Een dagje in de polder.

Afgelopen zondag ben ik weer eens de polder ingetrokken om te vissen. Het was nagenoeg windstil en dat maakt het vissen op snoek altijd wat lastig. Althans, dat is mijn mening. Ik heb altijd liever wat wind tijdens het vissen.

Hoe dan ook, ik kom aan in de polder en ik zie dat het waterpeil redelijk laag staat. Erg jammer, maar het gemaal verderop zal dan wel aan staan. Ik begin te vissen, maar het blijft lange tijd stil. Ik wissel het ene stuk kunstaas voor het andere en het eerste uur vissen is alweer voorbij voor ik ook maar een teken van leven heb gezien.

Halverwege de stek heb ik een volger van een centimeter of 40, maar deze wil niet bijten. Een stuk verderop heb ik weer een volger en deze is ergens in de 60 centimeter en ook deze kan ik niet verleiden tot een aanval. Op deze manier weet ik dat het vandaag een lastige dag gaat worden en dat de snoeken de kat eerst uit de boom kijken, of in dit geval het kunstaas uit het water.

Maar ik geef natuurlijk niet zomaar op en vis dan ook stug door. Dat wordt uiteindelijk beloond in een aanbeet en na een korte dril kan ik de vis uit het water halen.

Deze vis is 63 centimeter lang en was meer dan welkom. Hierna is het echter weer een tijd lang gedaan met de pret. Maar dan is er uit het niets toch een aanbeet. Ik sla aan en voel de vis, maar dan schiet de haak los en suist het kunstaas langs me heen, zo de boom in naast me. Gloeiende, gloeiende! Vis weg en mijn kunstaas in de boom. Gelukkig kan ik er bij en haal deze dus los, even de lijn controleren en vissen maar weer. Helaas laat de snoek zich niet meer zien, dus loop ik maar weer door.

Als ik het kunstaas langs wat takken haal en een elk moment een aanbeet verwacht gebeurt er niets. Een beetje gefrustreerd werp ik de bait dan maar nonchalant richting de overkant van de sloot. Op het moment dat het kunstaas het water raakt is er een enorme klap en is mijn kunstaas verdwenen. Ik sla aan en snoek nummer 2 van de dag is een feit. Ook deze snoek mag langs het meetlint en natuurlijk op de foto. Hieronder een foto van deze 65-er.

Na verloop van tijd zie ik wat kleine visjes opspringen. Snel werp ik mijn shad erbij en binnen de kortste keren voel ik een tik op het kunstaas. Ik sla aan en meteen is er een hoop gespartel, maar weinig weerstand. Als ik de vis binnenhaal zie ik dat een baars zich op de shad heeft gestort. Ik maak even snel een foto zodat je kan zien dat deze baars wel heel erg optimistisch was, of gewoon erg honger had.

Ik vis verder en op een gegeven moment liggen de sloten helemaal vol met kroos. Jammer want op dit stuk heb ik al meerdere mooie vissen gevangen. Ik maak wat worpen, maar telkens hangt er toch vuil aan het kunstaas. Iets verderop zijn er naast het kroos wat open stukken en die ga ik dus bevissen. Als ik het kunstaas langs wat kroos haal is er een aanbeet, maar deze mis ik. Ik werp nogmaals in en haal het kunstaas langs hetzelfde stuk en weer is er een beuk op het kunstaas. Nu sla ik wel op tijd aan en na een leuke dril haal ik de snoek de kant op. Deze vis blijkt 71 centimeter lang te zijn en mag zoals gebruikelijk even poseren.

Het is inmiddels alweer een paar uur verder sinds ik ben begonnen vanmorgen en het wordt dus tijd om aan de terugweg te beginnen. Jammer genoeg levert de terugweg alleen nog een losser op en bij de auto aangekomen ruim ik de spullen weer op.

Tot een volgend avontuur.....!!

Amersfoortse snoek

Gisteren moest ik in Amersfoort zijn en dus maar even wat kunstaas nat gemaakt. Bij het stadswater aangekomen valt mij meteen onderstaand bord op.

Eigenwijs zoals ik ben begin ik er toch te vissen, en met succes! Na 3 worpen wordt mijn shad gegrepen en sta ik dus een snoek te drillen. Ik kan meteen mijn nieuwe schepnet testen en deze werkt zoals het zou horen. Uitklappen en scheppen.

Het is een kleine druktemaker van 54 centimeter en na het onthaken mag die natuurlijk op de foto.

Na het terugzetten vervolg ik mijn weg en werp de shad onder de boom welke jullie op de achtergrond tussen mijn benen kan zien. Na het neerkomen draai ik de reel een halve slag om het kunstaas in beweging te zetten en er schiet een snoek achter de bait langs. Jammer genoeg was dat ook het enige wapenfeit van deze snoek en laat zich daarna niet meer zien.

Zoals ik wel vaker zeg: Heb je binnen een aantal worpen vis, is het de rest van de dag mis!

Tot een volgend avontuur.....!!

Misschien wordt het toch eens tijd voor een schepnet!

Vandaag was ik van plan om weer eens wat langer te gaan vissen. Na even twijfelen over de stek keuze besluit ik om richting de polder te rijden.

Daar aangekomen parkeer ik de auto en trek al wurmend achter het stuur mijn regenpak en laarzen aan. Pet op, Polaroid zonnebril op, al schijnt de zon vandaag niet (voor de astronomen, ik weet dat de zon altijd schijnt ook al zie je hem niet). Ik vang hier altijd erg goed op shads, dus Ricky the Roach van Westin gaat aan de speld. Het wordt de kleur firetiger vandaag. 

Na een worp of 30 is er de beuk op de hengel. Ik sla aan en de snoek maakt meteen een hoop herrie. Hij schudt flink met zijn kop en ik zie mijn shad door de lucht vliegen. De takel zit nog wel vast dus ik ben een shad kwijt, maar de snoek nog niet. En met nog niet bedoel ik dat het niet veel scheelt. De snoek hangt echt aan een velletje. Ik haal de snoek naar de kant en als ik deze in de kieuwgreep wil pakken besluit de snoek om nog een keer flink te gaan spartelen en lost zo de dreg. Balen maar het is niet anders. 

Ik haal de takel van de speld en Ricky the Roach in de kleur headlight mag de snoek gaan verleiden. Een paar meter verder is er een aanbeet maar ik sla aan als een oud wijf en de snoek blijft dus niet hangen. 

Wat verderop haal ik de shad langs een boom met wat overhangende takken. Plotseling is er een schim gevolgd door een beuk op het kunstaas. Ik sla aan en merk meteen dat het een grote sterke vis is. Na een leuk gevecht ligt de snoek voor de kant, en ik schat deze vis eind 80 begin 90 centimeter. Ik moet een stukje naar beneden klauteren en hierdoor komt waarschijnlijk de lijn een aantal keer zonder spanning te staan. Hierdoor kan de snoek lekker met de kop schudden en weet zo de haak te lossen. Gloeiende, gloeiende!! Het wordt misschien toch maar eens tijd om naar een handig inklapbaar schepnet te gaan kijken.

Hieronder heb ik een foto van de zwaar toegetakelde shad,

Helaas wou de snoek zelf niet op de foto, dus dan maar van de plek waar deze een aantal seconden geleden nog lag.

Ik fatsoeneer de shad weer en werp deze weer in het water. Een aantal worpen later is er een dreun op het kunstaas en als ik aansla komt er een klein snoekje mijn kant op denderen. Ik haal deze de kant op en de snoek blijkt 45 cm te zijn. Natuurlijk mogen ook de kleinere exemplaren even op de foto.

Ik zet de snoek terug en binnen 2 worpen wordt de shad weer gegrepen. Als ik aansla ontploft het water en is er enorm veel gespartel. Dat spartelen in kenmerkend voor kleine snoek en even denk ik dat het dezelfde vis is als zojuist. Na het opmeten blijkt deze snoek 43 cm te zijn en is dus niet dezelfde vis. En daardoor mag ook deze kleine rakker op de foto.

Hierna begint het weer te regenen, maar we zijn niet van suiker en vissen stug door. Dan wordt Ricky the Roach weer gegrepen, maar ik ben te laat met aanslaan. De volgende worp gebeurt er niets, maar de worp erna is er wederom een tik op het kunstaas. Weer ben ik te laat met aanslaan. Jammer genoeg laat de snoek zich niet meer zien en ik loop weer een stuk verder. Ik maak wat worpen en als de shad vlak voor de kant is wordt deze van achteren gegrepen. Ik zie de snoek er echt helemaal overheen schuiven en de shad is helemaal verdwenen. Ik sla aan en vraag me niet hoe, maar ik sla de hele handel uit de bek van de snoek. Ik maak nog snel wat worpen op dezelfde plek, maar ook deze snoek is verdwenen.

Een eind verderop twijfel ik of ik zou wisselen van kunstaas, maar ik besluit om het nog even uit te stellen tot het droog is. Na wat worpen is er weer een aanbeet en weer ben ik te laat met aanslaan. Man, man, man wat een toestand. Bij de volgende worp zie ik dat de snoek echt in een flits toeslaat en daarna vrijwel meteen het kunstaas loslaat. Ik besluit om het kunstaas toch even te wisselen in de hoop dat als hij dit nu weer doet aan de staartdreg blijft hangen van het andere kunstaas. Ik maak wat worpen met een swimbait en dan ineens is die geniepige aanbeet er weer. Nu heeft hij pech want ik had er rekening mee gehouden en de achterste dreg doet zijn werk. Na een leuke dril waarbij de snoek een keer helemaal het water uitspringt haal ik de snoek op de kant. Als ik de snoek heb opgemeten blijkt deze dus 68 cm te zijn en hieronder het bewijs.

Ik vis weer verder en kom op een stuk aan waar veel kroos ligt. Ik werp het kunstaas vlak voor het kroos in het water en vis deze mijn kant op. Ineens is er een boeggolf in het water en kort daarna probeert iets de hengel uit mijn hand te rukken. Ik sla aan en de hengel gaat meteen krom. Wat een gevecht en wat een geweldige snoek heb ik aan de andere kant van de lijn. Als de snoek mijn kant op komt zie ik dat deze maar aan één haakpunt gehaakt is. Ik moet hier een klein risico nemen en bij de eerste de beste kans de snoek in de kieuwgreep pakken. Gelukkig gaat dit goed en kan ik de snoek makkelijk onthaken. Nogmaals denk ik aan een schepnet, want ik had huilend naar huis gegaan als deze ook vlak voor mijn voeten was losgeschoten. Gelukkig heb ik deze vis wel in mijn handen en ik kan het meetlint uitrollen tot 95 cm. Natuurlijk verdient zo'n mooie vis een fotomomentje.

Ik zie dat de snoek de shad nu echt heeft gemolesteerd en ik moet deze wisselen voor een andere. Ik heb het volste vertrouwen in Ricky the Roach dus nu gaat de kleur dirty roach aan de speld.

Na wat worpen wordt de shad gegrepen, maar na een paar tellen schiet de snoek los. Balen, maar na die vis van zojuist kan mijn dag niet meer stuk. Als ik bij een splitsing aankom werp ik de shad in de splitsing en voordat ik de kans krijg om deze binnen te draaien is deze al gegrepen door een snoek. Deze snoek blijft diep en scheert door het water. Uiteindelijk pak ik deze in de kieuwgreep en op de kant besluit de snoek in mijn handen nog even helemaal los te gaan. Ik klem de snoek goed vast maar voel de kieuwbogen over mijn hand krassen. Als de snoek wat kalmer is haal ik het kunstaas uit zijn bek en meet ik deze op. Dan valt mijn oog ergens op, maar daar zo meer over. De snoek blijkt 76 cm lang te zijn en een voorbijganger wil wel even een foto maken.

Ik zet de vis terug en bedank de fotograaf. Dan zie ik wat er zojuist door de snoek is uitgespuugd. Het blijkt zijn eigen soortgenoot te zijn welke hij had opgevreten. De achterkant van de snoek was al aan het verteren, waarbij ik er dus vanuit ga dat deze pechvogel van achteren is aangevallen en in zijn geheel naar binnen is gewerkt. Hier nog even een plaatje bij het praatje.

Ik bekijk de shad en zie dat er een haak is uitgebogen. Aangezien ik in de regen geen zin heb om er een nieuwe dreg aan te zetten wissel ik Ricky dus om voor een pig shad. Dan zie ik ook dat mijn hand toch best wel hard bloed. Dus maar even een doek en een pleister op mijn hand plakken. Hieronder dan het resultaat ;-)

Dan is het tijd om aan de terugweg te beginnen en ik maak op de plekken waar ik snoek verwacht wat extra worpen. Dan is er ineens een volger, maar ik kan deze helaas niet overhalen om toe te slaan. Uiteindelijk loop ik verder en maak wat worpen op de plek waar ik net die losser had. Bij de 3e worp is het raak en hangt hij. Ik haal de snoek op de kant en onthaak deze. Deze snoek blijkt 63 cm lang te zijn en na de foto gaat ook deze weer terug het water in. Hoewel het vandaag op veel momenten op de kant net zo nat als in het water was.

Hierna gebeurt er eigenlijk niets meer en bij de auto aangekomen ruim ik de spullen op en sluit ik een mooie visdag af. Rest mij nog één ding te melden.....

Tot een volgend avontuur.....!!