Vanmorgen in alle vroegte werd ik wakker gemaakt door Evelyn, we hebben geen warm water en de verwarming doet het ook niet. Het eerste wat ik zeg is niet voor herhaling vatbaar en zeker niet op zondag. Met mijn slaapkop loop ik dus naar de schuur en zie dat er een foutmelding op de cv-ketel aangegeven wordt. Als volleerd cv-monteur druk ik dus op de resetknop en gelukkig doet alles het weer.
Na de gebruikelijke klusjes (welke door Evelyn gedaan worden) gooi ik om 10:00 de hengel in de auto en vertrek richting het water. Als ik bij de stek aankom moet ik een klein stukje lopen naar het water. Eenmaal bij het water aangekomen zie ik tot mijn grote schrik dat alle gemalen volop in werking zijn en dat het water hier wel erg laag staat. Dat zijn dus geen spijkers op laag water, maar snoeken op laag water die ik moet zoeken.
Na het een klein uurtje hier geprobeerd te hebben besluit ik om het ergens anders te gaan proberen. Na een klein stukje rijden kom ik op de volgende stek aan en hier is het water wel op "normale" hoogte. Als ik de auto uitstap zie ik dat het ondertussen behoorlijk bewolkt is geworden.
Maar het is nog steeds droog dus niets aan de hand. Wel doe ik voor de zekerheid mijn regenjas maar vast aan. Dat blijkt toch wel een heel verstandige keus geweest want na een kleine 10 minuten begint het te regenen. Tijdens de regen vis ik stug door, maar ik denk dat de snoeken zich niet nat wilde laten regenen, en krijg dus geen teken van leven in het water. Na 10 minuten houdt het op met zachtjes regenen en komt het met bakken uit de hemel.
Maar nog steeds vis ik stug door en nog steeds geeft de vis niet thuis. Na verloop van tijd wissel ik maar eens van kunstaas, maar ook dat heeft geen effect. Net als ik denk dat het niet harder kan regenen laat de natuur zien dat het dat wel kan. Wat een hondenweer!
Heel even vraag ik me af of ik niet een keer heel hard met mijn hoofd ergens tegenaan gelopen ben, want niemand gaat toch voor zijn hobby buiten lopen in dit weer. Maar als ik zo eens om me heen kijk heeft dit toch ook wel zo zijn charmes, alleen jammer dat de vissen niet willen bijten. Plotseling zie ik een flits en hoor ik gerommel in de verte. Dat is niet best als je met een hengel van carbon in de polder staat, maar het klonk ver weg dus geen paniek. Na een kleine 10 à 15 minuten heb ik geen flits gezien maar de klap wel gehoord. Allemachtig die was niet zachtjes kan ik je vertellen. Dat was het dan voor het vissen, het is inpakken en wegwezen. Onderweg terug naar de auto regent het nog steeds fors en het begint zelfs te hagelen. Als ik in de auto zit ben ik blij dat ik er ben, het was geen fijne wandeling met een hengel in de hand na die harde onweersklap.
Eenmaal thuis aangekomen blijkt dat ik toch niet zo'n beste cv-monteur ben. De ketel valt telkens in dezelfde storing dus morgen maar even een echte monteur bellen.
De groeten en tot een volgend avontuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten