soms zit het mee, en soms heeeeel erg tegen

Gisteren in de middag had Quinten nog wel even zin om te vissen, dus zijn we met zijn tweeën op pad gegaan. Aangekomen op de stek sta ik mijn kunstaas nog aan de speld te doen of Quinten roept dat hij beet heeft. Bij de eerste worp had een snoek zijn kunstaas gegrepen, helaas schoot de snoek los. Als we verder lopen staat de kant op deze stek vol met brandnetels en er is dus bijna niet te vissen op slippers en korte broek. We besluiten om een stuk door te rijden en daar verder te vissen. Dan slaat plots het noodlot toe.........

Krak, hoor ik achter me. Quinten wilde zijn kunstaasje aan het daarvoor bestemde oogje aan de hengel hangen, hij trok echter aan de lijn terwijl de slip bijna dichtstond en de hengel rechtop. Alle kracht kwam dus op de top te staan en deze heeft het dus begeven. De hengel is pas 1 maand oud en hij heeft er nog geen snoek op gevangen. Daar gaat zijn zuurverdiende zakgeld. We besluiten om te stoppen met vissen en meteen naar hengelsportwinkel van Lahr te rijden. Daar aangekomen geeft de man achter de balie al aan dat er niets meer aan te doen is, maar dat zijn collega er nog even naar moet kijken. Als zijn collega er naar kijkt is hij helaas ook van mening dat de hengel verleden tijd is. Hij gaat nog wel even bellen met Savage Gear om te kijken of hij nog iets voor ons kan regelen. Ik hoop het van harte en hou jullie hiervan natuurlijk op de hoogte. Ik heb geen aandelen in hengelsportwinkel van Lahr uit Utrecht, maar ik wordt daar altijd supergoed  geholpen en deze mensen nemen ook echt de tijd om alles uit te leggen.

Vanmiddag wilde ik gaan vissen en vroeg aan Quinten of hij mee wou, maar hij had even geen zin meer na gisteren. Hij heeft boven zijn oude spinhengel nog staan om zolang even te vissen, maar ik hoop dat van Lahr snel met goed nieuws voor hem komt. Ik ben vandaag dus even alleen op pad geweest. Eenmaal op de stek aangekomen besluit ik om eens de andere kant op te lopen en laatst heb ik met een boer staan praten en deze vind het geen bezwaar als ik over zijn land loop om te vissen. Aan de achterkant van de weilanden liggen namelijk nog talloze sloten. Daar ga ik het vandaag eens proberen denk ik heel positief. Als ik langs de sloot door het weiland loop wordt de sloot echter steeds ondieper en er staat op een gegeven moment maar een cm of 10 á 15 water. Ook is het erg helder dus kan ik mooi kijken of er beweging in het water is. Helaas zwemmen er alleen wat hele kleine visjes, maar verder is het daar te ondiep om grote vissen te vangen. Op de terugweg zie ik wat door het weiland schieten en maak er snel een foto van.

De foto is wat wazig, maar moest dan ook snel gemaakt worden.

Als ik weer aankom bij het punt waar ik zojuist begonnen ben loop ik mijn vertrouwde route maar op deze stek. Het water ligt er niet erg best bij er drijven grote plakken met zwarte troep in van verschillende grote variërend van 5 tot 50 cm. Dit zal wel iets met het bemesten van het land en het warme weer te maken hebben denk ik. Als ik bij een andere sloot aankom stinkt deze gewoon, maar ik blijf gewoon doorvissen. Ondertussen zie ik wel hele zwermen brasem en karper zwemmen, maar de snoek heeft vandaag geen zin om te bijten. Als ik verder loop kom ik op een smal stukje dat helemaal volstaat met bloemen (zie foto)

Deze foto is maar een klein stukje, maar de muur van bloemen waar je langsloopt is wel een meter of 10 lang. Een erg mooi stukje al zeg ik het zelf.

Maar zoals al vaker gezegd ik om voor het vissen, dus dat wordt er ook gedaan. Plotseling zie ik haar weer voor de kant liggen, de vis van mijn huidige pr, 110cm lang. Ze ligt vlak voor de kant, zou ik haar nog een keer kunnen vangen denk ik dan nog.

Als ik mijn kunstaas in haar richting binnenvis zwemt ze heel langzaam weg. In eerste instantie denk ik dat ze geen honger heeft, maar dan zie ik tot mijn grote schrik dat het wel eens afgelopen met haar kan zijn. Ze zwemt heel erg traag en komt telkens met haar bek boven water om lucht te happen. Als ze zwemt blijft ze constant aan de oppervlakte en zwemt dus met haar staartvin vaak boven het water uit.

Ik hoop echt dat ze het gaat halen, maar ben er erg bang voor. Als ik verder loop zie ik ook nog een dode eend in het water drijven. Ik besluit daar ter plekke om naar huis te gaan, wat een ellende hier in dat water zeg. Als ik thuiskom stuur ik meteen een mail naar de waterschappen, met de melding dat er waarschijnlijk botulisme daar in het water zit. Ik heb er geen verstand van, maar als er 2 dode eenden drijven en er hapt een snoek naar adem, zal er toch iets niet pluis zijn.

Morgen zal een visloze dag worden, voor donderdag is het nog een vraagteken, maar vrijdag gaat er weer gevist worden. Nog één dagje vissen voordat we 12 dagen naar Turkije gaan.

Wordt dus vervolgd, en zodra ik meer hoor over de hengel of iets van de waterschappen laat ik het in een volgend verslag weten.