Op de stek aangekomen hang ik de Westin Teeztail aan de speld en begin te vissen. Na verloop van tijd begint het wat harder te regenen, en ondanks dat het zicht wat minder is op het water met die regen die natuurlijk ook op de polaroidbril valt, zie ik wel een snoek vol op de Westin TeezTail duiken. Ik sla aan en het gevecht kan beginnen. Na een kort gevecht met de snoek pak ik de snoek in de nek en haal deze op de kant. Als ik de enkele dreg uit de bek heb gehaald haal ik het meetlint even langs de snoek en zie dat deze vis 51cm is. Ik maak even een foto van de snoek.
Ik had al gezien dat de snoek een kleine wond aan de zij had en ik vermoed dat het van een snavel van een aalscholver moet zijn geweest.
Gelukkig zijn het taaie beesten die snoeken en zal het wel weer goedkomen met deze snoek. Na het terugzetten blijft het een tijdje stil en aangezien ik toch al zeiknat van de regen ben vis ik vrolijk verder. Als ik de bait richting wat vuil vis en er vlak voor de bait stil laat vallen en deze langzaam naar de oppervlakte laat stijgt schiet er een snoek onder vandaan en beukt op de TeezTail, maar blijft helaas niet hangen. Ik maak nog een aantal worpen maar de snoek laat zich niet meer zien.
Na verloop van tijd haal ik de bait langs wat riet en ik zie een snoekje van een centimeter of 20 richting de bait schieten, maar dan bedenkt dit dappere strijdertje zich dat het hapje misschien toch te groot is voor hem. Het was een leuk gezicht, maar ik ben nu toch wel weer eens toe aan een leuk gevecht met een snoek. Mijn gebeden worden verhoort en plotseling wordt de Westin TeezTail tegengehouden. Als ik aansla ontploft het water en kan ik aan de bak. De snoek gaat zelfs een keer door de slip heen, maar uiteindelijk pak ik de snoek in de kieuwgreep en haal deze op de kant.
Even onthaken en opmeten natuurlijk. Het meetlint stopt bij 57cm en ik maak natuurlijk weer een aantal foto's.
Ik zet de snoek terug in haar element en tussen het terugzetten en de volgende aanbeet zit nog geen 10 minuten. Het blijkt een klein snoekje te zijn die echt vol voor de bait is gegaan. Tijdens het binnendraaien van de bait is deze er van achteren overheen geschoven en heeft zo zichzelf gehaakt.
Ik pak het snoekje in de nek en maak even snel een foto.
Hierna onthaak ik het beestje en meet even snel de kleine zoetwaterwolf op, deze blijkt 39cm te zijn. Ik maak nog even snel één foto en ook dit snoekje mag weer zwemmen.
Hierna is het tijd om op te ruimen en de natte spullen uit te trekken en richting de verwarming te gaan.
Tot een volgend avontuur.....!!
Met vriendelijke groet,
Jean-Pierre Duijst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten