zondag 18 maart 2018

Ben er zo klaar mee.

Vanmiddag ondanks de kou, even de waterkant opgezocht. Er stond behoorlijk wat wind en die voelde ook nog eens erg koud aan. Ik had de vliegenhengel meegenomen en de worpen gingen weer erg goed. Het water is wat troebel, dus heb de redhead streamer er weer aangehangen.

Na heel wat worpen wordt de streamer gegrepen en ik dril de vis. Dan laat ik de lijn heel even slap vallen en weet de snoek de haak te lossen. Jammer maar helaas. Ik vis verder en de lijn komt steeds moeilijker de hengel uit. De ogen blijken te zijn dichtgevroren.



Ik ben zo klaar met deze kou, gloeiende, gloeiende! Ik haal het ijs uit de ogen en vis weer verder, dat werpt meteen een stuk beter. Na dit tafereel nog een aantal keer te hebben herhaald wissel ik de streamer. Het wordt nu een lichtblauwe met veel flash. Als ik besluit dat het genoeg is geweest omdat ik zelf ook last van bevriezingsverschijnselen krijg, schuift er een snoek over de streamer heen. Ik hengst de hengel omhoog en sla er een gat in de ozonlaag bij. Gloeiende, gloeiende, verkeerd aangeslagen. In plaats van een strip-strike sloeg ik gewoon aan. De snoek laat zich helaas niet meer zien. Ik probeer het nog heel even, maar als de ogen van de hengel weer dicht met ijs zitten ben ik er klaar mee.

Tot een volgend avontuur, met hopelijk betere temperaturen.....!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten