Ik had een stek uitgekozen waar ik al een tijd niet meer geweest ben en daar aangekomen begin ik te vissen met een jerkbait. Het water is er erg troebel en na een tijdje wissel ik de jerkbait voor de grote ratling funfish. Na een aantal worpen komt er een snoek aanstormen en deze schiet vlak langs de plug. Ik denk dat het een soort waarschuwing was van de snoek, maar hoe dan ook, deze laat zich niet meer zien. Ik loop verder en na een aantal worpen zwemt er een snoek langzaam achter de plug aan. Helaas kan ik deze niet overhalen om te bijten en door het troebele water raak ik de snoek op een gegeven moment uit het oog. Ik besluit om de plug te wisselen aangezien er al 2 snoeken waren die er niet in wilde trappen. Ik kijk even in mijn tacklebox als mijn oog valt op een lichtblauwe/mintgroene jerkbait. Ik hang deze aan de speld en het werpen gaat weer beginnen.
Als ik de jerkbait na een aantal worpen onder een brug gooi en deze naar me toe vis, komt er ineens een schim uit de diepte en graait de jerkbait uit het water. Ik sla aan en voor de eerste keer sta ik vandaag met een kromme hengel. Na een mooi gevecht kan ik de snoek voor de kant halen en ik maak snel een foto.
Daarna pak ik de snoek uit het water en maak nog maar even snel een foto.
Na deze foto haal ik de jerkbait uit de bek van de snoek en meet ik deze op. Deze snoek blijkt 57cm te zijn en mag nogmaals op de foto.
Na de fotosessie mag de snoek weer zwemmen en ik ga ook weer verder met vissen. Inmiddels is het opgehouden met zachtjes regenen, maar als echte Hollander smelten we daar niet van. Na een behoorlijk aantal worpen gooi ik de bait langs wat riet en haal deze binnen. Als de jerkbait in het zicht komt zie ik kort daarna een snoek van achteren aanvallen en over de jerkbait heenschuiven. Ik sla aan en na een korte dril komt snoek nummer 2 op de kant. Ook hier maak ik even snel een foto van voordat ik de snoek onthaak.
Hierna gaat ook bij deze snoek de onthaaktang verlossing brengen en haal ik de dreg los. Na het opmeten blijkt deze snoek 67cm te zijn en volgt er een fotosessie.
Ik kom bij het einde van de stek en begin aan de terugweg. Na een tijdje maak ik weer een worp en zie ik weer een schim achter de jerkbait. Ik vis de bait rustig verder en deze wordt alsnog gegrepen. Het blijkt een klein snoekje te zijn, maar voordat ik deze kan pakken schiet de snoek los. Ik kom weer langs de plek waar ruim een uur geleden de snoek mijn bait een "waarschuwing" gaf. Na een aantal worpen schiet deze snoek weer vlak langs de bait. Was het een waarschuwing, of een schele snoek??
Net toen ik dacht dat het niet harder kon regen begint het te stortregenen. Kijk zoals ik al zei, ik smelt er niet van. Maar roesten kan natuurlijk wel, dat merk je alleen pas na een paar jaar. Voor de zekerheid ga ik dus maar naar de auto en rij richting een andere stek met de hoop dat als ik daar aankom het weer is opgeklaard.
Op deze stek aangekomen regent het natuurlijk nog steeds, maar in ieder geval niet meer zo hard. Het water hier is erg troebel en ik besluit om de grote ratling funfish maar aan de speld te hangen. Deze maakt lekker veel kabaal en heeft een zenuwachtige trilling, die moet dus opvallen!
Na wederom flink wat worpen loopt de plug vast, op een snoek welteverstaan. Ik sla aan en weer kan ik aan de bak. Deze snoek geeft zich niet zomaar gewonnen, maar uiteindelijk ligt ze voor de kant. Ik kijk even waar ik de snoek het beste kan pakken en besluit om deze maar in de nek te pakken, aangezien aan beide kanten van de bek ergens een dreg zit. Ik leg de snoek op het zeiknatte gras en maak even een foto.
Hierna begin ik aan het onthaken. Ik meet deze vis natuurlijk op en deze blijkt net geen 70cm te zijn, maar met 69cm toch een hele mooie maat. Op het moment dat ik een foto wil maken komt er een vreemd figuur aanlopen. Ik ga gewoon door en de man staat aandachtig te kijken. Na de foto's met de zelfontspanner pak ik eerst mijn telefoon uit de houder en zet daarna de snoek terug.
De man begint te praten en ik kan eruit opmaken dat hij uit Bulgarije komt. Hij spreekt echter geen Engels en bijna geen Duits, dus communiceren wordt lastig. Ik kan uit zijn woorden opmaken dat hij in Bulgarije altijd op meerval heeft gevist. De beste man heeft echter bijna geen tanden meer in zijn mond en ik krijg eigenlijk medelijden met hem. Wat doet zo'n man nou aan de andere kant van Europa. Waarschijnlijk toch die bergen met goud zoeken, maar daar heeft hij dan mooi naast gegrepen.
We vervolgen beide onze wegen en ik vis weer verder. Helaas blijft het vanaf dat moment erg stil en na een tijdje is het weer genoeg geweest en ik ga richting huis.
Tot een volgend avontuur.....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten