It only counts on fly

Tja de titel zegt het eigenlijk al. Ben er weer tussenuit geweest met de vliegenhengel. Ditmaal een korte sessie van 2 uurtjes in Kortenhoef. Leuk water en er zwemt vis.

Ik parkeer de auto, maak de hengel in orde, hang de mintgroene streamer er maar weer aan en werpen maar. Het is een vrij drukke straat, dus voor elke worp even kijken of het kan. Regelmatig moet ik wachten op auto’s en/of fietsers. Maar dat hoort er nou eenmaal bij als je gaat vliegvissen langs een drukke weg. Na een tijdje heb ik een volger die tot wel 3x de streamer blijft volgen. Ik schat de snoek ergens tussen de 50 en 60cm, maar het blijft bij schatten aangezien ik hem niet kan vangen. 

Vele en vele worpen later is er dan ineens een ruk aan de lijn. Ik zet de haak en merk dat het een behoorlijk sterke vis is. Om met de woorden van Marco Kraal te spreken, KICKEN DIT!!!

Als de snoek is uitgedrild pak ik de in de kieuwgreep uit het water en maak snel een foto. 

Ik onthaak de snoek en vraag even snel aan de postbode of ze een foto wil maken. Helaas meld ze noet dat er nog een stuk van een waterplant aan de snoek hangt, maar je kunt ook niet alles hebben. 

Na het terugzetten komt een man met zijn hond aanlopen en wijst een plek aan waar hij eens een hele grote snoek heeft zien jagen. Ik bedank hem voor de tip en bestook deze plek wat extra met mijn kunstaas, maar de jagende snoek laat zich aan mij niet zien. 

Hierna komt de korte sessie op zijn einde en is het tijd om op te ruimen. De vliegvissers op snoek zeggen wel eens dat een gevangen snoek alleen telt op een streamer (It only counts on fly). Die mening deel ik niet, een gevangen snoek tel ik namelijk altijd al vang ik hem met mijn handen. Ik moet wel zeggen dat het enorm gaaf is om een snoek met de vliegenhengel te vangen. 

Tot een volgend avontuur.....!!

Blog nummer 250!!

Ik zie zojuist dat dit mijn 250e blog gaat worden. Dat is best een mijlpaal al zeg ik het zelf. Ik hoop dat er (nog) steeds mensen de blog met plezier zullen lezen, ik vind het namelijk nog steeds leuk om deze te schrijven en ben niet van plan om te stoppen ;-)

Gistermiddag stond er een middagje met de nieuwe vliegenhengel op de planning. Ik had besloten om een woonwijk in te gaan, dus zo gezegd is zo gedaan.

Bij de eerste stek aangekomen is het water glashelder. Iets te helder en ondanks ik een grote school met witvis zie zwemmen, is er geen snoek te bekennen. Op naar een andere stek in de buurt dan maar. 

Ook hier blijft het lang stil, maar het vreemde aan vliegvissen is dat ik ook kan genieten van een gelukte worp. Maar dat zal wel aan mij liggen. Ik begin te wisselen met streamers en zie een streamer in de doos liggen welke ik afgelopen week heb gebonden. Zo op het oog is het niet eens een mooi ding, maar de actie in het water is geweldig. De kop is lichtblauw met flash erin en de het lichaam loopt dan over van blauw naar een groene staart met flash. 

Zoals ik al zei, ziet er niet heel super uit. De actie maakt eigenlijk alles goed. Ik besluit deze dan ook aan de speld te laten hangen. 

Binnen 10 worpen schiet er een snoek achter de streamer langs. Ik werp nogmaals in maar er gebeurt helaas niets. Nog maar eens proberen dan, en nog eens, en nog eens. Bij de 5e of 6e worp is het dan toch raak. De snoek grijpt de streamer en na een leuke dril ligt de snoek voor de kant. Ik maak even wat foto’s voordat ik de vis de kant op haal. 

Ik haal de snoek de kant op en ik zie dat er een kieuwboog los hangt. Dit is al van een tijd geleden want alles is reeds geheeld. Het blijft toch zonde om zo’n vis beschadigd te zien. Hoe het komt kan ik alleen maar naar raden. Het meest voor de hand liggende is onkundig onthaken en niet de haak doorknippen als deze in de kieuwboog zit. Gelukkig heeft deze snoek het overleefd en zwemt nu ook weer verder zoals het hoort. Hieronder nog wat foto’s van deze 65cm lange vis. Op de foto hieronder zie je een klein stukje van de kieuwboog onder het kieuwdeksel vandaan komen.

Na het terugzetten is het tijd om naar de laatste stek van vandaag te gaan. Ook hier ligt op sommige plekken nog ijs, al is gelukkig het grootste deel ijsvrij. 

Ook op deze stek mag de mintgroene streamer aan de speld en maak ik worp na worp. Veel stukken waren met mijn vorige vliegenhengel niet te bereiken, maar met deze hengel gaat het wel. Als ik de streamer een inham inwerp en binnen strip wordt de streamer plotseling weer gegrepen. Het blijkt een kleine druktemaker te zijn. Ik pak deze in de nek uit het water en moet even kijken hoe ik deze ga onthaken. Deze gulzige snoek is vol over de streamer geschoven en heeft de kaken op elkaar. Met de kieuwgreep krijg ik de bek open, maar zie dan een haarbal zitten. Even wat opzij schuiven en daar is de haaksteel. Nu even kijken waar de bocht van de haak is en dan weet ik welke kant ik de haak op moet trekken. Klinkt misschien ingewikkeld, maar een kind kan de was doen. Na het opmeten blijkt de snoek 44cm te zijn. 

Ik zet de snoek terug en vis verder. Als ik op een brug sta maak ik een perfecte worp over een meter of 40 precies langs een rietkraag. Ik strip de streamer binnen en zie de snoek dan ook in het heldere water schitterend op de streamer duiken. Ik sla aan en kan de kleine rakker mijn kant op dirigeren.

Deze vis was 42cm, en heb er maar geen verdere foto van gemaakt. Hierna blijft het stil en na een tijdje is het tijd om de spullen weer op te ruimen.

Tot een volgend avontuur.....!!

Vliegvissen in Holland

Na vorig jaar met vliegvissen te zijn begonnen was het tijd om mijn vliegenhengel te upgraden. Na het een en ander overwogen te hebben kwam ik wederom bij het merk Orvis terecht. Een schitterende vliegenhengel voor de streamer in mijn bezit, maar helaas waren de weergoden niet zo vrijgevig. Een koufront gooide roet in het eten,of ijs in de sloten in dit geval. Het vissen met deze hengel zou dus nog even op zich moeten wachten.

Vandaag had ik een kleine 1,5 uur de tijd om te vissen, maar er waren nog veel sloten dichtgevroren. De stek die ik op het oog had lag nog met ijs bedekt, niet veel maar voldoende om er niet te kunnen vissen. Uitwijken naar een andere stek dan maar. Op de terugweg rijdt ik langs wat water waar ik in het verleden ook wel eens wat gevangen heb en dit water is voor een groot deel inmiddels ijsvrij. Ik parkeer de auto en maak voor de eerste keer mijn nieuwe hengel klaar. Afgelopen week heb ik ook wat streamers gebonden en er mag naast een nieuwe hengel dus ook een nieuwe streamer getest worden.

Het blijft een tijdje stil, maar dan is er uit het niets een hele voorzichtige aanbeet. Ik sla de streamer uit de bek van de snoek en wil snel weer inwerpen. Omdat ik dit snel wil doen kijk ik niet goed uit en geef bijna een langsfietsende man een piercing. Even "sorry" geroepen en doorgaan. Bij de volgende worp wordt de streamer weer gegrepen en nu kan ik de haak wel goed zetten. Na een leuk gevecht haal ik de snoek op de kant en kan ik deze onthaken. Ik haal de streamer uit de bek van de snoek en deze mag natuurlijk op de foto.

De snoek blijkt 64cm lang te zijn en mag weer zwemmen. Op bovenstaande foto zie je een sticker zitten op de linebasket. Ik had vandaag weinig tot geen inspiratie voor een titel van deze blog, dus vandaar dat ik deze blog dan maar (bijna helemaal) naar een sticker vernoem ;-).

Aan de overkant van de weg loopt hetzelfde soort water en na het terugzetten van de vis loop ik naar de overkant. Na een aantal worpen denk ik dat ik vastzit en ik stop met binnenstrippen. Ik had beter de haak kunnen zetten, want ik zie de snoek nu de streamer uitspugen. 2 worpen later pakt de snoek de streamer gelukkig alsnog tussen zijn kaken en nu is er geen ontkomen meer aan voor deze vis. Na een tijdje kan ik de snoek in de kieuw pakken en haal de streamer uit de bek. Bij het opmeten kan ik het meetlint uitschuiven tot 75cm, een mooie snoek voor dit kleine water. Ook mag de vis op de foto, en zoals je kunt zien heeft deze snoek een erg mooie tekening op zijn lijf.

Na het terugzetten is het tijd om de spullen weer op te ruimen en richting huis te gaan. Dit was trouwens de vanger van de dag.

2 zonkerstrips gebonden op een owner haak. De kop is van wat witte bucktail met daar overheen wat flash. Als laatste wat roze monsterdubbing om de kop af te maken, oogjes erop en klaar. Onder de kop heb ik nog een glasratel ingebonden zodat de streamer ook nog wat herrie maakt onderwater. Eigenlijk vrij simpel maar zeer effectief bleek vandaag maar eens!

Tot een volgend avontuur.....!!

Gluiperd.

Vandaag moest de hond weer naar de trimsalon en zoals gebruikelijk wordt de tussentijd opgevuld met vissen.

Vandaag alleen de vliegenhengel meegenomen, dus vol aan de bak met zelfgebouwde streamers. Al bij de eerste worp zie ik een snoek zwemmen, maar die toont geen enkele interesse.  Een tijd later heb ik een volger achter de streamer aan zwemmen maar ook deze wil niet tot een aanval overgaan. Dat gaat dus lastig worden vandaag. Zo kort na elkaar 2 snoeken die geen of nauwelijks interesse hebben dan kan het wel eens moeilijk worden. 

Maar ik geef natuurlijk niet zomaar op, dus vis vrolijk door. Na een tijdje heb ik de zoveelste volger. Deze snoek weet ik toch te triggeren om de streamer te pakken. De snoek pakt de streamer heel rustig in de bek en ik zet meteen de haak. Alles gebeurt in een paar seconden en ik ben te snel, of te laat met aanslaan. De snoek hangt heel even aan de haak, maar weet deze dan los te schudden. 

Lange tijd ben ik aan het werpen en als ik voor mijn gevoel bij worp nummer 1000 ben is de maat vol. Op naar een andere stek!

Daar aangekomen staat het water lager dan verwacht maar ook nu geldt, ik maak er gewoon het beste van. Na een tijdje schiet er vlak onder mijn voeten een snoek weg. Een half uur later zie ik weer een modderkolk in het water verschijnen, maar dat is de enige actie op deze stek. 

Ik spring in de auto en op de laatste stek moet het dan maar gaan gebeuren. Ook hier blijft het lang stil, tot een dikke snoek van een geschatte 80 á 90cm de streamer volgt, en volgt, en volgt. Ook deze snoek blijft lekker dicht achter de streamer zwemmen en zelfs als ik de streamer ineens de andere kant op draai draait de snoek mee. Ik wissel van streamer en de snoek laat zich niet meer zien. 

Op de terugweg naar de auto maak ik nog wat worpen en zo kom ik aan bij de plek van de gluiperd. Hier ligt een snoek welke erg slim is. Ik heb hier vaker gevist en na een aantal worpen met verschillend kunstaas begint deze snoek te jagen. Maar wat ik ook in het water slinger, nog nooit een aanbeet gehad. 

Vandaag eigenlijk op de heenweg hetzelfde verhaal. Op de terugweg hangt er een andere streamer aan de speld en probeer ik het nog maar eens een keer. Ik werp de streamer in het water en strip deze binnen. Even let ik niet op en als ik weer naar de streamer kijk zie ik dat de snoek zijn bek open doet en ik trek de streamer uit zijn bek. Ik had helemaal niks gemerkt en als ik het niet had gezien dacht ik dus dat er niets gebeurt was. Ik werp de streamer snel weer in en zie de snoek volgen in het wat troebele water. Als ik de streamer stil laat vallen, een ruk aan de lijn geef, en weer stil laat vallen pakt de snoek heel voorzichtig de streamer. Niet twijfelen, aanslaan! Hangen!! Na een leuke dril kan ik de snoek uit het water tillen. De gluiperd is eindelijk gevangen!!!

Deze vis blijkt 76cm lang te zijn en mag natuurlijk na al dat getreiter van zijn kant nog wel op de foto.

Hierna is het tijd om de spullen op te ruimen. Het was vandaag niet makkelijk, maar een van de  moeilijkste vissen is toch over de streep getrokken. 

Tot een volgend avontuur.....!!

Terugblik 2018 + 1e keer vissen 2019

Zo allereerst voor iedereen nog de allerbeste wensen en dat je wensen in 2019 maar uit mogen komen.

Afgelopen jaar waren de aantallen aan mijn kant niet bijzonder, maar kan over een geslaagd jaar spreken. 

Zo waren er een aantal hoogtepunten, waaronder:

Pr snoekbaars

Pr meerval

Begonnen met vliegvissen

Begonnen met vliegbinden

Dus ondanks dat het aantal gevangen snoeken lager lag dan voorgaande jaren is 2018 toch een bijzonder jaar geweest. 

Vandaag stond dan de allereerste keer vissen van het jaar 2019 op de agenda. Ik had een aantal stekken in gedachten, maar veel van die stekken waren de afgelopen weken niet erg best qua vangsten. Dus ben eens naar mijn oude stekken gaan kijken waar ik het jaar kon aftrappen. 

Hier een foto van de stek waar het moest gebeuren. 

Ik heb van Quinten voor kerst nieuw kunstaas gekregen en dat gaat als eerste aan de speld. Na een aantal worpen zie ik een snoek vol over het kunstaas schuiven en als ik aansla is er meteen een hoop kabaal in het water. Na een leuke dril ligt de snoek voor de kant en kan ik deze pakken. Net als ik mijn hand in de kieuw stop schud de snoek nog even met zijn kop. Hierdoor grijp ik even lekker in de kieuwbogen en voel de eerste sneetjes van 2019 alweer in mijn vingers zitten. Hoort er allemaal bij zal ik maar zeggen. Ik probeer het nog een keer opnieuw en nu heb ik de snoek wel goed vast. Even onthaken, meten en op de foto. Snoek was 64cm en hieronder het bewijs. 

Ik zet de snoek terug en vis weer verder. Bij de volgende splitsing is er een klap op het kunstaas en als ik aansla is er een hoop gespartel. Helaas weet de snoek de haak te lossen en laat zich niet meer zien. 

Nu blijft het in het water een tijdje stil, maar op de kant is het hondenuitlaat uurtje aangebroken. De ene na de andere hond komt even snuffelen en telkens moet ik uitkijken geen hond te haken. Of dat er een hond de shad achterna springt ofzo. 

Als ik de shad een inham ingooi en langs wat planten haal is er een schim en kort daarna een ruk aan de lijn. Ik sla aan en de vis gaat er meteen vandoor. Ik zie in het heldere water dat het een mooi formaat poldersnoek is en na een mooi gevecht kan ik de snoek de kant ophalen. Na het hele riedeltje afgehandeld te hebben blijkt de snoek 84cm te zijn en hieronder bewijsstuk 2 van de dag. 

Hierna blijft het lang stil op de stek en ik besluit om het ergens anders te gaan proberen. Daar aangekomen twijfel ik of ik niet toch ergens anders heen zou rijden, maar aangezien ik er nu toch ben ga ik het er maar proberen. 

Ik maak wat worpen en dan zie ik een kerstboom in het water liggen. Uit ervaring weet ik dat daar wel eens een snoek onder kan liggen. Ik loop die kant op, maar als ik er bijna ben breek ik bijna mijn nek over een stuk ijzer en kom al struikelend en strompelend bij de plek aan. Net op tijd om nog een snoek weg te zien zwemmen. Ach, nu ik dit hier zo neerzet kan ik er wel om lachen, vanmiddag echter niet. Hoe dan ook, ik maak een aantal worpen, maar de snoek laat zich niet meer zien.

Iets verderop zie ik een snoek staan welke ik eind 70cm schat. Ik maak een aantal worpen, maar deze snoek denkt er het zijne van en laat het kunstaas voor wat het is. Uiteindelijk zwemt de snoek weg en verdwijnt uit het zicht.

Na een tijdje kom ik weer bij de kerstboom en werp het kunstaas richting de boom, er gebeurt echter niets. Bij de volgende worp iets voorbij de boom grijpt een snoek mijn kunstaas wel. Het is een kleine wildebras en als deze is uit gesparteld kan ik deze pakken. Deze snoek is 56cm lang en hieronder bewijsstuk nummer 3 van vandaag.

Ik zet de snoek terug en probeer het nog even verderop. Als ik de shad door het water haal springen er allemaal kleine visjes weg. Daar hou ik van! Dat kan bij een snoek die in de buurt is werken als een teken dat de tafel gedekt staat. Kort daarna heb ik dan ook een volger, maar kan deze niet overhalen om het kunstaas te pakken. Hierna gebeurt er niets noemenswaardig meer en komt er een einde aan de visdag.

Tot een volgend avontuur.....!!