Afgelopen jaar waren de aantallen aan mijn kant niet bijzonder, maar kan over een geslaagd jaar spreken.
Zo waren er een aantal hoogtepunten, waaronder:
Pr snoekbaars
Pr meerval
Begonnen met vliegvissen
Begonnen met vliegbinden
Dus ondanks dat het aantal gevangen snoeken lager lag dan voorgaande jaren is 2018 toch een bijzonder jaar geweest.
Vandaag stond dan de allereerste keer vissen van het jaar 2019 op de agenda. Ik had een aantal stekken in gedachten, maar veel van die stekken waren de afgelopen weken niet erg best qua vangsten. Dus ben eens naar mijn oude stekken gaan kijken waar ik het jaar kon aftrappen.
Hier een foto van de stek waar het moest gebeuren.
Ik heb van Quinten voor kerst nieuw kunstaas gekregen en dat gaat als eerste aan de speld. Na een aantal worpen zie ik een snoek vol over het kunstaas schuiven en als ik aansla is er meteen een hoop kabaal in het water. Na een leuke dril ligt de snoek voor de kant en kan ik deze pakken. Net als ik mijn hand in de kieuw stop schud de snoek nog even met zijn kop. Hierdoor grijp ik even lekker in de kieuwbogen en voel de eerste sneetjes van 2019 alweer in mijn vingers zitten. Hoort er allemaal bij zal ik maar zeggen. Ik probeer het nog een keer opnieuw en nu heb ik de snoek wel goed vast. Even onthaken, meten en op de foto. Snoek was 64cm en hieronder het bewijs.
Ik zet de snoek terug en vis weer verder. Bij de volgende splitsing is er een klap op het kunstaas en als ik aansla is er een hoop gespartel. Helaas weet de snoek de haak te lossen en laat zich niet meer zien.
Nu blijft het in het water een tijdje stil, maar op de kant is het hondenuitlaat uurtje aangebroken. De ene na de andere hond komt even snuffelen en telkens moet ik uitkijken geen hond te haken. Of dat er een hond de shad achterna springt ofzo.
Als ik de shad een inham ingooi en langs wat planten haal is er een schim en kort daarna een ruk aan de lijn. Ik sla aan en de vis gaat er meteen vandoor. Ik zie in het heldere water dat het een mooi formaat poldersnoek is en na een mooi gevecht kan ik de snoek de kant ophalen. Na het hele riedeltje afgehandeld te hebben blijkt de snoek 84cm te zijn en hieronder bewijsstuk 2 van de dag.
Hierna blijft het lang stil op de stek en ik besluit om het ergens anders te gaan proberen. Daar aangekomen twijfel ik of ik niet toch ergens anders heen zou rijden, maar aangezien ik er nu toch ben ga ik het er maar proberen.
Ik maak wat worpen en dan zie ik een kerstboom in het water liggen. Uit ervaring weet ik dat daar wel eens een snoek onder kan liggen. Ik loop die kant op, maar als ik er bijna ben breek ik bijna mijn nek over een stuk ijzer en kom al struikelend en strompelend bij de plek aan. Net op tijd om nog een snoek weg te zien zwemmen. Ach, nu ik dit hier zo neerzet kan ik er wel om lachen, vanmiddag echter niet. Hoe dan ook, ik maak een aantal worpen, maar de snoek laat zich niet meer zien.
Iets verderop zie ik een snoek staan welke ik eind 70cm schat. Ik maak een aantal worpen, maar deze snoek denkt er het zijne van en laat het kunstaas voor wat het is. Uiteindelijk zwemt de snoek weg en verdwijnt uit het zicht.
Na een tijdje kom ik weer bij de kerstboom en werp het kunstaas richting de boom, er gebeurt echter niets. Bij de volgende worp iets voorbij de boom grijpt een snoek mijn kunstaas wel. Het is een kleine wildebras en als deze is uit gesparteld kan ik deze pakken. Deze snoek is 56cm lang en hieronder bewijsstuk nummer 3 van vandaag.
Ik zet de snoek terug en probeer het nog even verderop. Als ik de shad door het water haal springen er allemaal kleine visjes weg. Daar hou ik van! Dat kan bij een snoek die in de buurt is werken als een teken dat de tafel gedekt staat. Kort daarna heb ik dan ook een volger, maar kan deze niet overhalen om het kunstaas te pakken. Hierna gebeurt er niets noemenswaardig meer en komt er een einde aan de visdag.
Tot een volgend avontuur.....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten