Ik besluit om het op een stek aan de rand van de stad te proberen, maar daar aangekomen zie ik dat ik beter mijn kapmes mee had kunnen nemen i.p.v. een hengel.
Achter dit oerwoud ligt de sloot en deze is dus niet op een normale manier bereikbaar. Ik waag toch een poging, maar na een kwartier ben ik er klaar mee en ga op zoek naar een andere stek.
Ik ben toch al aan de rand van de stad, dus het wordt de polder vandaag. Daar aangekomen kies ik voor de baitcaster en laat de vliegenhengel vandaag in de auto liggen. Ik begin te vissen met een jerkbait en na een tijdje zie ik plotseling een snoek in het water. Ik maak een aantal worpen, maar de snoek heeft geen interesse in de jerkbait. Ik maak een worp te dicht bij de snoek en deze schrikt en zwemt weg. Ik wissel de jerkbait om naar een shad met daarvoor een chatterblade. Ik werp in de richting waar de snoek naartoe is gevlucht en het is jammer dat ik geen beelden heb van hetgeen er toen gebeurde. Er schiet een snoek uit de kant en stormt richting de shad die nog zeker 2 meter bij de vis vandaan is. In sneltreinvaart verdwijnt de shad in de bek van de snoek en sta ik met een kromme hengel de snoek te drillen. Na een mooi gevecht kom ik als winnaar uit de bus en pak de snoek in de kieuwgreep. Ik onthaak de vis en meet deze op. Dit zoetwatermonster blijkt 94cm lang te zijn en mag natuurlijk op de foto.
Ik zet de snoek terug en vervolg mijn weg. Dan is er het toppunt van sadisme voor roofvissers. Aan de overkant van de sloot zie ik een snoek jagen, maar er is geen mogelijkheid om er mijn kunstaas bij te werpen. Hier een foto van de sloot waar het gebeurde.
Ik loop dus maar verder en vlak voor een splitsing wordt de shad weer gegrepen, maar de snoek blijft niet hangen. Ik maak nog wat worpen met divers kunstaas, maar de snoek laat zich niet meer zien. Ik besluit om aan de terugweg te beginnen en hang Ricky the Roach aan de speld.
Als ik bij een klein hoekje aankom zie ik kleine vis opspringen, een teken dat er iets aan het jagen is onder water. Snel werp ik mijn shad over de plek heen en binnen de kortste keren is er de bekende ruk aan de lijn. Ik sla aan en na verloop van tijd haal ik een snoek uit het water. De snoek blijkt 65cm te zijn en mag ook even op de foto.
Dan loop ik voorbij de plek waar ik een uurtje geleden de snoek van 94cm ving. Ik loop er iets voorbij en maak weer wat worpen en dan is er weer een beuk op het kunstaas. Dezelfde snoek heeft de shad weer gegrepen. De snoek is nog moe van het eerdere gevecht want ik kan hem een stuk sneller binnen halen. Opmeten hoeft niet, dus maar even snel een foto van de andere kant van de snoek.
Ik zet de snoek terug en loop naar de auto. Ik ben vlakbij een mooie plek om met de vliegenhengel nog een uurtje te vissen. Er wordt daar echter enorm veel gevist, dus het zal niet makkelijk worden. Maar goed, het hoeft niet altijd makkelijk te zijn.
Op de stek aangekomen begin ik in een kleine sloot. Het wordt echter steeds ondieper, dus loop ik naar een ander weiland. Daar zie ik een mooie schuilplek voor snoek met wat overhangende takken. Ik slinger de streamer in een perfecte worp richting de overhangende tak. De worp is zo perfect dat ik precies de streamer in de overhangende takken gooi in plaats van eronder. Ik geef wat rukken aan de lijn en zie ineens een snoek onder de takken vandaan schieten. Helaas heb ik deze dus verjaagd, maar het goede nieuws is dat de streamer weer los is. Ik probeer nog van alles, maar er is geen vis meer die wil bijten.
Tot een volgend avontuur.....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten