Ruim je zooi op!

Vandaag eindelijk weer eens tijd om de polder in te gaan. Gisterochtend was ik er al bang voor, alles lag onder een laagje ijs. Ik had mezelf voorgenomen dat wanneer ik vanmorgen weer de ruiten van de auto moest krabben ik de gok niet ging nemen en de polder zou laten schieten. Nou, vannacht had het dus wederom gevroren en in alle vroegte besluit ik om eerst even snel naar een polderslootje in de buurt te rijden. En ja hoor, het water ligt helaas al helemaal dicht. Het is een dun vliesje maar zelfs het dunste laagje ijs is al teveel. Ik besluit om niet een eind te gaan rijden om er daar achter te komen dat het daar ook dichtgevroren is en rij dus richting een woonwijk.

Daar aangekomen hang ik eerst het nieuw gekregen kunstaas aan de speld om eens te kijken wat voor actie er allemaal in zit. Als ik alles een keer getest heb begin ik met de shadteez te vissen. Maar hoeveel ik ook werp het blijft stil. Zelfs in de woonwijken ligt er op sommige plekken al een laagje ijs. 

Gelukkig is er ook nog voldoende water dat wel vloeibaar is gebleven dus werpen we vrolijk verder. Het heeft afgelopen 2 nachten gevroren dus de vis zal hier weer even aan moeten wennen. Ik denk dat dat de reden is waarom het erg lang stil blijft.

Na 2 uur vissen heb ik nog geen teken van leven gezien in het water. Ik wissel het ene na het andere stuk kunstaas. Na wat wissels hang ik een ander kerstcadeau maar eens aan de speld. Namelijk de Quantum Tiny Tinca. Het is wat wennen om deze swimbait te kunnen vissen, maar na wat worpen heb ik door hoe ik deze kleine swimbait het beste binnen kan halen. Na wat worpen is er uit het niets een snoek achter de swimbait en ik zie de bek van de snoek om de swimbait heen slaan. Ik zet de haak, en sta vandaag eindelijk een snoek te drillen. De kant is goed te doen, dus pak ik de snoek in de kieuwgreep en haal de bait uit de bek van de snoek. Even opmeten en op de foto. 

De snoek blijkt 73 centimeter lang te zijn en mag na het fotomoment weer terug het water in. 

Ik loop verder als ik ineens iets zie glinsteren in het gras. Ik ga kijken en tot mijn verbazing zie ik een bevroren nylon vislijn liggen. Ik rol de lijn op en verbaas me dat mensen dit laten slingeren. Straks zit er een dier in verstrikt en met deze kou zal die dat niet lang volhouden. De hengelsport is al een aantal keer het onderwerp van discussie geweest in de gemeenteraad dus laten we ze geen stok geven om mee te slaan. Dus medevissers, RUIM JE ZOOI OP!!

Ik weet dat er gelukkig ook genoeg zijn die het wel opruimen, maar lees dit dan maar als wie de schoen past trekt hem aan. 

Hieronder dus de lijn waar het om ging. 

Ik besluit om richting een andere stek te rijden en ook daar blijft het lang stil. Na wat wissels hang ik de Big S maar weer eens aan de speld en na een aantal worpen wordt deze gegrepen. Als een klap van Badr Hari knalde deze snoek op de plug. Ik sla aan en dril de snoek richting de kant. Ik zie dat de snoek nog maar met 1 haakpunt vastzit dus geen risico. Scheppen dus. 

Ik dirigeer de snoek het schepnet in en haal deze uit het net. Even onthaken en het meetlint geeft 63 centimeter aan. Ook deze mag op de foto natuurlijk. 

Ik zet de vis terug in het water en bedenk ineens dat een filmpje met de release ook wel eens leuk is. Dus zo gezegd is zo gedaan. 

Hierna besluit ik om aan de terugweg te beginnen. Er gebeurt echter niets noemenswaardigs meer dus bij de auto aangekomen ruim ik de spullen op. 

Ik wil iedereen alvast een gezond en uitstekend 2020 wensen. 

Tot een volgend avontuur in 2020.....!!

niet gaan is geen optie

Vandaag had ik afgesproken om met de boot op pad te gaan. Buienradar goed in de gaten gehouden en deze gaf windkracht 3 aan. Nou prima te doen toch.......

Mijn vismaat appte vanmorgen vroeg al dat het flink waaide en dat het eerder windkracht 6 was. Boottocht werd dus afgeblazen en verplaatst. 

Aangezien ik toch al wakker was dus maar richting de polder gereden. Niet gaan is geen optie!!!

Daar aangekomen pak ik de spullen en loop richting het water. Het is een wijs besluit geweest om niet met de boot weg te gaan. Jongens, wat een wind zeg. Maar op de kant is het goed te doen. Op het water was het een ander verhaal geweest en had je de hengel niet stil kunnen houden. Maar goed, ik sta nu op de kant dus werpen maar. 

Het blijft lang stil. Nou ja, stil? De wind giert over de weilanden en komt zo nu en dan fluitend langs. Dus stil kan ik het niet noemen, jammer genoeg met vissen wel. De een na de andere worp gaat het water in, maar het blijft stil. Doodstil. 

Ik besluit om het op deze stek voor gezien te houden en bedenk me dan dat dit de eerste blank zou zijn op deze stek. Ach, het moest er een keer van komen. 

Op de terugweg hang ik de herring shad van savage gear aan de speld en vis de plekken af waar ik als snoek zou gaan liggen in een hinderlaag. Kleine tip tussendoor, probeer als een roofvis te denken en bedenk dan waar jij in een hinderlaag zou gaan liggen. Nou, ik heb heel wat plekken bedacht vandaag, maar geen juiste plek gevonden. 

Als ik al weer vlak bij de auto ben kom ik bij een splitsing en maak wat worpen. Uit het niets is er dan toch de aanval en de shad wordt bruut gegrepen. Ik sla aan, al was de aanbeet zo hard dat de snoek zich zelf wel heeft gehaakt. Maar gewoon even aanslaan voor de zekerheid kan nooit kwaad. Na een leuke dril schep ik de vis. Natuurlijk besluit de snoek om even lekker te gaan rollen in het net en draait zich lekker vast. Gelukkig valt het mee en heb ik de snoek snel los. Even opmeten en deze vis van 93 centimeter maakt de dag weer helemaal goed. 

Ik zet de snoek terug en besluit om lekker naar huis te rijden. 

Mocht het er dit jaar niet meer van komen om een blog te schrijven, want die kans is aannemelijk, voor alle lezers alvast fijne kerstdagen en een gezond en fantastisch 2020 gewenst. 

Tot een volgend avontuur.....!!