Als een verzopen kat.

Vandaag stond er een dagje vissen op de planning. Het was echt snoek weer zal ik maar zeggen.....

In alle vroegte op pad en wat doe je dan op een doordeweekse dag in Nederland? Juist, aansluiten in de file. Dus wat later dan gepland kom ik op de stek aan en begin te vissen. Afgelopen zondag had de snoek zin in kleine plugjes, dus ga ik maar op die voet verder. Jammer genoeg blijft het langs stil en na het eerste uurtje begin ik te wisselen met kunstaas. Als na een tijdje mijn kunstaas uit het niets gegrepen wordt ben ik te laat met aanslaan. Snel werp ik nog een keer het kunstaas het water in en weer is er een aanbeet. Ik sla aan en na een aantal keer spartelen weet de snoek de haak te lossen en verdwijnt weer in het diepe. Zoals wel te verwachten was laat de snoek zich niet meer foppen en ik kies dan ook het hazenpad. 

Wat verderop is er weer een aanbeet, maar jammer genoeg in de staart van de rubber shad. En aangezien hier geen haak zit blijft de snoek er dus niet aanhangen. Ik werp nogmaals in en nu grijpt de snoek wel goed raak. Ik sla aan en na een korte dril kan ik de snoek de kant ophalen. De vis blijkt na het onthaken en meten 62 centimeter lang te zijn, en ondanks het hondenweer mogen snoeken toch op de foto gezet worden.

Ik zet de vis terug in het water en deze schiet er meteen vandoor. Het is in het water dan ook net zo vochtig als daarbuiten vandaag.

Ik loop verder en uit het niets is er weer een aanbeet. Ik sla aan en de hengel gaat meteen krom. De snoek geeft flink tegengas, maar ik kom toch als winnaar uit de bus. Ik pak de snoek uit het water en maak even snel een foto.

Als ik de vis ga onthaken komt er een vrouw langslopen en deze vraagt of ze even een foto moet maken. Zoals je op de foto's kunt zien ben ik niet alleen nat geworden maar is de lens inmiddels ietwat nat geworden ;-)

Na het terugzetten vervolg ik mijn weg en maak de een na de andere worp. Jammer genoeg gebeurt er lange tijd weinig meer. Het enige wat er gebeurt is dat er nog meer water naar beneden komt.

Ik begin aan de terugweg en als ik bij de laatste plek ben waar ik nog wat worpen kan maken zie ik een hoekje waar ik gewoon snoek verwacht. Het nadeel is dat de kant daar wat hoger en vooral schuiner is dan de overige plekken aldaar. Maar goed, wie niet waagt zal niet winnen is de gedachte. Ik maak dus een paar worpen en dan is er ineens een verschrikkelijke ram op het kunstaas. De snoek heeft deze gegrepen met hele slechte bedoelingen en vecht of zijn leven er vanaf hangt. Ik dril de snoek tot voor de kant en nu komt het schepnet toch wel van pas. Ik klap deze uit en wil de vis scheppen. Op het moment dat ik één stap naar voren zet voel ik de grond onder me wegglijden en voor ik het weet lig ik op mijn rug. Gloeiende, gloeiende! Ik krabbel overeind en schep snel de vis. Ik klauter naar boven en ik wil de snoek gaan onthaken. Oei, dat zal niet meevallen. De snoek heeft de shad compleet verzwolgen. Niet twijfelen en de kniptang gepakt. Ik knip de takel doormidden en haal de shad eruit. Nu heb ik vrij zicht op de dreggen en deze zijn er snel uit. Even meten en op de foto dan maar. De snoek was 76 centimeter lang.

In dit soort situaties moet je niet gaan lopen klooien maar meteen de kniptang erbij pakken. Ik loop naar de auto en rijdt naar een andere stek. Daar aangekomen heb ik er al niet veel vertrouwen in, maar blijf het toch even proberen. Het is aan de rand van een polderstelsel maar er staat veel stroming in het water en het is er erg troebel. Na ruim een uur hou ik het hier voor gezien en heb er dan ook geen teken van leven gezien. Op naar de volgende en laatste stek van vandaag.

Daar aangekomen hang ik de pikefighter maar weer eens aan de speld. Maar ook nu blijft het lang stil. Na een tijdje begint het wisselen van kunstaas weer, maar op een gegeven moment is het tijd om huiswaarts te gaan. Voor de terugweg besluit ik om nog eenmaal van kunstaas te wisselen en Ricky the Roach mag de dag afsluiten. Als ik vlakbij de auto ben maak ik een lange worp langs wat kroos. Als ik de shad binnendraai is er uit het niets ineens een ruk aan de hengel en als ik aansla is er het welbekende gespartel in het water. Na een leuke dril ligt de snoek voor de kant en haal ik deze de kant op. Ook deze snoek is er vol voor gegaan. De shad is headfirts naar binnen geschoven en is volledig naar binnen gewerkt. Gelukkig gaat het onthaken snel en meet ik de vis. De snoek blijkt 73 centimeter lang te zijn en mag ook even snel op de gevoelige plaat.

Ik zet de vis terug en aangezien ik al vlakbij de auto ben ruim ik meteen de spullen maar op. Komend weekend naar de hengelsportbeurs in Utrecht dus zal er van vissen niets komen.

Tot een volgend avontuur.....!!

polderen met Marcel

Afgelopen weekend samen met Marcel de polder ingegaan om daar achter de snoeken aan te gaan jagen. Een tijd geleden is hij ook mee geweest naar deze stek, en moest toen helaas met een blank huiswaarts. We hopen vandaag dus op een rematch.

We beginnen allebei met een shad te vissen, maar het blijft erg lang stil. Na een tijdje beginnen we te wisselen met kunstaas, maar zonder enig teken van leven. Ondertussen ligt de ochtend al weer achter ons en we hebben nog steeds geen vis gezien, laat staan gevangen. 

Dan maar weer wisselen van kunstaas. Ik hang een kleine plug aan de speld. De big S mag het vandaag weer eens gaan proberen. Binnen een kwartier pakt een klein snoekje de plug en mag de eerste snoek van de dag de kant op komen voor een foto. Deze snoek blijkt na het meten 52 centimeter lang te zijn. 

Hierna vervolgen we onze weg en een paar worpen later stormt er een snoek uit de kant en grijpt weer de big S. Snoek nummer 2 is iets groter dan de snoek van zojuist en mag met zijn 56 centimeter natuurlijk ook op de foto. 

We vissen vrolijk verder en na verloop van tijd beginnen we aan de terugweg. Als ik de big S langs een boom haal komt er een behoorlijke schim onder vandaan, maar deze pakt het kunstaas niet. Ik werp de plug in de richting van de schim en binnen de kortste keren is er de bekende beuk op het kunstaas. Ik sla aan en meteen merk ik dat het een grotere snoek is. Na een leuke dril kan ik het schepnet onder de snoek schuiven en schep deze de kant op. Ik haal de plug uit de bek en het meetlint geeft aan dat deze snoek precies 90 centimeter lang is en mag natuurlijk op de foto. 

Marcel staat echter nog steeds met lege handen en besluit om er een kleine pike fighter aan te hangen. Na enkele worpen is het gelukkig ook bij hem raak en na een leuk gevecht komt er een mooie snoek van 83 centimeter uit het water. Ik maak snel wat foto waarna de snoek weer terug het water in kan. 

Korte tijd na de eerste snoek van Marcel is het weer raak bij hem en meteen wordt duidelijk dat ook deze snoek weer een mooi exemplaar is. Ik schep de vis en deze draait zich vast in het net. Grrr dat is nou één van de redenen dat ik de snoek normaal altijd met de kieuwgreep landt. Het is de laatste tijd echter nog wel eens voortgekomen dat de vis op het laatste moment losschiet, dus voorlopig even geen risico en scheppen dus. 

Deze snoek is iets groter dan zojuist en met 86 centimeter een schitterend formaat poldersnoek. Even wat foto’s en zwemmen maar weer. 

Hierna maken we de terugweg met een goed gevoel af, al vangen we verder niets meer. Het was weer een geslaagde dag, dus rest mij nog één ding te melden!

Tot een volgend avontuur.....!!