Vandaag in de ochtend lekker even op de bank gehangen, daarna de auto uitgezogen, maar het begon toch weer te kriebelen. Evelyn zag het al aan me en vroeg waarom ik niet even ging vissen. Dat was een goed plan zei ik. Aangezien de crisis hier ook zijn intrede heeft gemaakt ben ik voor het eerst met de fiets naar de stek gereden. Het is ongeveer een kwartiertje fietsen, maar op de stek is het ook wel makkelijk met de fiets. Ik heb telkens bepaalde stukken afgevist en daarna de fiets gepakt om het volgende stuk uit te vissen. Ik kan de visdag in één woord omschrijven, namelijk: TAAI !!
Als ik zo'n 45 minuten aan het vissen ben gaat mijn telefoon, het is Evelyn. Ze vraagt hoe laat ik naar huis kom, want er is regen voorspelt namelijk. Ik geef aan dat ik er met een uurtje wel ben, want ik heb nog niets gevangen namelijk. Als ik op de app van buienalarm kijk (welke ik echt aan kan raden) ze ik dat er over een half uur flink wat regen gaat vallen. Ai, dat is balen ik sta namelijk in een t-shirt te vissen en heb geen jas bij me. Ik besluit om nog een laatste stuk uit te vissen en daarna maar naar huis te gaan, want heb geen zin om door de stromende regen te fietsen zonder jas. Als ik op mijn fiets stap om het verderop te proberen zie ik plotseling wat visjes weg schieten in het water iets verderop. Daar moet ik het dus eerst maar proberen, maar na een worp of 10 is er nog steeds niets. Dan toch maar op de fiets om het verderop te proberen. De tijd dringt echter, want de bewolking wordt al dikker en er steekt een windje op. Aangekomen op de plek maak ik weer de gebruikelijke worpen, maar hier ook niets. Als ik op mijn app kijk zie ik dat de regen nog 20 minuten van me verwijderd is. Ik stel mezelf een ultimatum van 10 minuten en daarna moet ik flink doorfietsen om droog thuis te komen. Om de tijd niet uit het oog te verliezen stel ik de timer in op mijn telefoon. Als ik verderop een mooie splitsing zie besluit ik deze uit te vissen. Dat blijkt geen verkeerde keus, want na een worp of 5 klapt er een snoek op de jerkbait. Als ik aansla duikt de snoek de diepte in en zie ik de lijn langzaam naar links lopen. Ik besluit om nog een keer voor de zekerheid aan te slaan en geef tegendruk op de hengel. Langzaam komt de snoek mijn kant op en tot mijn verbazing zie ik dat het niet een heel groot exemplaar is. Deze snoek gaf echter behoorlijk partij voor zijn 58cm. Als ik haar wil landen blijkt ze echter nog niet klaar te zijn en gaat er zelfs nog 2 keer vandoor. De snoek zit echter vrij raar gehaakt, dus ben bang dat ze op een gegeven moment los zal schieten. De snoek zit namelijk maar met 1 haakpunt net boven het oog gehaakt. Gelukkig zit de haak net boven het oog en niet erin. De haak blijft wonder boven wonder zitten en de snoek kan in de nek gepakt worden. Het onthaken is op deze manier een makkie, dus is ze al heel snel van de vervelende dreg af. Na het meten mag ze op de foto en daarna weer van de vrijheid genieten. Het meetlint stopte bij 58cm deze keer.
Tot een volgend avontuur maar weer.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten