Afgelopen zondag zou er eigenlijk niet gevist worden, maar helaas was mijn vriendin ziek en ging haar cursus bloemschikken niet door. Dat kwam voor mij wel weer goed uit, want ik kon mooi gaan vissen. Eenmaal bij de eerste stek aangekomen heb ik al het gevoel dat het hier niets gaat worden vandaag. Uiteraard toch nog een kleine 45 minuten staan werpen met allerlei soorten kunstaas, maar het ging hem daar niet worden. Uiteindelijk maar verkast naar een andere stek waar meestal wel iets te vangen is. Daar aangekomen begin ik te werpen en na een tijdje zie ik een snoek jagen. Aan de klappen op het water te horen/zien is dit geen kleintje. Ik haal alles uit de kast, maar deze snoek laat zich niet foppen. Ik besluit om mijn geluk verderop te gaan zoeken en loop al vissend verder. Plotseling zie ik een snoek vlak achter mijn witte MaTo langs schieten. Ik besluit om deze na de misser zo snel als mogelijk binnen te draaien zodat ik deze nog een keer langs de snoek kan vissen. Helaas draaide ik zo snel dat de snoek, die dus achter de bait aangekomen was, de bait voor de 2e keer miste. Daarna liet ook deze snoek zich niet meer zien. Terwijl ik aan het vissen ben gaat mijn telefoon, het is mijn zoon Quinten. Hij vraagt waar ik aan het vissen ben want dan komt hij er wel naartoe op de fiets. Aangezien het een aardig eind fietsen is besluit ik om naar een andere stek te rijden waar hij dan op de fiets naartoe komt. Daar aangekomen heb ik na een aantal worpen dan toch vis aan de haak, al had ik deze liever overgeslagen.
Helaas is er afgelopen zondag dus geen snoek gevangen.
Vandaag was er de mogelijkheid om even te vissen en deze mogelijkheid werd dan ook benut. Het was dezelfde stek als waar bovenstaand monster afgelopen zondag is gevangen.
Ik heb vandaag de jerkbaithengel thuis gelaten en heb de oude vertrouwde spinhengel weer eens meegenomen naar de waterkant. Daarbij heb ik 3 verschillende aasjes meegenomen (1x spinner, 1x streamer en 1x de soft 4play). Na een tijdje met de spinner geworpen te hebben besluit ik om de soft 4play aan de speld te hangen. Na een aantal worpen zie ik ineens verschrikkelijk veel klein speldaas wegschieten. In eerste instantie denk ik nog dat ze geschrokken zijn van mijn 4play, maar 2 worpen verder wordt deze ineens gegrepen. En met gegrepen, bedoel ik ook echt gegrepen. De soft 4play is helemaal verdwenen inclusief een stuk onderlijn. En daarom lieve mensen is een staaldraadje nou zo belangrijk!!!
Nog even snel een fotootje maken en de vis mag weer achter het speldaas aan.
Hierna de omgeving verder afgevist, maar geen resultaat. Er lag op sommige stukken zelfs een heel dun laagje ijs, wat ik dus niet had verwacht.
Op de terugweg de boel nog maar eens afwerpen om te kijken of ik er niet 1 overgeslagen heb. Op bijna precies dezelfde plek als waar ik bovenstaande vis had gevangen duikt er weer een snoek bovenop. Even denk ik dat het misschien wel dezelfde vis is, maar als ze dichterbij komt is deze een stukje groter. Ik schat deze vis ergens in de 70cm. En ik zeg met nadruk schat!
Als ze is uitgedrild zie ik dat ik op een plek sta waar enorm veel modder ligt en ik wil haar een paar meter verderop landen om de kans op uitglijden te verminderen. als ik de vis iets door het water sleep schud ze nog een laatste keer met haar kop en lost de enkele dreg van de 4play.
Helaas, pindakaas zal ik maar zeggen. Ik heb vandaag weer erg genoten en ook van de spinhengel heb ik veel plezier gehad. Deze buigt toch wel erg mooi door als je een snoek hebt van 65cm.
Tot een volgend avontuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten