Dus kon ik vandaag maar een paar uurtjes vissen. Ik was dan ook al vroeg in de polder aanwezig.
Ik maak flink wat worpen met een jerkbait, maar het blijft lang stil. Na een tijdje zie ik 2 vissers verderop staan en ik loop die kant op. Ik wil een praatje maken, alleen de 2 mannen spreken alleen Frans. Parlez vous Français? Non!!!
Ik spreek wel Engels en een klein beetje Duits en daarnaast vooral wartaal, maar de 2 knakkers enkel maar Frans. Dat wordt een lastig gesprek dus ik wens ze maar succes in het Engels.
Als ik verder loop staat de Fransman ineens met een kromme hengel. Ik loop terug om even te kijken, maar dan schiet de vis los en staat hij met lege handen.
Ik besluit het een stuk verderop te proberen. Ik steek de weg over en wissel de jerkbait voor een twistfly. Na wat worpen werp ik de twistfly een zijsloot in en haal deze naar me toe. Ineens wordt de twistfly tegengehouden en als ik aansla gaat de vis er meteen vandoor. Na een tijdje heb ik de snoek voor de kant en pak deze in de kieuwgreep uit het water. Ik haal de twistfly uit de bek en het meetlint wordt nat tot 79cm. Ik maak natuurlijk een foto en de vis mag het water weer in.
Ik loop verder en wat verderop staat het gras een stuk hoger. Zonder erbij na te denken loop ik het hoge gras in en aangezien het gras hoger is als mijn laarzen heb ik binnen een aantal seconden een zeiknatte broek. Ik besluit om via de kortste weg het hoge gras uit te gaan en loop richting de auto.
Op de volgende stek aangekomen begin ik weer met een jerkbait, maar het blijft angstvallig stil. Ik besluit om weer te gaan verkassen. Ik rij langs een mooie sloot en wil daar gaan vissen. De sloot loopt echter langs een provinciale weg en ik kan mijn auto daar natuurlijk niet zomaar neerzetten. Als ik een parkeerplaats zie zet ik de auto neer en steek de provinciale weg over.
Ik hang de sybster aan de speld en begin te werpen. Ik zie dat de sloot maar maximaal 30 centimeter diep is en heb er eigenlijk weinig vertrouwen in. Ik besluit om de sloot tot de eerste bocht (ongeveer 150 meter verderop) af te vissen en als het niet verbeterd een andere stek op te zoeken.
Na wat worpen haal ik de jerkbait langs de kant naar me toe als ik ineens een snoek vlakbij zie bewegen. Alles gebeurt dan in een split-second. De snoek schiet naar voren en grijpt de jerkbait. Als ik aansla ontploft de ondiepe sloot en de snoek blijkt erg sterk te zijn en ik heb moeite om deze onder controle te houden. Uiteindelijk heb ik de snoek voor de kant liggen en ik zie dat deze maar met één haakpuntje vastzit. Ik besluit om de snoek bij de eerste kans de kant op te halen en zo gezegd, zo gedaan. De jerkbait is snel uit de bek van de snoek gehaald en na het opmeten blijkt de snoek 85cm te zijn. Even een fotootje en de vis mag de ondiepe sloot weer in.
Als ik bij de bocht aankom heb ik toch wat meer vertrouwen in de sloot en besluit om toch door te vissen. Na een tijdje gooi ik de bait in een kleine inham en haal deze naar me toe. Eigenlijk let ik niet goed op en als ik weer naar de jerkbait kijk schrik ik me wezenloos. Op het moment dat ik kijk klapt er een snoek vol op de jerkbait. Aanslaan hoeft niet aangezien de vis de bait echt pakte om te vermorzelen en zichzelf dus heeft gehaakt. Na een leuke dril ligt de snoek voor de kant en maak ik even een foto.
Hierna pak ik de snoek in de kieuwgreep en haal deze uit het water. De snoek blijkt 71cm te zijn en mag op de foto.
Ik zet de snoek terug en loop daarna richting de auto. Naar huis om samen met Quinten richting de Galgenwaard te gaan. Jammer genoeg komt fc Utrecht niet verder dan een gelijkspel tegen N.E.C.
Tot een volgend avontuur.....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten