderop, dus geen man overboord. Ik besluit om even wat lijn van de molen te halen zodat ik de hengel over een muurtje kan tillen en van bovenaf de kunstaasredder in te zetten. Het omlopen met de hengel was al voldoende want plotseling is de weerstand aan de andere kant van de lijn weg en kan ik mijn kunstaas dus binnenhalen.

Nou het begint lekker denk ik nog op dat moment, ik kijk even op mijn telefoon en zie dat ik nog maar 12 minuten kan vissen. Dat zal dus wel niets meer worden denk ik op dat moment. Ik loop in mezelf mopperend richting het water en merk dat er toch wel een ijzige wind staat. Al lopend stel ik de timer van mijn telefoon in zodat ik weet wanneer ik weer terug naar het werk moet en dus niet te laat terugkom. Na een aantal worpen wordt de 4play plotseling tegengehouden en begint er een leuk gevecht met de vis. Ik zie dat deze netjes in het kaakscharnier gehaakt is met de achterste dreg. Deze zit goed vast dus de kans op losschieten is erg klein, al weet je het natuurlijk nooit. De snoek maakt nog een paar leuke sprongen en pogingen om het kunstaas toch kwijt te raken, maar geeft het uiteindelijk toch op. Als ze moe is maak ik even snel een foto in het water.

Als ik de snoek uit het water til besluit ze om nog even te spartelen, wat weer een paar krassen op mijn hand veroorzaakt, maar dat hoort er nou eenmaal bij. Het onthaken gaat erg makkelijk aangezien de bait voorin de bek met maar 1 dreg vastzit. Het meetlint er even langsgehouden en de snoek blijkt 71cm te zijn. Dat is een aardige maat voor dit kleine water kan ik zeggen. Ik denk niet dat ze er veel groter zullen zwemmen daar (ik hoop het natuurlijk wel). De hele tijd lopen en fietsen er mensen langs, maar net als je een foto wilt maken is er natuurlijk niemand te bekennen. Dan maar een selfie van de snoek gemaakt.

Hierna heb ik nog een aantal worpen kunnen maken, maar helaas begon toen de timer te piepen dat het alweer tijd was om naar het werk te gaan.

Dag vriendjes en vriendinnetjes, tot de volgende keer maar weer.