Daar aangekomen ligt er wel wat ijs, maar grotendeels ligt het water open. We beginnen te vissen en merken wel dat het water erg troebel is, maar we vissen vrolijk door. Als we na 2 uur vissen nog geen teken van leven in het water hebben gezien besluiten we om het ergens anders te proberen. Vlakbij weet ik nog wel een leuke stek, maar ook daar ligt er ijs op het water. Dan besluiten we om richting een woonwijk te rijden om daar op de snoek te gaan jagen.
Aangekomen in de woonwijk zien we gelukkig dat het water hier voor het grootste gedeelte ijsvrij is en we beginnen weer met vissen. Het blijft wederom lang stil, maar dan is er een kolk vlak achter mijn jerkbait (de sybster). Ik maak nog een aantal worpen over de plek heen maar er gebeurt niets. Ook Marc probeert het nog met een soft4play, maar deze snoek laat zich niet meer zien. Hierna blijft het weer angstvallig stil en beginnen we te wisselen met kunstaas. Marc probeert het nog even met een streamer en ik besluit op een gegeven moment om de boskabouter maar aan de speld te hangen. Deze bait heeft al meerdere keren een visdag gered, dus het is het proberen waard.
Na verloop van tijd komen we op een wat breder stuk water uit en we maken wat worpen. Dan wordt de boskabouter gepakt, maar lost ook onmiddellijk. De snoek heeft de haken niet gevoeld dus is er nog een kans dat de bait voor een 2e keer gegrepen wordt. Marc en ik maken nog diverse worpen als er plotseling onder de kant een snoek op de boskabouter duikt. De snoek zit echter heel ligt gehaakt en als de achterste dreg van de bait ook nog eens vast komt te zitten, na een sprong van de snoek, aan een tak is het gebeurt. De snoek weet de dreg te lossen en schiet er vandoor. Jammer, maar helaas. Ik schat de snoek ergens in de 50cm, maar heb deze helaas niet op kunnen meten.
Dan komen we weer aan op het beginpunt en ik kan nog een half uurtje vissen, dus pakken we nog een sloot mee aan de andere kant. Marc zegt nog dat hij zeker weet dat er hier ergens snoek moet liggen en maakt daarbij een beweging waarmee hij de hele sloot aanduidt. We beginnen dan ook te vissen en na een tijdje is er echt een gigantische beuk op mijn boskabouter. Deze snoek heeft de boskabouter willen vernietigen en dat komt mij even goed uit. Na een felle dril waarbij de snoek meerdere sprongen maakt kan ik de snoek op de kant halen.
Na het onthaken mag de snoek natuurlijk nog even op de foto.
De snoek wordt nog even opgemeten en blijkt 52cm te zijn. Als ik de snoek terugzet zegt Marc doodleuk, ik zei toch dat er hier ergens snoek moest liggen. Hierna vissen we nog even verder, maar dan is het tijd om richting huis te gaan.
Als ik ga vissen zegt Evelyn altijd gekscherend als ik wegga "je vangt toch niets". Vandaag heeft ze het echter niet gezegd, en het was bijna uitgekomen. Volgende keer moet ze het toch maar zeggen. (gelukkig ben ik niet bijgelovig)
Tot een volgend avontuur.....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten