Bloed, zweet en tranen

Nog 3 dagen tot het gesloten seizoen.

Het laatste weekend voor de geslotentijd is aangebroken, dus bij alle kleine beetjes vrije tijd probeer ik dus te gaan vissen. Het weer is in ieder geval een stuk beter dan vorig jaar. Toen was het maar een graad of 5, en hadden Quinten en ik in het laatste weekend nog een muts en handschoenen aan tijdens het vissen. Maar dit jaar is het rond de 20 graden en staan we in ons t-shirt. Ik hou van Holland!

Zaterdagochtend moest Quinten voetballen, maar aangezien we aan de vroege kant waren zijn we eerst even naar de stek van afgelopen zondag gereden. Daar aangekomen begint Quinten met een grote oranje/gele bucktailspinner. Na een aantal worpen schiet het speldaas alle kanten op. Ik zeg dat hij nog een flink aantal worpen over die plek moet maken, maar de snoek laat de spinner met rust. Als ik dan één worp met de soft 4play over de plek maak is er een grote kolk en is het raak. De snoek heeft de soft 4play gegrepen en de dril kan beginnen. Na een kort gevecht haal ik de snoek op de kant en kan ik deze onthaken. Na het meten blijkt deze snoek 73cm te zijn, maar volgens mij is het dezelfde snoek als zondag en moet die 2cm gekrompen zijn. Er zal dus wel ergens een foutje zijn gemaakt bij het opmeten, al meet ik altijd alle vissen op dezelfde manier. De vis kan natuurlijk ook gekrompen zijn. Maar natuurlijk mag de snoek nog even samen met mij op de foto en daarna kan deze weer zwemmen.

Daarna natuurlijk snel naar de sportvelden voor de spannende wedstrijd tegen vv De Meern, welke met bloed, zweet en tranen wordt gewonnen met 2-0.

In de middag is er plotseling een mogelijkheid om nog een uurtje te vissen en Quinten, de buurjongen Donny en ik gaan dus richting de waterkant. Daar aangekomen beginnen we te vissen, maar het blijft lang stil. Dan zie ik plotseling een snoek achter mijn jerkbait langs schieten. Ik vis rustig door en maak nog een worp over dezelfde plaats en dan grijpt de snoek wel raak. De snoek gaat een aantal keer flink door de slip heen en verzet zich hevig. Alleen het puntje van de jerkbait steekt nog uit zijn bek, dus hij zou met 2 dreggen vast moeten zitten. Helaas maakt de snoek een aantal sprongen en dan schiet hij los. Hoe vaak ik mezelf per ongeluk niet prik of snij aan die dreggen is niet meer bij te houden, maar toch weet een snoek die er 2 compleet in de bek heeft zitten los te komen. Ik schat deze snoek op een centimeter of 70/75, maar helaas niet gevangen. Dan is het tijd om naar huis te gaan.

Nog 2 dagen voor de geslotentijd.

Zondagochtend rustig aan gedaan en even met het gezin naar de meubelboulevard geweest. Daarna even wat gegeten en toen met de hond gaan wandelen in het gagelbos. Na een tijdje rent er een grote zwarte labrador achter ons aan en roept er iemand dat we de hond moeten tegenhouden. Dat gaat natuurlijk niet, maar we zien wel dat het arme beestje hevig aan zijn voorpoot bloed. We besluiten om de hond te gaan vangen, helaas denkt de hond er anders over. Hevig gestrest gaat de hond er meerdere keren vandoor, maar uiteindelijk hebben we de hond met behulp van omstanders te pakken. De hond heeft al flink wat bloed verloren en het bloeden moet snel gestopt worden. Voor we het weten heeft Quinten zijn shirt al uitgetrokken en ligt deze al om de poot van de hond. Snel belt er een vrouw naar de dierenambulance, deze blijkt in leidscherijn te rijden en het duurt dus ongeveer 20 minuten voor deze ter plaatse is. Onze redder in nood Quinten is ondertussen naar de auto gerend om daar water en een schone doek te halen voor de hond. Hij is echt binnen zeer korte tijd en buiten adem weer terug, maar de hond wil niets drinken. Evelyn bindt nog een extra doek om de poot van de hond als er ineens een man aankomt fietsen. Het blijkt zijn hond te zijn en de hond begint weer wat op te leven bij het zien van zijn baasje. De man tilt de hond op en we lopen naar de parkeerplaats waar de dierenambulance heen komt. Als de dierenambulance ter plaatse komt kijkt hij nog geen 5 seconde naar de hond en nu het baasje bekend is wil hij niets meer doen. We vragen of hij een grapje maakt, maar dat is dus niet zo. De eigenaar moet maar naar de dierenarts gaan. De man is echter op de fiets en de hond kan niet meer lopen, wat een imbeciel zeg. Hij wil bij uitzondering de man wel bij de dierenarts brengen, maar daar moet dan wel voor betaald worden. De eigenaar zegt dat het prima is, maar gelukkig is er iemand met een grote bus die aanbiedt om het gratis te doen. Ik hoop dat het inmiddels alweer beter gaat met de hond.

Thuis aangekomen besluit ik om nog even snel naar de waterkant te gaan en pak snel mijn spullen en spring op de fiets. Bij de waterkant aangekomen besef ik dat ik mijn favoriete plug en mijn polaroidbril vergeten ben. Maar nu ik er toch ben gaat er maar iets anders aan de speld, en hoewel je zonder bril niet alles onder water ziet kan je natuurlijk wel gewoon vissen. Het water is er erg troebel en het blijft lang stil en als ik 2 andere vissers tegenkom hoor ik dat ze er 1 hebben gevangen van een cm of 50. Ik besluit om op de fiets te springen en het aan de andere kant van de stek te proberen. Daar aangekomen zie ik dat het water hier ineens weer erg helder is. Ook merk ik dat is zeker al een uur gevolgd wordt. Ik maak snel een foto van de stalker.

Ik maak wat worpen met de handgebouwde jerkbait en zie en voel deze ineens omhoog schieten. Ik denk eerst dat er onder water iets van een tak moet liggen, maar dan wordt de bait ineens gegrepen en was het zojuist ook de snoek al. Na een korte dril zie ik dat de snoek maar aan één puntje van de dreg gehaakt zit, terwijl de andere met de dregpunten naar de snoek toe los in de bek bungelt. Gelukkigen ik de snoek in de nek pakken en deze op de kant onthaken. Na het meten blijkt het een mooi donker gekleurde snoek te zijn van 53cm.

Na deze vangst is het weer tijd om richting huis te gaan. Morgen gaan we nog 1x proberen om wat te vangen voordat er 2 maanden echt niet meer op snoek gevist mag worden. Nog maar 1 dag te gaan voordat het seizoen definitief gesloten wordt.

Tot een volgend avontuur.......

Het begin van de lente

Vandaag stond een ochtendje vissen op de planning. Het is alweer een tijdje geleden dat ik met de jerkbaithengel gevist heb. Dus gisteren besloten om deze weer eens mee te nemen. Quinten twijfelde gisteravond nog of hij wel mee zou gaan, dus hij moest er nog maar even een nachtje over slapen. Ik had de dagen ervoor al erg getwijfeld waar ik zou gaan vissen. Werd het de polder of toch in de bebouwde kom? Vrijdagavond op streetview een voor mij nieuwe stek gevonden waar volgens mij snoek moet zwemmen. Ik wil echter geen risico nemen door kostbare vistijd te verspillen door erheen te rijden en er dan achterkomen dat er niet te vissen is. Dus zaterdag na het voetballen zijn Quinten en ik er even langsgereden en het zag er goed uit. Zaterdagavond nog wel zitten twijfelen of het de polder of toch de bebouwde kom zou worden, maar vanmorgen toch voor de nieuwe stek gekozen.

In alle vroegte zegt Quinten dat hij vandaag wel mee wilde om te vissen, dus zijn we samen vertrokken richting de nieuwe stek. Daar aangekomen begin ik met de rapper en Quinten besluit om een gele streamer aan de speld te hangen. Na een aantal worpen is er ineens een flinke klap op het water. Quinten en ik maken nog een flink aantal worpen, maar we zien de snoek alleen nog een keer jagen. Helaas wil deze snoek geen jerkbait of streamer. Als we inmiddels een half uurtje gevist hebben begint Quinten te klagen over buikpijn en wil liever naar huis. Ik breng Quinten snel naar huis en rij weer terug naar de betreffende stek. Daar aangekomen begin ik met de bbz shad en weer is er op de plek van vanmorgen een flinke kolk in het water, en alweer laat de snoek (die ik op een cm of 80 schat) het kunstaas met rust. Ik vis door en inmiddels is het ook begonnen met regenen, maar daar smelten we niet van. Ik ben flink aan het wisselen geslagen met de verschillende jerkbaits, swimbaits en pluggen die ik bij me heb. Als ik weer ga wisselen valt mijn oog op een jerkbait die ik kort geleden geruild heb via het roofvisforum.

Die mag even aan de speld. Ik zie dat deze handgebouwde jerkbait een erg mooie zigzag beweging heeft en besluit om deze een tijdje aan de speld te laten hangen. Als ik bij een splitsing aankom is het raak. De snoek heeft de jerkbait gegrepen en het gevecht kan beginnen.

De snoek geeft zich niet zomaar gewonnen en springt nog een aantal keer uit het water. Ik zie dat het geen kleine snoek is en pas als ik de snoek op de kant haal merk ik dat het zeker geen kleine snoek is. Het onthaken gaat gelukkig makkelijk ondanks de bait bijna helemaal verdwenen is.

Na het onthaken natuurlijk even meten en de snoek blijkt 87cm te zijn.

Vol vertrouwen in de jerkbait vis ik verder en als ik de volgende splitsing nader zie ik een snoek de jerkbait volgen. Helaas hapt de snoek niet toe en gaat er weer vandoor. Dan maar weer wat verderop kijken. Als ik de bait langs een overhangende boom binnen hark, schiet er een snoek vol op de bait. In bijna alle gevallen pakken ze de bait van de zij- of achterkant. Deze keer dus niet, de bait was head first de bek ingegaan.

Na het onthaken en meten bleek deze vis 72cm te zijn.

Hierna blijft het een tijdje stil en ik besluit om de jerkbait om te wisselen voor de soft 4play. Op de terugweg naar de auto maak ik nog een aantal foto's waar ik aan het vissen ben.

Dan zie ik in het water opeens enorme scharen van een kreeft liggen. Ik hengel ze uit het water met de jerkbait en maak even een foto. 

Als de kreeft nog aan elkaar had gezeten had deze zo bij een chinees restaurant in het aquarium kunnen zitten. Natuurlijk kom ik ook weer langs de plek waar de snoek me vandaag al 2x te slim af was. Gelukkig ken ik mijn gezegdes en weet ik dat 3x scheepsrecht is. Ik maak vandaag dus voor de 3e keer een paar worpen op deze plek, en alweer een kolk in het water, maar geen vis. Als ik nog een keer gooi is het wel raak. Deze vis is erg sterk en geeft zich niet zomaar gewonnen. Ik zie ook nog eens dat de haak alleen nog aan 1 puntje vastzit, dus moet ik de snoek snel op de kant krijgen. Net als ik de snoek wil pakken schud ze nog even flink met haar kop, waardoor de haak losschiet. Maar met de reflexen van een grizzleybeer grijp ik de vis in de nek en haal hem op het land. Onthaken was nog niet zo makkelijk vandaag. Na het opmeten blijkt de snoek 75cm te zijn.

Ik ben nu vlakbij de auto, maar ik heb nog wel een half uurtje dus aan de andere kant nog maar even proberen. Het beginpunt is erg ondiep, maar verderop staat meer water. Na een aantal worpen ga ik bovenop een sluisje staan, op deze manier kan ik de bait mooi langs het riet binnenvissen.meteen bij de eerste worp is het raak, er heeft zich een snoek vol op de soft 4play gestort. Nou ik het toch over storten heb, na de aanbeet van de snoek begint het ineens erg hard te hagelen/regenen. Maar ik heb even geen tijd om me daar mee bezig te houden. Als de snoek is uitgedrild kan ik deze op de kant onthaken. Deze schrokop heeft de bait erg diep in de bek zitten, maar kan de bait gelukkig via de kieuw onthaken.

Het was een erg leuke ochtend met prima vangsten. Ik ga maar eens vaker op streetview kijken voor nieuwe visgronden. Ik hoop nog 1x te gaan vissen voor de geslotentijd en dan natuurlijk ook nog iets te vangen. 

Dus tot een volgend avontuur......

Laatste loodjes

Nog maar 1,5 week en dan is het definitief gesloten tijd voor de roofvis. Zodra de kans er is dus naar de waterkant om de snoek nog even van dichtbij te bekijken.

 

Wederom ben ik een aantal keer wezen vissen, waarbij er gelukkig ook vis op de kant is gekomen. Op de Facebook pagina van Jochem Meyer zag ik een leuke uitspraak van hem staan nadat hij 3 dagen al niets had gevangen. De uitspraak ging als volgt: paaiende snoeken kunnen beamen, neuken en eten gaat niet samen.

De vissen die ik de laatste tijd gevangen heb zijn niet erg dik meer en kunnen dus al afgepaaid zijn. Ze hadden echter geen paaiwonden, dus weet het niet zeker. Wat wel zo goed als zeker is, is dat het zachte weer zeker voor een vroege paai periode zorgt dit jaar.

Ruim een jaar geleden heb ik mijn ratling funfish tegen een brug kapot gegooid en heb na lang zoeken deze weer via het roofvisforum weten te bemachtigen. Dus zo blij als een kind was ik ermee. Maar nu eerst maar eens over het vissen zelf.

Aangekomen op de stek begin ik meteen met de ratling funfish te vissen en deze gaat meteen weer vertrouwd door het water. Het blijft echter lang stil, maar gezien het grote vertrouwen in de ratling funfish mag deze aan de speld blijven zitten. Dit vertrouwen wordt uiteindelijk uitbetaald met een mooie aanbeet en een leuke kleine freggel op de kant.

Na het onthaken wordt deze snoek even gemeten en deze blijkt 44cm te zijn.

Hierna gooi ik mijn ratling funfish in een boom en ben ik even onverwacht als ik deze kreeg weer kwijt. Erg jammer en was er wel even ziek van, maar helaas hoort dit er nou eenmaal bij. Soms neem je wat risico om op die mooie plek te kunnen werpen. No guts, No glory.

Een paar dagen later ook weer even tijd om wat te gaan werpen. Op de eerste stek iets meer dan een uur gevist, maar werkelijk helemaal niets. Dan maar verkast naar een andere stek. Na een aantal worpen zie ik ineens wat beweging   in het water. Als ik dichterbij kom zie ik een snoek jagen. Deze schiet een aantal keer door een school speldaas heen, maar wat ik ook probeer hij laat mijn kunstaas met rust. 

Ik twijfel even of ik naar rechts of links zal lopen, maar besluit om linksaf te gaan. Het blijft lange tijd stil tot ik in mijn frustratie de soft 4play met een verre worp een zijsloot in werp. Als ik deze binnendraai voel ik een kleine aanbeet, of was het toch een waterplant???

Ik wil de bait op dezelfde plek gooien, maar mijn motoriek laat me in de steek en de bait beland aan de andere kant van de zijsloot. De volgende worp komt de bait wel weer op de juiste plek terecht. Als ik langs dezelfde plek kom wordt deze nu wel goed gegrepen. Het is een leuk fel snoekje en deze biedt flink weerstand. Uiteindelijk kan ik de snoek in de kieuwgreep pakken. Als ik de vis uit het water til komen er 2 dames aanlopen. Ze zijn erg onder de indruk van de snoek en vragen of ze er een foto van mogen maken. Natuurlijk mag dat, maar alleen als ze er ook één met mijn camera maken. De foto's worden snel gemaakt en daarna meet ik de vis nog even op. De snoek blijkt precies 60cm te zijn. Hier nog even de foto van de vis(ser).

Hierna besluit ik om terug te lopen, om het aan het eind van de stek nog even te proberen. Als ik terugloop zie ik iemand geheimzinnig bij een verkeersbord staan en zie hem er ook iets achter stoppen. Hij stapt snel weer in zijn auto en rijdt weg. Aangezien ik zeer nieuwsgierig ben ga ik dus achter dat verkeersbord kijken. Ik vind een koker met daarin een papier. Op dat papier staan verschillende namen met daarachter een datum. Ik denk dat het iets met een speurtocht te maken heeft????

Als ik aan het eind van de stek aankom zie ik dat er bijna geen water in de sloot staat.

Daar valt dus niet normaal te vissen. Iets verderop staat iets meer water en ik gooi mijn plug er toch een keer in. Op het moment dat ik deze binnendraai springen er wel 10-tallen kleine visjes weg voor de plug. Een leuk gezicht, maar daar blijft het dan ook wel bij, op naar een nieuwe stek.

Dit is de stek waar ik afgelopen zondag ook nog een uurtje met Quinten heb gevist, maar helaas niets gevangen. Afgelopen zondag had Quinten een streamer aan de speld en kreeg een volger van een snoek. Toen de snoek de streamer volgde kwam er ook nog een 2e snoek aan. Beide snoeken schrokken waarschijnlijk van elkaar en gingen er toen vandoor. Zo ging het bijna ook deze keer, weer de volger (waarschijnlijk dezelfde vis) maar ook deze keer wilde deze snoek niet toehappen.

Dat was het weer even voor nu, komende zondag maar weer eens kijken of er nog wat snoeken uit het water gehaald kunnen worden.

Tot een volgend avontuur......

Dag van de missies

Een tijdje geleden al eens afgesproken om samen met Johan eens te gaan snoeken. Zijn kinderen hadden nog nooit een snoek gevangen en vandaag was dus de bedoeling om samen eens een snoek op de kant te krijgen. Toen we in de polder aankwamen scheen de zon al en het zou vandaag een erg mooie dag gaan worden. De eerste lentedag van 2014. Nou vinden wij dat natuurlijk heerlijk, maar voor de snoeken is het wat minder. Deze krijgen rond deze tijd de paai in hun bol en dat wordt met dat warme weer alleen maar versterkt. Ik was al bang dat we vandaag niets zouden vangen, maar dat verliep gelukkig wat anders.

We begonnen te vissen en de lijn van Jordy zat ineens in de knoop en kon deze niet meer binnendraaien. De lijn losgehaald en de plug snel met de hand binnenhalen dan maar. Helaas liep het verkeerd en dook er een snoek op de plug. De lijn werd uit zijn hand getrokken en de snoek was er vandoor. Dat was even flink balen, maar gebeurt is gebeurt. We vissen verder en dan is het Johan die beet heeft. Vlak voordat ik de vis in de nek kan pakken schiet deze los, maar we tellen deze wel voor Johan. Daarna blijft het lange tijd stil en het wordt zelfs warm. Dan is het wederom Johan die beet krijgt. Deze snoek kan ik wel op de kant halen en het blijkt een snoek van 53cm te zijn. MISSIE GESLAAGD!!!

Na een tijdje gaan Johan, Jordy en Mickey richting huis en rijden Quinten en ik nog even naar een andere stek. Aangezien het een tijd geleden is dat Quinten mee is geweest maak ik daar de volgende missie van. Quinten moet vandaag een snoek vangen. Op de stek aangekomen ziet Quinten een snoek in het water liggen. Hij pakt snel zijn hengel en kunstaas en maakt een aantal worpen. Dan schrikt de snoek en schiet er vandoor. Helaas zeg ik nog tegen Quinten. Maar dan ziet Quinten verderop dezelfde snoek weer liggen en hij haalt zijn twister er vlak langs. Dan is het wel raak en het gevecht met de snoek kan voor hem beginnen. Omdat er een vrij steile kant is besluit ik de snoek te pakken. Ik moet er zelfs met 1 laars in het water gaan staan, anders krijg ik de snoek niet te pakken. Eenmaal op de kant begint de snoek te schudden en de twister schiet los. Het onthaken kan dus niet makkelijker. De snoek is 56cm lang en mag natuurlijk even op de foto.

Na de foto mag de snoek weer snel zwemmen. MISSIE GESLAAGD !!!

Mijn volgende missie is natuurlijk om zelf ook nog een visje te vangen. Ik besluit om de soft 4play maar weer eens aan de speld te hangen en maak een aantal worpen. Als ik deze een eindje onder de brug gooi en binnendraai zie ik ineens 1,5 meter achter de bait een snoek aan komen stormen. Met een noodgang pakt deze de soft 4play vlak voor mijn voeten. Wat een geweldig gezicht zeg. Als de snoek is uitgedrilt pak ik deze in de kieuwgreep en onthaak de snoek. Na het opmeten blijkt deze snoek 63cm lang te zijn. Quinten maakt nog even een paar foto's en de snoek kan weer zwemmen. Hieronder de foto's, met dank aan Quinten.

MISSIE GESLAAGD!!!
 
Quinten heeft ook nog een foto gemaakt toen de snoek begon te flippen in mijn hand, wat wel een leuk plaatje op heeft geleverd. (kijk maar naar mijn gezicht)

Ondanks het mooie weer hebben we toch nog onze visjes gevangen en was het een geslaagde dag.

Tot een volgend avontuur.......