Uiteindelijk ben ik dus naar huis gegaan met 4 nieuwe kunstaasjes, 3 titanium onderlijnen, een doodaastakel, een muts en een paar thermolaarzen.
Op de beurs nog even met Rob van het www.dutchpredatorfishing.nl forum staan praten en ook de heren van de roofvisgroep van de AUHV waren lekker bezig. Remco heeft me alvast lekker gemaakt met zijn versgebakken appeltaart, alleen jammer dat Robert-Jan geen onderlijntje wou maken voor me ;-)
Vandaag kon ik nog even een paar uurtjes vissen en wou dus mijn nieuwe kunstaasjes gaan proberen. Aangezien het buiten wel zomer leek waren de muts en thermolaarzen dus niet nodig. Op de stek aangekomen stond het water wederom erg laag, zelfs zo laag dat de nieuwe aasjes eigenlijk te diep liepen. (Het lage waterpeil komt door de winterstand in combinatie met de weinige regenval van afgelopen weken).
Ik hang de sybebait dus maar aan de speld omdat ik met het nieuwe kunstaas alleen maar planten en vuil van de bodem hark. Het blijft lang een tijdje stil, maar als ik de bait op een typische hotspot gooi is het raak. Die typische plek waren wat overhangende planten waar ik de bait vlak voorlangs haalde. Maar goed, ik krijg dus na de eerste tik met het kunstaas meteen een beuk op de sybebait en ik hoef niet eens aan te slaan. Deze aanbeet was zo fel dat deze snoek zichzelf heeft gehaakt. Deze kleine rakker gaat flink tekeer en maakt een aantal mooie sprongen uit het water. Na een fel gevecht haal ik de snoek op de kant en haal de bait uit de bek. Ik haal het meetlint langs de snoek en deze blijkt 53cm lang te zijn. Ik maak nog even wat foto's en zet het beestje weer terug.
Hierna loop ik verder en ik merk dat het water hier wat dieper is. Ik hang dus één van de nieuwe baits die ik op de beurs hebt gekocht aan de speld. Als ik de bait langs wat drijvend vuil haal wordt deze gegrepen. Helaas schiet de snoek na een aantal keer spartelen los en laat mij met lege handen achter.
Op de terugweg kom ik weer bij het ondiepere gedeelte uit en ik wissel weer naar een jerkbait. Deze kan je op elke gewenste waterlaag binnen halen, dus dat is een groot voordeel in het ondiepe polderwater. Als ik de jerkbait langs de kant naar me toe haal zie ik een snoek uit de kant schieten en tegen de bait aan beuken. Wonder boven wonder haak ik de snoek niet en laat deze zich ook niet meer zien. Daarna is er weinig tot niets spectaculairs meer gebeurt.
Vorig weekend ben ik ook nog gaan vissen, maar waarschijnlijk waren de snoeken toen in hongerstaking. Naast 2 uitzonderingen, die ook nog eens los schoten, dus geen enkel teken van leven gezien. Vismaat Kees had meer geluk, hij ving er nog 2 afgelopen weekend. We waren in een mooi gebied aan het vissen toen er een echtpaar met een grote husky aan kwam wandelen. De hond rende meteen richting het water en wou erin springen om het kunstaas te pakken. Gelukkig waren we snel genoeg om het kunstaas binnen te draaien. Vraagt die man doodleuk of we onze "kuthobby" niet ergens anders kunnen gaan doen. Ik zeg dat hij ook de hond ergens anders uit kan gaan laten, maar volgens hem is het hier een hondenlosloopgebied. Zo zie je maar, niet iedereen is van onze hobby gecharmeerd. Maar dat is jammer voor hun, ze weten niet wat ze missen. De aanbeet van een roofvis is toch geweldig, en al helemaal als je deze in een splitsecond aan ziet komen.
Tot een volgend avontuur.....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten