Het laatste weekend voor de geslotentijd is aangebroken, dus bij alle kleine beetjes vrije tijd probeer ik dus te gaan vissen. Het weer is in ieder geval een stuk beter dan vorig jaar. Toen was het maar een graad of 5, en hadden Quinten en ik in het laatste weekend nog een muts en handschoenen aan tijdens het vissen. Maar dit jaar is het rond de 20 graden en staan we in ons t-shirt. Ik hou van Holland!
Zaterdagochtend moest Quinten voetballen, maar aangezien we aan de vroege kant waren zijn we eerst even naar de stek van afgelopen zondag gereden. Daar aangekomen begint Quinten met een grote oranje/gele bucktailspinner. Na een aantal worpen schiet het speldaas alle kanten op. Ik zeg dat hij nog een flink aantal worpen over die plek moet maken, maar de snoek laat de spinner met rust. Als ik dan één worp met de soft 4play over de plek maak is er een grote kolk en is het raak. De snoek heeft de soft 4play gegrepen en de dril kan beginnen. Na een kort gevecht haal ik de snoek op de kant en kan ik deze onthaken. Na het meten blijkt deze snoek 73cm te zijn, maar volgens mij is het dezelfde snoek als zondag en moet die 2cm gekrompen zijn. Er zal dus wel ergens een foutje zijn gemaakt bij het opmeten, al meet ik altijd alle vissen op dezelfde manier. De vis kan natuurlijk ook gekrompen zijn. Maar natuurlijk mag de snoek nog even samen met mij op de foto en daarna kan deze weer zwemmen.
Zaterdagochtend moest Quinten voetballen, maar aangezien we aan de vroege kant waren zijn we eerst even naar de stek van afgelopen zondag gereden. Daar aangekomen begint Quinten met een grote oranje/gele bucktailspinner. Na een aantal worpen schiet het speldaas alle kanten op. Ik zeg dat hij nog een flink aantal worpen over die plek moet maken, maar de snoek laat de spinner met rust. Als ik dan één worp met de soft 4play over de plek maak is er een grote kolk en is het raak. De snoek heeft de soft 4play gegrepen en de dril kan beginnen. Na een kort gevecht haal ik de snoek op de kant en kan ik deze onthaken. Na het meten blijkt deze snoek 73cm te zijn, maar volgens mij is het dezelfde snoek als zondag en moet die 2cm gekrompen zijn. Er zal dus wel ergens een foutje zijn gemaakt bij het opmeten, al meet ik altijd alle vissen op dezelfde manier. De vis kan natuurlijk ook gekrompen zijn. Maar natuurlijk mag de snoek nog even samen met mij op de foto en daarna kan deze weer zwemmen.
Daarna natuurlijk snel naar de sportvelden voor de spannende wedstrijd tegen vv De Meern, welke met bloed, zweet en tranen wordt gewonnen met 2-0.
In de middag is er plotseling een mogelijkheid om nog een uurtje te vissen en Quinten, de buurjongen Donny en ik gaan dus richting de waterkant. Daar aangekomen beginnen we te vissen, maar het blijft lang stil. Dan zie ik plotseling een snoek achter mijn jerkbait langs schieten. Ik vis rustig door en maak nog een worp over dezelfde plaats en dan grijpt de snoek wel raak. De snoek gaat een aantal keer flink door de slip heen en verzet zich hevig. Alleen het puntje van de jerkbait steekt nog uit zijn bek, dus hij zou met 2 dreggen vast moeten zitten. Helaas maakt de snoek een aantal sprongen en dan schiet hij los. Hoe vaak ik mezelf per ongeluk niet prik of snij aan die dreggen is niet meer bij te houden, maar toch weet een snoek die er 2 compleet in de bek heeft zitten los te komen. Ik schat deze snoek op een centimeter of 70/75, maar helaas niet gevangen. Dan is het tijd om naar huis te gaan.
Nog 2 dagen voor de geslotentijd.
Zondagochtend rustig aan gedaan en even met het gezin naar de meubelboulevard geweest. Daarna even wat gegeten en toen met de hond gaan wandelen in het gagelbos. Na een tijdje rent er een grote zwarte labrador achter ons aan en roept er iemand dat we de hond moeten tegenhouden. Dat gaat natuurlijk niet, maar we zien wel dat het arme beestje hevig aan zijn voorpoot bloed. We besluiten om de hond te gaan vangen, helaas denkt de hond er anders over. Hevig gestrest gaat de hond er meerdere keren vandoor, maar uiteindelijk hebben we de hond met behulp van omstanders te pakken. De hond heeft al flink wat bloed verloren en het bloeden moet snel gestopt worden. Voor we het weten heeft Quinten zijn shirt al uitgetrokken en ligt deze al om de poot van de hond. Snel belt er een vrouw naar de dierenambulance, deze blijkt in leidscherijn te rijden en het duurt dus ongeveer 20 minuten voor deze ter plaatse is. Onze redder in nood Quinten is ondertussen naar de auto gerend om daar water en een schone doek te halen voor de hond. Hij is echt binnen zeer korte tijd en buiten adem weer terug, maar de hond wil niets drinken. Evelyn bindt nog een extra doek om de poot van de hond als er ineens een man aankomt fietsen. Het blijkt zijn hond te zijn en de hond begint weer wat op te leven bij het zien van zijn baasje. De man tilt de hond op en we lopen naar de parkeerplaats waar de dierenambulance heen komt. Als de dierenambulance ter plaatse komt kijkt hij nog geen 5 seconde naar de hond en nu het baasje bekend is wil hij niets meer doen. We vragen of hij een grapje maakt, maar dat is dus niet zo. De eigenaar moet maar naar de dierenarts gaan. De man is echter op de fiets en de hond kan niet meer lopen, wat een imbeciel zeg. Hij wil bij uitzondering de man wel bij de dierenarts brengen, maar daar moet dan wel voor betaald worden. De eigenaar zegt dat het prima is, maar gelukkig is er iemand met een grote bus die aanbiedt om het gratis te doen. Ik hoop dat het inmiddels alweer beter gaat met de hond.
Thuis aangekomen besluit ik om nog even snel naar de waterkant te gaan en pak snel mijn spullen en spring op de fiets. Bij de waterkant aangekomen besef ik dat ik mijn favoriete plug en mijn polaroidbril vergeten ben. Maar nu ik er toch ben gaat er maar iets anders aan de speld, en hoewel je zonder bril niet alles onder water ziet kan je natuurlijk wel gewoon vissen. Het water is er erg troebel en het blijft lang stil en als ik 2 andere vissers tegenkom hoor ik dat ze er 1 hebben gevangen van een cm of 50. Ik besluit om op de fiets te springen en het aan de andere kant van de stek te proberen. Daar aangekomen zie ik dat het water hier ineens weer erg helder is. Ook merk ik dat is zeker al een uur gevolgd wordt. Ik maak snel een foto van de stalker.
In de middag is er plotseling een mogelijkheid om nog een uurtje te vissen en Quinten, de buurjongen Donny en ik gaan dus richting de waterkant. Daar aangekomen beginnen we te vissen, maar het blijft lang stil. Dan zie ik plotseling een snoek achter mijn jerkbait langs schieten. Ik vis rustig door en maak nog een worp over dezelfde plaats en dan grijpt de snoek wel raak. De snoek gaat een aantal keer flink door de slip heen en verzet zich hevig. Alleen het puntje van de jerkbait steekt nog uit zijn bek, dus hij zou met 2 dreggen vast moeten zitten. Helaas maakt de snoek een aantal sprongen en dan schiet hij los. Hoe vaak ik mezelf per ongeluk niet prik of snij aan die dreggen is niet meer bij te houden, maar toch weet een snoek die er 2 compleet in de bek heeft zitten los te komen. Ik schat deze snoek op een centimeter of 70/75, maar helaas niet gevangen. Dan is het tijd om naar huis te gaan.
Nog 2 dagen voor de geslotentijd.
Zondagochtend rustig aan gedaan en even met het gezin naar de meubelboulevard geweest. Daarna even wat gegeten en toen met de hond gaan wandelen in het gagelbos. Na een tijdje rent er een grote zwarte labrador achter ons aan en roept er iemand dat we de hond moeten tegenhouden. Dat gaat natuurlijk niet, maar we zien wel dat het arme beestje hevig aan zijn voorpoot bloed. We besluiten om de hond te gaan vangen, helaas denkt de hond er anders over. Hevig gestrest gaat de hond er meerdere keren vandoor, maar uiteindelijk hebben we de hond met behulp van omstanders te pakken. De hond heeft al flink wat bloed verloren en het bloeden moet snel gestopt worden. Voor we het weten heeft Quinten zijn shirt al uitgetrokken en ligt deze al om de poot van de hond. Snel belt er een vrouw naar de dierenambulance, deze blijkt in leidscherijn te rijden en het duurt dus ongeveer 20 minuten voor deze ter plaatse is. Onze redder in nood Quinten is ondertussen naar de auto gerend om daar water en een schone doek te halen voor de hond. Hij is echt binnen zeer korte tijd en buiten adem weer terug, maar de hond wil niets drinken. Evelyn bindt nog een extra doek om de poot van de hond als er ineens een man aankomt fietsen. Het blijkt zijn hond te zijn en de hond begint weer wat op te leven bij het zien van zijn baasje. De man tilt de hond op en we lopen naar de parkeerplaats waar de dierenambulance heen komt. Als de dierenambulance ter plaatse komt kijkt hij nog geen 5 seconde naar de hond en nu het baasje bekend is wil hij niets meer doen. We vragen of hij een grapje maakt, maar dat is dus niet zo. De eigenaar moet maar naar de dierenarts gaan. De man is echter op de fiets en de hond kan niet meer lopen, wat een imbeciel zeg. Hij wil bij uitzondering de man wel bij de dierenarts brengen, maar daar moet dan wel voor betaald worden. De eigenaar zegt dat het prima is, maar gelukkig is er iemand met een grote bus die aanbiedt om het gratis te doen. Ik hoop dat het inmiddels alweer beter gaat met de hond.
Thuis aangekomen besluit ik om nog even snel naar de waterkant te gaan en pak snel mijn spullen en spring op de fiets. Bij de waterkant aangekomen besef ik dat ik mijn favoriete plug en mijn polaroidbril vergeten ben. Maar nu ik er toch ben gaat er maar iets anders aan de speld, en hoewel je zonder bril niet alles onder water ziet kan je natuurlijk wel gewoon vissen. Het water is er erg troebel en het blijft lang stil en als ik 2 andere vissers tegenkom hoor ik dat ze er 1 hebben gevangen van een cm of 50. Ik besluit om op de fiets te springen en het aan de andere kant van de stek te proberen. Daar aangekomen zie ik dat het water hier ineens weer erg helder is. Ook merk ik dat is zeker al een uur gevolgd wordt. Ik maak snel een foto van de stalker.
Ik maak wat worpen met de handgebouwde jerkbait en zie en voel deze ineens omhoog schieten. Ik denk eerst dat er onder water iets van een tak moet liggen, maar dan wordt de bait ineens gegrepen en was het zojuist ook de snoek al. Na een korte dril zie ik dat de snoek maar aan één puntje van de dreg gehaakt zit, terwijl de andere met de dregpunten naar de snoek toe los in de bek bungelt. Gelukkigen ik de snoek in de nek pakken en deze op de kant onthaken. Na het meten blijkt het een mooi donker gekleurde snoek te zijn van 53cm.
Na deze vangst is het weer tijd om richting huis te gaan. Morgen gaan we nog 1x proberen om wat te vangen voordat er 2 maanden echt niet meer op snoek gevist mag worden. Nog maar 1 dag te gaan voordat het seizoen definitief gesloten wordt.
Na deze vangst is het weer tijd om richting huis te gaan. Morgen gaan we nog 1x proberen om wat te vangen voordat er 2 maanden echt niet meer op snoek gevist mag worden. Nog maar 1 dag te gaan voordat het seizoen definitief gesloten wordt.
Tot een volgend avontuur.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten