Een blog over het roofvissen in Nederland. Hoofdzakelijk vis ik met de baitcaster of vliegenhengel op snoek in de polder en stadswater, met af en toe een uitstapje naar het grote water. Veel leesplezier!!!
woensdag 23 oktober 2013
Ontmaagding
Vandaag een middagje wezen vissen met Quinten en nee, we zijn niet naar een of andere sexclub geweest. Waar slaat de titel dan wel op??? dat komt later in het verhaal wel naar voren.
Toen we aankwamen bij de door Quinten uitgekozen stek was ik mijn MaTo nog aan de speld aan het hangen of Quinten had de eerste misser al te pakken. Hij doet nog een aantal worpen over de betreffende plek, maar de snoek laat zich helaas niet meer zien. Dat begint al goed!!!
Als we verder lopen hoor ik Quinten ineens roepen dat hij beet heeft. Aan de speld heeft hij een fathead killer hangen waar nog nooit eerder een snoek mee is gevangen. Deze jerkbait is dus ONTMAAGD!
Na een korte dril komt de snoek op de kant en onthaak ik hem. Even meten en het meetlint stopt bij 58 cm. Dan moet er natuurlijk geposeerd worden, het is namelijk al 4 maanden !! geleden dat hij een snoek heeft gevangen.
De kieuwgreep is hij gelukkig nog niet verleerd, de laatste keer was namelijk 16 Juni.
En dan natuurlijk ook nog even met de snoek zelf op de foto.
Nadat we de vis weer terug in zijn element hadden gezet, was er bij mij een soort van opluchting. Het had voor mijn gevoel namelijk niet nog langer moeten duren dat Quinten elke keer met lege handen naar huis ging, want dan hadden zijn hengels vast en zeker op marktplaats gestaan. Maar gelukkig heeft hij nu de smaak weer helemaal te pakken en vissen we vrolijk verder. Na een kwartiertje is het bij mij ook raak. Ik vis natuurlijk weer eens met de rapper en deze is dus niet ontmaagd maar flink misbruikt. Na het onthaken even meten (65cm) en natuurlijk op de foto.
Zoals jullie kunnen zien is deze vis flink toegetakeld en heeft diverse wonden en ook de staartvin is niet meer zoals die hoort te wezen. De vis heeft hier volgens mij geen last van want deze snoek ging flink tekeer tijden de dril. Na de foto mag ook deze snoek natuurlijk weer snel zwemmen.
Na een minuut of 10 duikt er weer een snoek op de rapper, maar de dreg schiet na een aantal seconde los. Balen, maar ook dat hoort er nou eenmaal bij. We vissen stug door en Quinten besluit er een aasje aan te hangen waar we ook nog nooit iets op hebben gevangen, namelijk de Westin Mini Jerk. Bij zijn 2e worp (over de plek waar de snoek zojuist losschoot) is het raak.
Er is een snoek opgedoken en dit is dus de 2e ontmaagding van vandaag.
Ik maak nog even snel een foto als de vis voor de kant ligt.
Na het opmeten blijkt deze vis 66cm te zijn en mag meteen weer zwemmen. Hierna blijft het lange tijd stil en gebeurt er weinig meer. Ik besluit om maar eens een andere kleur rapper aan de speld te hangen en zeg tegen Quinten: met deze rapper heb ik nog nooit wat gevangen. Ik gooi een aantal keer in en bij de 4e worp duikt er een snoek op de rapper maar ook deze schiet los. Dat is alweer balen, maar er is in ieder geval weer wat gebeurt in het water. Na een tijdje schiet er bij Quinten zijn jerkbait een klein snoekje langsaf van een geschatte 40cm. Maar ook deze kleine rakker laat zich niet meer zien. Ondertussen waren we al richting de auto gelopen om het ergens anders te gaan proberen. Voordat we de auto instappen maakt Quinten nog even onderstaande foto.
In de auto onderweg naar de andere stek, eten en drinken we onze lunch op en als we net onderweg zijn begint het ook nog eens te regenen. Als we bij de nieuwe stek aankomen is het alweer droog, dat is pas timing. De stek die ik in gedachten had is echter niet al te best, zo te zien hebben ze gisteren alles uitgebaggerd en dat is vaak niet erg best voor de vangsten. We proberen het daar een tijdje maar besluiten na een kleine 3 kwartier om het toch ergens anders te proberen. Quinten weet nog wel een stek waar hij graag heen wil, dus wordt het zijn stek.
Daar aangekomen beginnen we met vissen, maar ook daar blijkt het taai te zijn. Quinten verliest zijn vangdrang en maakt een paar foto's van de omgeving.
Na een tijdje besluiten we om maar richting de auto te gaan, want er is totaal geen actie meer in het water. Ik open nog even mijn tas en kijk wat ik voor de terugweg nog aan de speld kan hangen. De jerkbaits heb ik al een tijdje geen actie meer op gehad, dus die worden het niet. Dan valt mijn oog op de soft 4play, waar ik echter nog nooit iets mee heb gevangen. Ik besluit om deze toch maar aan de speld te hangen en maak op de terugweg nog een paar worpen. Als ik bovenop een bruggetje sta en de 4play inwerp duikt er een snoek op, maar schiet echter alweer los. Ik kan nu wel zeggen dat het er allemaal bijhoort, maar gek wordt ik er van. De snoek heeft de haak echter heel even gevoeld en zal van schrik dus wel verdwenen zijn. We lopen verder richting de auto en als ik nog een worp maak zie ik ineens een flits langs de soft 4play schieten...MIS. Snel nog een worp erachteraan en als ik de bait langs het riet binnendraai is het tik,tik......RAAK ontmaagding nummer 3 is een feit! Na een korte felle dril waarbij de vis nog een aantal keer uit het water springt kan ze in de nek worden gepakt. Het meetlint stopt bij 64cm en natuurlijk was Quinten er als de kippen bij om een foto te nemen.
Als de vis terug is gezet lopen we naar de auto en rijden we naar huis. Het was vandaag weer een leuke en gezellige dag samen met mijn zoon Quinten.
Tot een volgend avontuur.......
zondag 20 oktober 2013
Ups en Downs
Halverwege de week begin ik de weerberichten al in de gaten te houden voor komend weekend. Er is namelijk tijd om te vissen en van een beetje regen smelten we niet, maar het liefst vis ik toch met droog weer. Halverwege de week was het voor komend weekend niet al te best en op vrijdag zag ik op internet dat er 's middags zelfs onweer was voorspeld. Gelukkig viel het allemaal wel mee, en besloten Quinten en ik op zaterdagochtend dat we zondag zouden gaan vissen. Helaas had Quinten keelpijn en voelde zich niet helemaal lekker, dus hij ging vandaag niet mee. Dan maar alleen op pad.
Eenmaal bij de stek aangekomen stap ik uit de auto en kijk naar het water. Gloeiende, Gloeiende, het water heeft de kleur van koffie met een scheutje melk, en dat is meestal niet best voor de vangsten. Het heeft de afgelopen weken natuurlijk flink geregend en al het vuil, modder en stront is van de weilanden natuurlijk het water ingespoeld. Maar ik ben er nu eenmaal dus gevist zal er worden.
Ik besluit om allereerst de oranje rapper aan de speld te hangen en na een aantal worpen (stuk of 50) denk ik dat ik beet heb. Ik sla aan, maar er gebeurt niets. Er hangt toch echt iets aan mijn kunstaas onder het wateroppervlak. Als het dichterbij komt zie ik het, een tak.
Wat een takkezooi.
Na een tijdje werpen besluit ik dat het tijd is voor een wissel. De rapper gaat weer in de koffer en de MaTo Jailbird mag het klusje gaan klaren. Na een tijdje zie ik een overhangende boom iets verderop en maak een worp bijna onder de boom. Nadat de jerkbait het water heeft geraakt tik ik deze naar me toe, maar bij de 2e tik zit er een snoek aan vast. Na een korte dril wil ik in eerste instantie een foto maken van de snoek in het water, maar zie dat de dreg maar met 1 punt aan een velletje vastzit. Ik besluit dus om de snoek maar meteen uit het water te halen want als deze nog 1x flink schud met haar kop is ze los. De snoek wordt dus gepakt en onthaken was nog nooit zo makkelijk. Als ik de snoek in het nog natte gras neerleg pak ik het meetlint en meet haar op. Deze snoek is 63cm lang. Als ik het meetlint in mijn tas gooi wil ik mijn telefoon pakken om de vis op de foto te zetten, maar dan gaat het mis. Ze begint wild te spartelen en weet zichzelf met een mooie sprong de sloot weer in te krijgen waar ze onmiddellijk wegschiet. Op dat moment denk ik dat het maar goed is dat snoeken geen middelvingers hebben, ander was ze waarschijnlijk een stuk verderop omhoog gekomen om deze even te laten zien. Als troost voor de fotoloze snoek, maar een foto van de jerkbait waar de snoek haar tanden in heeft gezet.
Na nog een halfuurtje gevist te hebben besluit ik dat het weer tijd is voor een wissel. De vertrouwde rapper in de kleur glitter shad moet maar weer eens aan de speld komen. Ik maak weer een aantal worpen en zie een inham in het weiland met aan weerszijde bomen. Daar kan wel eens snoek liggen denk ik en werp de rapper er naartoe. Als deze het water raakt is het ook meteen echt raak. Het water explodeert en ik ben kansloos bij deze vis. Deze snoek bepaalt waar hij heengaat en niet de persoon aan de andere kant van de lijn. Wat ik ook probeer ze zwemt gewoon door. Gelukkig krijg ik haar zover dat ze omdraait en mijn kant op zwemt, maar ze blijft diep en ik heb dus nog geen idee hoe groot deze snoek is. Als ze na een tijdje mijn kant op zwemt zie ik dat het een aardige snoek is. Ze besluit om ook nog een keer volledig uit het water te springen wat een behoorlijke plons gaf, maar dan is het tijd om haar op de kant te halen. Aangezien ik alleen ben kan ik niet zulke mooie foto's maken en de mooiste maak ik dan toch als de snoek nog in het water ligt. dus eerst een foto en dan op de kant.
Na de foto is het tijd om haar te onthaken. Aangezien de dreg voorin de bek zat is deze er ook zo weer uit. Tijdens het onthaken zie ik dat deze vis waarschijnlijk vaker is gevangen. De kieuw is aan één kant namelijk iets ingescheurd, maar aan de dikte van de snoek te zien heeft ze daar nooit last van gehad. De kieuw was trouwens alweer genezen, maar het was wel duidelijk zichtbaar. Na het onthaken is het tijd om even te meten en het meetlint stopt bij 83 centimeter. Maar wat is deze snoek dik zeg, het leek wel een zeehond.
Een onvervalste obesitas snoek !
Zoals je op de foto hierboven kan zien heeft deze snoek al een behoorlijke pens. Ook zie je dat zijn kieuw ooit een keer is ingescheurd.
Zo zal je altijd zien dat er op het moment van onthaken/meten/fotograferen niemand langskomt om even een mooie foto te maken. Dus moeten we het maar met bovenstaande foto's doen, maar het is de vangst die telt en niet de foto.
Hierna nog een tijdje doorgevist, maar helaas niets meer kunnen vangen.
Op naar een volgend avontuur!!!!!!!!
Eenmaal bij de stek aangekomen stap ik uit de auto en kijk naar het water. Gloeiende, Gloeiende, het water heeft de kleur van koffie met een scheutje melk, en dat is meestal niet best voor de vangsten. Het heeft de afgelopen weken natuurlijk flink geregend en al het vuil, modder en stront is van de weilanden natuurlijk het water ingespoeld. Maar ik ben er nu eenmaal dus gevist zal er worden.
Ik besluit om allereerst de oranje rapper aan de speld te hangen en na een aantal worpen (stuk of 50) denk ik dat ik beet heb. Ik sla aan, maar er gebeurt niets. Er hangt toch echt iets aan mijn kunstaas onder het wateroppervlak. Als het dichterbij komt zie ik het, een tak.
Wat een takkezooi.
Na een tijdje werpen besluit ik dat het tijd is voor een wissel. De rapper gaat weer in de koffer en de MaTo Jailbird mag het klusje gaan klaren. Na een tijdje zie ik een overhangende boom iets verderop en maak een worp bijna onder de boom. Nadat de jerkbait het water heeft geraakt tik ik deze naar me toe, maar bij de 2e tik zit er een snoek aan vast. Na een korte dril wil ik in eerste instantie een foto maken van de snoek in het water, maar zie dat de dreg maar met 1 punt aan een velletje vastzit. Ik besluit dus om de snoek maar meteen uit het water te halen want als deze nog 1x flink schud met haar kop is ze los. De snoek wordt dus gepakt en onthaken was nog nooit zo makkelijk. Als ik de snoek in het nog natte gras neerleg pak ik het meetlint en meet haar op. Deze snoek is 63cm lang. Als ik het meetlint in mijn tas gooi wil ik mijn telefoon pakken om de vis op de foto te zetten, maar dan gaat het mis. Ze begint wild te spartelen en weet zichzelf met een mooie sprong de sloot weer in te krijgen waar ze onmiddellijk wegschiet. Op dat moment denk ik dat het maar goed is dat snoeken geen middelvingers hebben, ander was ze waarschijnlijk een stuk verderop omhoog gekomen om deze even te laten zien. Als troost voor de fotoloze snoek, maar een foto van de jerkbait waar de snoek haar tanden in heeft gezet.
Na nog een halfuurtje gevist te hebben besluit ik dat het weer tijd is voor een wissel. De vertrouwde rapper in de kleur glitter shad moet maar weer eens aan de speld komen. Ik maak weer een aantal worpen en zie een inham in het weiland met aan weerszijde bomen. Daar kan wel eens snoek liggen denk ik en werp de rapper er naartoe. Als deze het water raakt is het ook meteen echt raak. Het water explodeert en ik ben kansloos bij deze vis. Deze snoek bepaalt waar hij heengaat en niet de persoon aan de andere kant van de lijn. Wat ik ook probeer ze zwemt gewoon door. Gelukkig krijg ik haar zover dat ze omdraait en mijn kant op zwemt, maar ze blijft diep en ik heb dus nog geen idee hoe groot deze snoek is. Als ze na een tijdje mijn kant op zwemt zie ik dat het een aardige snoek is. Ze besluit om ook nog een keer volledig uit het water te springen wat een behoorlijke plons gaf, maar dan is het tijd om haar op de kant te halen. Aangezien ik alleen ben kan ik niet zulke mooie foto's maken en de mooiste maak ik dan toch als de snoek nog in het water ligt. dus eerst een foto en dan op de kant.
Na de foto is het tijd om haar te onthaken. Aangezien de dreg voorin de bek zat is deze er ook zo weer uit. Tijdens het onthaken zie ik dat deze vis waarschijnlijk vaker is gevangen. De kieuw is aan één kant namelijk iets ingescheurd, maar aan de dikte van de snoek te zien heeft ze daar nooit last van gehad. De kieuw was trouwens alweer genezen, maar het was wel duidelijk zichtbaar. Na het onthaken is het tijd om even te meten en het meetlint stopt bij 83 centimeter. Maar wat is deze snoek dik zeg, het leek wel een zeehond.
Een onvervalste obesitas snoek !
Zoals je op de foto hierboven kan zien heeft deze snoek al een behoorlijke pens. Ook zie je dat zijn kieuw ooit een keer is ingescheurd.
Zo zal je altijd zien dat er op het moment van onthaken/meten/fotograferen niemand langskomt om even een mooie foto te maken. Dus moeten we het maar met bovenstaande foto's doen, maar het is de vangst die telt en niet de foto.
Hierna nog een tijdje doorgevist, maar helaas niets meer kunnen vangen.
Op naar een volgend avontuur!!!!!!!!
zaterdag 19 oktober 2013
Ouwe snoeken uit de sloot halen
In deze blog zal ik jullie uitleggen hoe Quinten en ik bij het roofvissen belandt zijn. Daarnaast zal ik een aantal foto's plaatsen van onze eerder gevangen snoeken en tot slot nog 2 filmpjes.
Vandaar de titel: ouwe snoeken uit de sloot halen.
Ik heb in mijn jeugd wel met de vaste hengel gevist op witvis. Dit was op de camping waar ik samen met mijn broertje en mijn ouders stond, maar toen ik een jaar of 14/15 was kreeg ik toch andere interesses en stopte het vissen dus voor mij. Mijn ouders hebben intussen de chalet verkocht, maar mijn vader gaat af en toe nog wel eens naar de waterkant met de vaste hengel. Mijn zoon Quinten wist dat mijn vader af en toe nog wel eens ging vissen en vroeg toen op 10 jarige leeftijd of hij eens mee mocht met opa. Dat was natuurlijk geen probleem en zo gezegd, zo gedaan. Toen Quinten thuiskwam van het vissen met opa was hij helemaal lyrisch over het vissen en wou eigenlijk elke keer wel mee. De week erop heb ik dus de hengels van mijn vader geleend en zijn we samen naar de waterkant gegaan om te vissen. Voor mij was het zo'n 20 jaar geleden dat ik voor het laatst gevist had, maar ook ik had de smaak te pakken. En niet zozeer voor mijzelf, maar eigenlijk meer omdat ik Quinten zag genieten als hij een vis aan de haak had. Natuurlijk lieg ik als ik zou zeggen dat ik het vissen zelf niets aan zou vinden.
Maar nu is nog steeds niet duidelijk hoe we op het roofvissen gekomen zijn......
Er was eens......Op een dag......In een land hier heel ver vandaan..... Oh, sorry het is natuurlijk geen sprookje :-).
We waren een keer aan het vissen met de vaste hengel en de dobber van Quinten schiet ineens keihard onder. toen hij aansloeg begon het gevecht met de vis. Op dat moment dacht ik dat hij een dikke brasem aan de haak had, maar dit was wel een behoorlijk gevecht met deze vis. Uiteindelijk bleek het dus om een snoek te gaan van 51cm groot.
Quinten had nog nooit zo'n grote vis gevangen (en ik trouwens ook niet) en was dus helemaal in de ban van de snoek. Hij heeft ik weet niet hoeveel filmpjes op internet bekeken en vroeg toen of we ook niet konden gaan snoeken. Aangezien het mij ook erg leuk leek en na het kijken van een aantal filmpjes is er besloten om voor het roofvissen aparte hengels en molens aan te schaffen. We zijn inmiddels al vele hengels en euro's later, maar elke hobby kost geld.
Toen we eenmaal de spullen hadden zagen we door de bomen het bos niet meer en ben ik veel wijzer geworden op http://www.roofvisforum.nl/forum/. Quinten en ik zijn zeker een uurtje of 30/40 aan het vissen geweest zonder ook maar één snoek te zien, laat staan vangen. Maar we gingen stug door en toen kwam de dag dat we er maar liefst 3 in één middag vingen. de vissen waren respectievelijk 46,66 en 68 centimeter groot.
Dat waren dus onze eerste gevangen snoeken na een paar weken vissen. Er is nog wel een speciaal geval aan de vis van 68cm. Quinten had deze vis namelijk gevangen en meteen na de aanbeet vroeg hij of ik de vis wilde pakken met het schepnet. Ik zei dat hij nog even moest wachten en de vis uit moest drillen, aangezien de snoek nog erg wild was. Net toen ik de vis wilde pakken brak de stalen onderlijn af. Weg kunstaas en nog erger, deze zat nog vast in de bek van de snoek. Quinten was hier best wel van slag van, maar we zijn toch doorgegaan met vissen. Achteraf natuurlijk een erg goed besluit, want ook ik ving mijn eerste snoek (66cm) en Quinten ving de snoek van 46cm. Na een tijdje had Quinten weer beet en toen de snoek dichterbij kwam zagen we dat het dezelfde snoek was. We konden dat namelijk zien aan het andere stuk kunstaas in zijn bek ;-). Dat was nog eens voor beide geluk. Quinten had alsnog die grote snoek gevangen en de snoek was meteen van de haken in zijn bek verlost.
Nou na deze vangsten was het niet zo dat we daarna wekelijks wat vingen, maar het ging wel telkens beter en de resultaten kan je in mijn eerdere blogs terugvinden.
Hieronder zal ik nog een aantal foto's plaatsen.
Gewoon een erg grappige foto
Quinten houdt voor de eerste keer zelf een snoek in de kieuwgreep vast
Een snoek met een erg mooie kleur, in het echt leek het wel goud.
De kleinste gevangen snoek 36 centimeter
En natuurlijk de grootste snoek van 110 centimeter.
Ik heb ook nog 2 filmpjes uit de oude doos gevonden, veel kijkplezier.
Volgende keer hoop ik weer een verhaal te kunnen plaatsen met daarin recent gevangen snoeken, maar het is ook wel eens leuk om ouwe snoeken uit de sloot te halen.
Tot een volgend avontuur!
Vandaar de titel: ouwe snoeken uit de sloot halen.
Ik heb in mijn jeugd wel met de vaste hengel gevist op witvis. Dit was op de camping waar ik samen met mijn broertje en mijn ouders stond, maar toen ik een jaar of 14/15 was kreeg ik toch andere interesses en stopte het vissen dus voor mij. Mijn ouders hebben intussen de chalet verkocht, maar mijn vader gaat af en toe nog wel eens naar de waterkant met de vaste hengel. Mijn zoon Quinten wist dat mijn vader af en toe nog wel eens ging vissen en vroeg toen op 10 jarige leeftijd of hij eens mee mocht met opa. Dat was natuurlijk geen probleem en zo gezegd, zo gedaan. Toen Quinten thuiskwam van het vissen met opa was hij helemaal lyrisch over het vissen en wou eigenlijk elke keer wel mee. De week erop heb ik dus de hengels van mijn vader geleend en zijn we samen naar de waterkant gegaan om te vissen. Voor mij was het zo'n 20 jaar geleden dat ik voor het laatst gevist had, maar ook ik had de smaak te pakken. En niet zozeer voor mijzelf, maar eigenlijk meer omdat ik Quinten zag genieten als hij een vis aan de haak had. Natuurlijk lieg ik als ik zou zeggen dat ik het vissen zelf niets aan zou vinden.
Maar nu is nog steeds niet duidelijk hoe we op het roofvissen gekomen zijn......
Er was eens......Op een dag......In een land hier heel ver vandaan..... Oh, sorry het is natuurlijk geen sprookje :-).
We waren een keer aan het vissen met de vaste hengel en de dobber van Quinten schiet ineens keihard onder. toen hij aansloeg begon het gevecht met de vis. Op dat moment dacht ik dat hij een dikke brasem aan de haak had, maar dit was wel een behoorlijk gevecht met deze vis. Uiteindelijk bleek het dus om een snoek te gaan van 51cm groot.
Quinten had nog nooit zo'n grote vis gevangen (en ik trouwens ook niet) en was dus helemaal in de ban van de snoek. Hij heeft ik weet niet hoeveel filmpjes op internet bekeken en vroeg toen of we ook niet konden gaan snoeken. Aangezien het mij ook erg leuk leek en na het kijken van een aantal filmpjes is er besloten om voor het roofvissen aparte hengels en molens aan te schaffen. We zijn inmiddels al vele hengels en euro's later, maar elke hobby kost geld.
Toen we eenmaal de spullen hadden zagen we door de bomen het bos niet meer en ben ik veel wijzer geworden op http://www.roofvisforum.nl/forum/. Quinten en ik zijn zeker een uurtje of 30/40 aan het vissen geweest zonder ook maar één snoek te zien, laat staan vangen. Maar we gingen stug door en toen kwam de dag dat we er maar liefst 3 in één middag vingen. de vissen waren respectievelijk 46,66 en 68 centimeter groot.
Dat waren dus onze eerste gevangen snoeken na een paar weken vissen. Er is nog wel een speciaal geval aan de vis van 68cm. Quinten had deze vis namelijk gevangen en meteen na de aanbeet vroeg hij of ik de vis wilde pakken met het schepnet. Ik zei dat hij nog even moest wachten en de vis uit moest drillen, aangezien de snoek nog erg wild was. Net toen ik de vis wilde pakken brak de stalen onderlijn af. Weg kunstaas en nog erger, deze zat nog vast in de bek van de snoek. Quinten was hier best wel van slag van, maar we zijn toch doorgegaan met vissen. Achteraf natuurlijk een erg goed besluit, want ook ik ving mijn eerste snoek (66cm) en Quinten ving de snoek van 46cm. Na een tijdje had Quinten weer beet en toen de snoek dichterbij kwam zagen we dat het dezelfde snoek was. We konden dat namelijk zien aan het andere stuk kunstaas in zijn bek ;-). Dat was nog eens voor beide geluk. Quinten had alsnog die grote snoek gevangen en de snoek was meteen van de haken in zijn bek verlost.
Nou na deze vangsten was het niet zo dat we daarna wekelijks wat vingen, maar het ging wel telkens beter en de resultaten kan je in mijn eerdere blogs terugvinden.
Hieronder zal ik nog een aantal foto's plaatsen.
Vreemde vangst op een plug, brasem van 51cm.
Quinten houdt voor de eerste keer zelf een snoek in de kieuwgreep vast
Een snoek met een erg mooie kleur, in het echt leek het wel goud.
De kleinste gevangen snoek 36 centimeter
En natuurlijk de grootste snoek van 110 centimeter.
Ik heb ook nog 2 filmpjes uit de oude doos gevonden, veel kijkplezier.
Volgende keer hoop ik weer een verhaal te kunnen plaatsen met daarin recent gevangen snoeken, maar het is ook wel eens leuk om ouwe snoeken uit de sloot te halen.
Tot een volgend avontuur!
dinsdag 8 oktober 2013
Knippen en Scheren
Na het debacle van afgelopen zondag (1 snoek miste de MaTo volledig en de andere 2 aanbeten miste ik) kwam er vandaag ineens de mogelijkheid om in de middag te vissen.
Eerst moest de hond naar de trimsalon gebracht worden en daarna zou ik daar in de buurt even wat sloten bestoken met mijn kunstaas. Hieronder een foto van onze hond welke nodig geknipt moest worden.
Onderweg naar de trimsalon kruipt ze in de auto altijd tijdens het rijden op mijn schoot, wat lekker makkelijk auto rijdt ;-). Maar goed als ze is afgeleverd bij de trimsalon ga ik vol goede moed richting de eerste stek. Het betreft hier een nieuwbouw wijk met veel sloten en volgens horen zeggen een goed snoekbestand. Als ik de auto geparkeerd heb loop ik richting de waterkant en begin te vissen. Na een aantal worpen hoor ik ineens een hoop gesis en moeder de gans, uuuuh zwaan is het niet eens dat ik hier sta. Aangezien de zwaan steeds dichterbij komt besluit ik me gewonnen te geven en loop een stuk door. Als ik bij een brug uitkom besluit ik om deze plek wat extra aandacht te schenken, want hier kunnen altijd snoeken onder verscholen liggen. Bij de 2e worp duikt er dan ook een leuke snoek onder de brug vol op de rapper. De snoek trekt flink aan de hengel en gaat een aantal keren door de slip van de reel heen. Als de snoek besluit om richting het riet te zwemmen moet ik flink druk op de reel en hengel zetten om haar bij het riet vandaan te houden. Ten slotte besluit ze om ook nog even een keer helemaal uit het water te springen, maar dan roept de snoek dat ze er geen kracht meer voor heeft en kan ik haar op de kant halen. Snel onthaken en even meten. Het meetlint stopt bij 77cm en het valt mij op dat deze snoek al goed in haar wintervet zit.
Als ik de snoek heb opgemeten maak ik snel een foto en besluit er snel nog 2 te nemen.
Net als ik de snoek terug wil zetten komen er 2 kleine kinderen aangefietst. Als ik ze roep zegt de kleinste meteen dat hij de snoek niet vast gaat houden, want zo zegt hij: snoeken zijn gevaarlijk.
Als ik vraag of hij dan toch een foto wil maken knikt hij dat hij dat wel kan en maakt een foto.
Hierna bedank ik de jongens voor de foto en fietsen ze weer verder, hoewel de kleinste liever blijft kijken, maar uiteindelijk toch achter zijn grote broer aanfietst.
Na nog een aantal worpen langs de brug besluit ik om ook eens een paar keer vanaf de brug te gooien. Hieronder een plaatje met het uitzicht vanaf de brug.
Aan de rechterkant zie je nog net een aantal steigers welke aan de tuinen van de bewoners vastzitten, je zal toch maar in zo'n huis wonen mensen. Maar goed ik woon ook prettig en als het heel erg hard regent heb ik ook water voor mijn deur ;-)
Na een aantal worpen gooi ik mijn kunstaas vanaf de brug langs het riet en vis de rapper binnen. Na een aantal halen schiet er ineens iets uit het riet vol op de rapper, maar volgens mij is hij los. Na 2 slagen voel ik toch weerstand en sla voor de zekerheid maar aan. Dat blijkt een goed besluit. Weet echter niet of de snoek er bij de eerste klap al aan vast zat, of dat hij hem later nog een keer heeft gegrepen. Dat maakt echter niet veel uit hij hangt er nu aan vast en dat is wat telt.
Na een iets kortere dril dan bij de vorige snoek kan ook deze op de kant worden gehaald. De snoek blijkt na het meten 68cm te zijn en is ook iets minder dik dan de vorige. Na het onthaken en meten is het tijd voor een foto, helaas is er nu niemand in de buurt om een foto te maken, dus moet ik het zelf maar doen.
Nadat ik de snoek weer in het water terug heb gezet, komen er een man en vrouw aanlopen die me een compliment geven met de mooie vis en de nette manier waarop ik met de vis omging. Ze hadden namelijk van een afstandje staan kijken. Helaas had ik ze niet gezien anders hadden ze mooi een foto kunnen maken.
Hierna loop ik met een goed gevoel verder en vis de sloot verder af. Helaas is er weinig tot geen actie in het water. Als ik bij een duiker aankom (je weet wel zo'n brug van beton en niet iemand met een zuurstoffles op zijn rug en flippers aan) gooi ik mijn kunstaas eronder en plotseling wordt deze achtervolgt door een baars van een centimeter of 10. Als ik mijn jerkbait heel langzaam op en neer haal in het water valt deze kleine held ineens aan. De jerkbait is echter groter dan de baars en deze besluit dan ook om in de wartel van de onderlijn te bijten. Na deze aanval schiet dit baarsje weg en laat mij met een glimlach achter. Ondertussen is het alweer tijd om onze hond op te halen en dit is het eindresultaat geworden.
Bedankt voor het lezen en tot een volgend avontuur.
Eerst moest de hond naar de trimsalon gebracht worden en daarna zou ik daar in de buurt even wat sloten bestoken met mijn kunstaas. Hieronder een foto van onze hond welke nodig geknipt moest worden.
Onderweg naar de trimsalon kruipt ze in de auto altijd tijdens het rijden op mijn schoot, wat lekker makkelijk auto rijdt ;-). Maar goed als ze is afgeleverd bij de trimsalon ga ik vol goede moed richting de eerste stek. Het betreft hier een nieuwbouw wijk met veel sloten en volgens horen zeggen een goed snoekbestand. Als ik de auto geparkeerd heb loop ik richting de waterkant en begin te vissen. Na een aantal worpen hoor ik ineens een hoop gesis en moeder de gans, uuuuh zwaan is het niet eens dat ik hier sta. Aangezien de zwaan steeds dichterbij komt besluit ik me gewonnen te geven en loop een stuk door. Als ik bij een brug uitkom besluit ik om deze plek wat extra aandacht te schenken, want hier kunnen altijd snoeken onder verscholen liggen. Bij de 2e worp duikt er dan ook een leuke snoek onder de brug vol op de rapper. De snoek trekt flink aan de hengel en gaat een aantal keren door de slip van de reel heen. Als de snoek besluit om richting het riet te zwemmen moet ik flink druk op de reel en hengel zetten om haar bij het riet vandaan te houden. Ten slotte besluit ze om ook nog even een keer helemaal uit het water te springen, maar dan roept de snoek dat ze er geen kracht meer voor heeft en kan ik haar op de kant halen. Snel onthaken en even meten. Het meetlint stopt bij 77cm en het valt mij op dat deze snoek al goed in haar wintervet zit.
Als ik vraag of hij dan toch een foto wil maken knikt hij dat hij dat wel kan en maakt een foto.
Na nog een aantal worpen langs de brug besluit ik om ook eens een paar keer vanaf de brug te gooien. Hieronder een plaatje met het uitzicht vanaf de brug.
Na een aantal worpen gooi ik mijn kunstaas vanaf de brug langs het riet en vis de rapper binnen. Na een aantal halen schiet er ineens iets uit het riet vol op de rapper, maar volgens mij is hij los. Na 2 slagen voel ik toch weerstand en sla voor de zekerheid maar aan. Dat blijkt een goed besluit. Weet echter niet of de snoek er bij de eerste klap al aan vast zat, of dat hij hem later nog een keer heeft gegrepen. Dat maakt echter niet veel uit hij hangt er nu aan vast en dat is wat telt.
Na een iets kortere dril dan bij de vorige snoek kan ook deze op de kant worden gehaald. De snoek blijkt na het meten 68cm te zijn en is ook iets minder dik dan de vorige. Na het onthaken en meten is het tijd voor een foto, helaas is er nu niemand in de buurt om een foto te maken, dus moet ik het zelf maar doen.
Hierna loop ik met een goed gevoel verder en vis de sloot verder af. Helaas is er weinig tot geen actie in het water. Als ik bij een duiker aankom (je weet wel zo'n brug van beton en niet iemand met een zuurstoffles op zijn rug en flippers aan) gooi ik mijn kunstaas eronder en plotseling wordt deze achtervolgt door een baars van een centimeter of 10. Als ik mijn jerkbait heel langzaam op en neer haal in het water valt deze kleine held ineens aan. De jerkbait is echter groter dan de baars en deze besluit dan ook om in de wartel van de onderlijn te bijten. Na deze aanval schiet dit baarsje weg en laat mij met een glimlach achter. Ondertussen is het alweer tijd om onze hond op te halen en dit is het eindresultaat geworden.
Bedankt voor het lezen en tot een volgend avontuur.
Abonneren op:
Posts (Atom)