Zoals jullie gisteren (27-7-2013) konden lezen, zijn we vandaag gaan witvissen. We waren dan ook rond 10:00 uur bij de waterkant. Nu weet ik weer waarom ik zo van roofvissen hou. Wat een romslomp dat witvissen. Eerst de visplatteau's klaarzetten, hengels optuigen, uitpeilen, voeren, maden aan de haak en het wachten kan beginnen. Helaas stond er erg veel wind en was de zon ver te zoeken. Het was na het onweer van afgelopen nacht flink afgekoeld en het was zelfs fris te noemen. Maar we zaten er nu eenmaal, dus gevist zou er worden.
Ook hadden we op onderstaande foto een double hook up ;-), ik een kolblei en Quinten een ruisvoorn.
We zijn in totaal maar 1,5 uur geweest, aangezien de vrouw des huizes ook mee was en het toch wel koud kreeg. Hierna zijn we huiswaarts gereden en besloten om toch op snoek te gaan vissen. De vrouw werd dus thuis afgezet, vaste hengels opgeruimd en werphengels in de auto. We besloten om naar een stek te gaan waar Quinten afgelopen winter 2 mooie snoeken in zeer korte tijd heeft gevangen. Daar aangekomen ligt het water er perfect bij, de kanten zijn pas gemaaid, maar er ligt geen gras/riet in het water (zo kan het dus ook). Ik besluit om de rapper er maar eens aan te hangen. Ik sleep een behoorlijk aantal pluggen met me mee naar de waterkant, maar vis de laatste tijd bijna alleen maar met de rapper. Misschien handig om toch wat meer kunstaas thuis te laten voortaan. Maar goed, bij de 2e worp langs wat plompebladen is er die geweldige schim en wordt de rapper tegengehouden. Wat een sterke vis zeg, mijn lijn loopt naar links en dan besluit de snoek om naar de overkant te zwemmen. Als ik tegendruk zet komt de lijn mijn kant op, maar de snoek blijft diep. Als ze uiteindelijk toch voor mijn kant is besluit ze om meteen maar even flink omhoog te springen. Als ze weer in het water terecht komt zie ik wat wegschieten uit haar bek. Ik ben eerst bang dat het mijn kunstaas is, maar zie dan dat het een voorn is die ze waarschijnlijk net heeft gegrepen. Ik besluit dat het genoeg is geweest en haal haar op de kant.
Wat is deze vis dik zeg !!! Het meetlint gaat ernaast en stopt bij 79cm. De snoek van gisteren was 2 cm langer, maar dit is echt een heel andere vis. Wat een mooie dikkerd is dit zeg.
Binnen 5 minuten na de aanbeet ligt ze weer in het water. Als ik haar wil reanimeren begint ze al hevig met haar staart te slaan en schiet weg. Dat ging gelukkig een stuk beter dan gisteren.
Hierna hoor ik Quinten roepen dat hij een pruik heeft gegooid en of ik hem even wil helpen. Ik zeg dat ik mijn kunstaas binnen vis en er dan aankom. Laat maar ! roept hij is al opgelost.
Kutzooi !! is het volgende wat ik hoor. Wat is er vraag ik, en hij geeft aan dat zijn lijn is gebroken en dat zijn kunstaas aan de overkant van de sloot ligt. Er zat waarschijnlijk toch nog een knoop in zijn lijn waardoor deze plotseling is geknapt tijden het ingooien. Als ik de pruik uit zijn reel probeer te halen zit er niets anders op dan bijna de hele spoel met gevlochten lijn leeg te halen, maar wonder boven wonder kan ik deze er daarna knooploos weer opspoelen. Ondertussen is Quinten naar de overkant gelopen om zijn kunstaas te gaan redden. Dit alles heeft ongeveer 45 minuten geduurd, waardoor Quinten geen zin meer had om te vissen. Dus nog even snel een nieuwe titanium onderlijn aan de lijn geknoopt en weer naar huis gegaan.
To be continued......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten