zondag 9 december 2018

Bedrijfsuitje

Vandaag stond een dagje vissen op de planning met 2 collega’s. Één van hun vist ook op snoek, maar de ander heeft nog nooit een snoek gevangen. Dat wordt voor vandaag dus de missie.

Begin deze week dus de meevistoestemming aangevraagd en vandaag konden we aan de slag. Helaas was het vrij nat vandaag, maar dat mocht de pret niet drukken. Als we op de stek aankomen beginnen we met vissen en na een tijdje wordt mij shad gegrepen. Ik sla aan en na een leuke dril, waarbij de snoek ook nog een keer uit het water springt, kan Marcel de snoek scheppen. Even onthaken en de snoek mag op de foto. 



Na het opmeten blijkt de vis 74cm te zijn en mag weer zwemmen. 

Hierna blijft het een tijdje stil en wissel ik het kunstaas van Wesley even om. Na een tijdje wordt mijn shad voor de 2e keer gepakt en mag Marcel deze weer scheppen. Dit blijkt een kleiner exemplaar te zijn, maar met zijn 65cm mag ook deze snoek op de foto. 



Hierna is het weer een tijdje stil en eten we gehaktballen van Wesley. Nadat we deze op hebben gegeten vissen we verder. Na een tijdje hang ik mijn vangende shad bij Wesley aan de speld en kort daarna roept hij mijn naam. Een snoek heeft de shad gegrepen, maar hij is in alle commotie vergeten aan te slaan. Ik zeg dat hij snel weer moet ingooien en bij de volgende worp pakt de snoek de shad, maar blijft niet hangen. Hij geeft niet op en na de zoveelste worp is het raak. Wesley heeft zijn eerste snoek gevangen en Marcel kan deze weer scheppen.






Na het opmeten staat het pr van Wesley op 51cm. 

Op een gegeven moment besluiten we om aan de terugweg te beginnen. Ik begin met het wisselen van kunstaas en er hangt van alles aan de speld. Na een tijdje hang ik er een piglet shad aan met een chatterblade ervoor. 



Na wat worpen is er ineens een kolk vlakbij de shad. De worp erna heb ik een volger. Snel roep ik Marcel dat hij hier moet zijn, het zou toch leuk zijn als hij ook wat zou vangen. Hij werpt nog een aantal keer de plek af, maar helaas laat de snoek zich niet meer zien. 

We lopen verder en uit het niets is er een ram op mijn kunstaas.  Ik sla aan en het water ontploft. Na een leuke dril kan Marcel de snoek weer scheppen. Het scheelt mij een hoop geklauter nu Marcel erbij is met zijn schepnet. Hij schept de dikke snoek en ik onthaak deze, even het meetlint erlangs en de snoek is 79cm. 




Na het terugzetten begint het weer te stortgieten, maar we gaan door. Helaas vangen we verder niets meer en is het tijd om naar huis te gaan. 

Tot een volgend avontuur.....!!

woensdag 5 december 2018

Hoe maak ik een streamer

Aangezien de vorige streamer ergens een nieuw leven is begonnen moest er natuurlijk een nieuwe gemaakt worden. Hieronder een stappenplan van hoe ik te werk ben gegaan.

Hierboven zie je de materialen welke ik heb gebruikt voor deze streamer. Natuurlijk ook een vice en wat binddraad, maar dat lijkt me logisch/

Allereerst zet je de haak in de vice en zet je hier wat draad op. Dan een klein beetje lijm op de draad zodat deze goed vastzit. Op de haakbocht heb ik wat gele bucktail ingebonden.


Eroverheen heb ik daarna aan beide kanten een saddle feather geplaatst, wat er dan zo uit komt te zien.


Even de bindingen aflijmen en laten drogen voordat we verdergaan. Nu gaan we de bucktail reverse inbinden. Allereerst plaats je de bucktail "gewoon" op de haak.


Dat vouw je daarna terug en zet je het vast.


Weer even aflijmen om de duurzaamheid van je streamer te vergroten. Aantekening aan mezelf: moet je deze niet op het dak van je auto laten liggen.....

Na het drogen zetten we gele bucktail met dezelfde werkwijze op de haak.


Nu zet ik er weer aan beide zijde 2 saddle feathers bij.


Weer even aflijmen en laten drogen. De volgende stap is weer wat blauwe bucktail.


Zoals je kunt zien schieten we al op, maar eerst even wat lijm op de binddraad. Ik maak trouwens tussendoor ook nog af en toe een whipfinish. Wat eigenlijk zoiets is als je binddraad gewoon even vastknopen is. Mocht deze dan om welke reden ook afbreken of losgaan zit deze altijd nog op verschillende punten vast. Nu de lijm weer droog is zet ik er de laatste laag bucktail op. Ik mix deze van gele en blauwe bucktail.


Ik bind deze goed vast en lijm natuurlijk de boel weer aan elkaar. Nu is het de beurt om de dubbing op de haak te brengen.

Eerst bind ik de bovenkant erop, om daarna de onderkant in te binden.



Nu vouw je beide stukken dubbing terug en zet je de boel weer vast. Je maakt een aantal keer een whipfinish en dan knip je je binddraad af. Zo, de streamer is bijna klaar. Nu de epoxy aanmaken en de ogen erop lijmen. Ook breng ik altijd wat epoxy aan op het binddraad aan de voorzijde van de streamer. Op deze manier heb je een keihard omhulsel om je binddraad en kan deze eigenlijk niet meer los.

Om de ogen makkelijker aan te brengen zet ik een kleine haarklem over de streamer heen.


Dan breng ik de lijm aan op de streamer en plak de ogen voorzichtig op. Zodra de ogen en de voorkant zijn gedaan haal ik meteen de klem van de streamer af. Ik wil namelijk kunnen zien welke stand de kop van de streamer krijgt. Als de ogen te hard aangedrukt worden krijgt de streamer een wat plattere kop, en bij deze streamer wil ik juist die bolle ronde kop creëren. Als ik de klem loshaal druk ik met mijn vingers de ogen aan in de juiste stand. Even vasthouden en de handel zit muurvast.

Hieronder is dan het uiteindelijke resultaat van de streamer, genaamd: Pink Lady





En nu maar avonturen of deze dezelfde actie heeft als de vorige, aangezien deze iets dikkere veren heeft. En nu ook maar zorgen dat ik deze niet op het dak van de auto laat liggen.

Tot een volgend avontuur.....!!

Weinig tijd

Zo, dat is een tijdje geleden dat ik een blog geschreven heb. De reden is simpel. Ik heb de laatste tijd weinig tijd gehad om te vissen en als ik wel tijd had dan ving ik niks. Dus weinig reden om een blog te schrijven.

Vorige week nog met Marcel naar de hengelsportbeurs in Utrecht geweest en heb daar het een en ander aan bindmateriaal en wat andere dingetjes gekocht. Marcel kocht nog een mooie hengel van St. Croix, dus was een geslaagd dagje. Ik ben met dat bindmateriaal dus erg druk bezig geweest en er een mooie creatie mee gemaakt.


Afgelopen dinsdagmiddag had ik even de tijd om met de vlieghengel op pad te gaan, dus dan maar meteen even testen hoe de streamer het zou doen. Meteen bij de eerste worp ben ik verliefd. Ik kan wel zeggen dat dit één van de betere streamers is die ik heb gebonden. De streamer heeft een geweldige beweging in het water en een enorm hangmoment. Hierdoor kan je de streamer lekker lang in het zicht van de snoek houden. Het blijft echter lang stil in het glasheldere water.

Na een tijdje is er dan ineens de schim en de ruk aan de lijn. Ik zet de haak en het feest kan beginnen. Na een leuke dril kan ik de snoek uit het water halen en ik maak even een foto.



Hierna pak ik de snoek in de kieuwgreep en komt de streamer tevoorschijn.


Ik onthaak de vis en het meetlint geeft aan dat deze 57cm lang is.



Ik vis verder, maar krijg hierna alleen nog een volger die niet tot de aanval over wil gaan. Het is alweer tijd om de spullen op te halen en op dat moment wordt ik gebeld door een klant. Ik praat met haar en ruim ondertussen de spullen op. Na een kleine 10 minuten bedenk ik me ineens dat ik de streamer op het dak van de auto heb laten liggen. Gloeiende, gloeiende....!!!

Helaas niets aan te doen, die is foetsie.

Tot een volgend avontuur.....!!

woensdag 7 november 2018

Tussendoortje met de vlieghengel

Het was vandaag weer eens tijd voor een tussendoortje. Even snel met de vliegenhengel een kleine 2 uur eropuit. Ik begin te vissen met koning Willem. De eigengebouwde streamer heeft in korte tijd een hoop vertrouwen opgebouwd namelijk.

Het blijft echter lang stil en na een tijdje zwemt er een snoek achter de streamer aan. Helaas kan ik deze niet triggeren tot een aanval. Wat verderop maak ik met mijn platvoeten weer eens teveel kabaal en ik zie nog net een snoek de kant uitschieten. Helaas, ook deze dus verjaagd. 

Als ik bovenop een brug sta en de streamer door de lucht laat vliegen het water in heb ik weer een volger. De snoek volgt de streamer en ik zie dat deze twijfelt. Als ik wat korte versnellingen in het binnenhalen van de streamer afwissel met het plotseling stilvallen van de streamer pakt de snoek heel voorzichtig de streamer. Ik twijfel geen seconde en zet de haak. Hangen!! 




Na een leuke dril klim ik over de railing van de brug en pak de snoek in de kieuwgreep. Even wat foto’s en onthaken maar. 







Na het onthaken even de vis opmeten en deze is precies 70cm, en mag nog één keer op de foto. 



Hierna gaat de vis weer terug het water in. En vis ik weer verder. Als ik in een kommetje koning Willem weer laat zwemmen wordt deze weer gegrepen. Ik sla aan en sla de streamer uit de bek van de snoek. Snel werp ik deze weer in het water en de streamer wordt totaal 4x gegrepen, maar ik weet deze snoek niet te haken. Vreemd want de streamerhaak is vlijmscherp. Ach, misschien was het de Houdini onder de snoeken. 

Dan blijft het even stil en uit het niets is er een snoekje van een cm of 30 die vol naast de haak grijpt. Grappig om te zien dat deze kleintjes gewoon een streamer pakken met een lengte van ongeveer 20cm. 

Hierna is het tijd om op te ruimen, het is tenslotte een tussendoortje. Dus, tot een volgend avontuur.....!!

dinsdag 6 november 2018

Zou het dan toch echt een strenge winter worden?

Het is weer tijd voor een nieuw avontuur!

Ik besluit om het deze keer eens in een polder te proberen waar ik meestal alleen maar langs rijdt, maar waar bij het langsrijden toch ook mooie sloten zichtbaar zijn. Ik parkeer de auto en omdat het de eerste keer op deze stek is neem ik de baitcaster mee i.p.v. de vlieghengel. Op het eerste gezicht staan er namelijk erg veel bomen langs het water en ik weet niet hoeveel ruimte ik heb om te werpen.

Ik begin te vissen en bij de eerste splitsing is het raak. Ik zie een schim gevolgd door een beuk op het kunstaas. Ik sla aan en het water ontploft onmiddellijk. Na een leuke dril, waarbij de snoek een aantal keer door de slip gaat, komt de snoek vermoeid voor de kant. Ik pak deze in de kieuwgreep en haal de dreg uit de bek. Deze nieuwe shad is nu dus ook niet meer nieuw aangezien de eerste gaten er al weer in zitten. Maar, dat is ook de bedoeling! Ik meet de snoek op en deze blijkt 86cm lang te zijn en mag natuurlijk op de foto.



Ik zet de vis weer terug in het water en merk dat het toch wat kouder wordt. Ik heb namelijk meteen last van koude handen. Even denk ik er nog aan om mijn handschoenen aan te doen, maar dat is een beetje overdreven. Hoewel de buitentemperatuur op dit moment maar 3 graden is. Ik maak ook nog even een foto van de plek waar de snoek verscholen lag, en zoals de snoekvissers zullen weten is dit een typische hotspot welke je dan ook zeker niet over mag slaan.



Hierna vis ik de stek verder af en heb eigenlijk spijt dat ik hier al die jaren gewoon voorbij ben gereden. Een tijdje later wordt de shad weer gegrepen en sta ik weer met een kromme hengel. Deze snoek is wat kleiner dan die van zojuist, maar deze vecht of zijn leven er vanaf hangt. Ik kom uiteindelijk als winnaar uit de bus en als ik de onderlijn vastpak om de snoek te gaan landen begint deze met een deathroll. Deze wildebras draait de onderlijn en hoofdlijn een heel stuk om zich heen en draait tevens alles in de knoop. Ik pak de snoek onthaak deze en handel de vis af. Deze blijkt 69cm lang te zijn en hieronder het fotomomentje.



Ik zet de vis terug in het water en pak met grote vrees de lijn op. Deze probeer ik nog heel even uit de knoop te halen, maar dat is geen doen. Ik pak de schaar erbij en knoop alles opnieuw. Ik vis weer verder en na een tijdje kom ik bij een wat bredere sloot aan. Het water is hier erg helder en staat ook wat lager, maar het is wel het soort water waar zomaar mijn pr kan zwemmen.

Na wat worpen voel ik een heel klein rukje aan de lijn. Ik sla voor de zekerheid maar aan en meteen krijg ik een hoop weerstand. Er zit dus vis aan de haak en deze blijft lange tijd onder water. Uiteindelijk moet ook deze vis het opgeven en pak ik deze in de kieuwgreep. Op het moment dat ik mijn hand in de kieuw doe begint de snoek te spartelen. Mijn hand zit al te ver in de bek om terug te trekken, dus dan maar vastgrijpen. Op de een of andere manier gaat dat niet helemaal goed en klapt mijn wijsvinger dubbel. Ik kan echter niet loslaten, want aan de buitenkant van de bek van de snoek hangt een losse dreg te bungelen en als ik zomaar loslaat weet ik niet waar deze heen schiet. Even op de tanden bijten dan maar tot de vis weer gekalmeerd is. Dat duurt een paar seconden en na deze seconden heb ik even geen gevoel meer in mijn vinger. Wat zit er toch een hoop kracht in zo'n snoek.Ik onthaak de vis en het meetlint stopt bij 81cm. Snel even op de foto en weer het water in.



Ik zet de vis terug en bekijk mijn vinger even. Niks te zien zo op het eerste gezicht, dus vissen maar. Hoewel ik nog steeds een verdooft gevoel heb in mijn vingertop.  Nog geen 3 worpen later zie ik een snoek vol over mijn kunstaas heen schuiven. Ik zet de haak en als de snoek voor de kant ligt zie ik deze al bloeden.Ik pak deze uit het water en het beste zou zijn om de snoek via zijn anus te onthaken zo diep zit het kunstaas. Maar, dat gaat natuurlijk niet. Vandaar dat het ook zo belangrijk is om altijd een goede kniptang bij je te hebben. Ik knip de dreggen door en haal alle afgeknipte stukken uit de bek van de snoek. Aangezien dit allemaal wat langer duurt dan het normaal onthaken van de vis meet ik deze niet op en maak ook geen foto. Deze vis was ergens in de 60cm.

Ik ben nu dus genoodzaakt om een ander stuk kunstaas aan de speld te hangen. Ik kan het ook niet doen, maar met die afgeknipte dreggen zullen de vangsten de rest van de dag dan wel tegenvallen. Aangezien ik geen zin heb om er nieuwe dreggen op te zetten, wordt het dus iets anders. Ik pak het kunstaas er bij en aangezien het bijna tijd is om aan de terugweg te beginnen moet het iets anders zijn dan op de heenweg. Ik besluit dat het iets moet zijn wat veel trilling in het water moet veroorzaken. Wat verderop zie ik weer zo'n typische polder hotspot die je gewoon niet over mag slaan. Ik loop er naartoe en bij de 2e worp klapt er een snoek op mijn kunstaas. Deze snoek maakt nog wat mooie sprongen, maar ook deze moet uiteindelijk capituleren. Ik pak de snoek uit het water en onthaak deze. Gelukkig zit deze wel normaal gehaakt en is het een peulenschil om de snoek van het kunstaas te bevrijden. Na het opmeten blijkt deze snoek 74cm lang te zijn en wil graag op de foto.



Ik maak nog even een foto van de plek waar deze snoek gevangen is, zodat de minder ervaren lezers deze ook kunnen herkennen.



Op de terugweg zie ik een teken dat het wel eens een hele strenge winter kan gaan worden. Als zelfs de eenden al bontmutsen op gaan zetten kan er wel eens een Elfstedentocht komen deze winter.




Ik vervolg mijn weg en vis weer verder. Als ik het kunstaas langs wat drijfvuil haal is er weer een flits gevolgd door de klap op het kunstaas. Deze snoek zit aan een velletje gehaakt, maar ik weet deze bij de eerste poging meteen in de kieuwgreep te pakken. Deze vis zit zo licht gehaakt dat ik deze met de hand kan onthaken. Ik meet de vis op en deze is 76cm lang.



Bij het terugzetten zie ik in mijn ogen een schim in het water. Snel werp ik het kunstaas die kant op en meteen zwemt er een andere snoek achter het kunstaas aan. Ik kan deze alleen niet zover krijgen dat deze het kunstaas aanvalt. Jammer, maar ik mag niet klagen.

Als ik na een tijd nonchalant mijn kunstaas in het water werp, krijg ik er vrijwel meteen een beuk op. Ik sla aan en merk dat dit geen kleine jongen is. Na een tijdje zie ik de vis en schat deze ergens eind 80, misschien wel begin 90cm. Na een mooi gevecht komt de snoek vlakbij de kant en duikt nog een keer onder. Als de snoek naar boven komt heeft de snoek een hele tak meegenomen. Het lijkt wel of dit de snoek nieuwe energie geeft en deze begint de meest vreemde capriolen uit te halen. Grrr, wat een takkezooi. Letterlijk en figuurlijk, want de snoek weet de haak te lossen. Ik maak nog even een foto van de tak en je ziet de stofwolken er nog omheen drijven.



Ik ben bijna bij de auto als ik het kunstaas een splitsing in werp. Dan is er vlak achter het kunstaas een dikke kolk. In een ver verleden zou ik dan als een malle mijn kunstaas binnendraaien om hem weer op dezelfde plek te krijgen, maar de ervaring leert dat je dat dus niet moet doen. Ik vis de bait in hetzelfde tempo verder en dan ineens...... BAM! De snoek heeft het kunstaas alsnog gegrepen en hangt nu aan de andere kant van de lijn. Na een korte dril pak ik deze uit het water en onthaak de vis. Het meetlint geeft 68cm aan en natuurlijk mag ook deze vis op de foto.



Hierna ben ik bijna bij de auto, maar ik heb nog heel even. Ik loop de auto dus voorbij en maak nog wat worpen. Dan is er weer een snoek die de bait volgt, maar niet wil bijten. Na een worp of 3 voel ik een tik op of tegen de bait. Ik sla aan, maar sla een gat in de lucht. Er hangt niets aan, maar de snoek laat zich nu ook niet meer zien. Ik loop naar de auto en ik kom zeker nog eens terug op deze stek.

Tot een volgend avontuur.....!!

zondag 28 oktober 2018

Koning Willem.

Gisteren was ik bij Traditional Hengelsport en Hennie heeft nog het een en ander uitgelegd over het gebruik van de uitdunschaar. Tevens heb ik een nieuwe vliegenlijn gekocht voor het gericht vissen op snoek. Daarnaast heb ik afgelopen week ook nog wat andere streamers gebonden die vandaag mooi even getest konden worden. De laatste tijd ben ik weer aan het vissen op oude vertrouwde stekken welke ik een tijd links heb laten liggen. Vandaag was dat dus ook het geval.

Aangekomen op de stek hang ik de chartreuse kleurige streamer aan de speld en begin te vissen. Wat een genot om met deze vliegenlijn te vissen. Ik ben gewoon begonnen met vliegvissen met een standaard lijn, en dat ging prima. Maar deze lijn is speciaal geschikt voor het vissen op snoek met streamers en werpt zoveel beter en makkelijker. 

Na flink wat worpen strip ik de streamer mijn kant op en vlak voor de kant wordt de streamer gegrepen. Wat blijft dat toch een spectaculair gezicht die aanbeet vlak voor je voeten. Ik zet de haak en na een leuke dril pak ik de snoek in de kieuwgreep. Hij heeft de streamer goed te pakken genomen en ik maak hier even een foto van. 





Ik haal de streamer uit de bek en meet de vis op. Deze blijkt 61cm lang te zijn. Het onthaken ging niet helemaal zo vlot als ik zou willen, dus geen tijd voor de zelfontspanner. Dus even snel een “hangende” foto en weer zwemmen.  




Op deze stek wordt sinds een aantal jaar nog maar een klein gedeelte gemaaid, dus als je verder wilt vissen zal je de jungle in moeten. Aangezien ik in het verleden mooie vangsten heb behaald op deze stek ga ik dat vandaag eens doen. Na wat klauteren pleur ik bijna in de sloot. Ik had namelijk niet in de gaten dat de sloot al zo dichtbij was, of die omgevallen bomen stonden nooit zo dicht bij de waterkant. Hoe dan ook ik stap dus met één been naast de kant en kan me nog net aan een tak beetgrijpen. Lekker plan zo op de zondagochtend denk ik nog even, maar nu ik hier eenmaal ben ga ik verder ook.

Ik spoel de vliegenlijn op en stap het oerwoud in. Ik ga wel met een omweg naar de stek kijken of dat beter gaat. Na een tijdje kom ik weer bij de waterkant en werp de streamer in het water. Ik strip wat lijn in de stripmand en op dat moment wordt de streamer uit het water gegrist. Ik sla aan, maar ben te laat. Even hangt de snoek nog aan de haak, maar schiet dan los. Weer wat geleerd. Eerst de lijn in de mand doen en dan pas de streamer in het water gooien. 

Ik wissel na een tijdje de streamer om en Koning Willem mag aan de speld. Koning Willem vraag je je misschien af, maar daar zit een gedachte achter. Bij Traditional Hengelsport is een streamer te koop genaamd “maxima”. Deze wordt gebouwd door Ronald Pop en is een echte vanger. Dus dacht ik als er al een maxima is, waarom dan nog geen koning Willem. Nou, die is er sinds kort dus ook. Misschien niet zo perfect afgewerkt als de maxima, maar het idee is geboren. De grootste snoeken zijn altijd vrouwtjes, en de "oude" vrouwtjes zijn altijd gek op het koningshuis. Dus vul het zelf maar in ;-)  Hieronder een foto van koning Willem. 




Ik maak wat worpen met koning Willem, en ineens wordt deze gegrepen. Waarschijnlijk dacht de snoek ik Willem........

Ik zet de haak en na een leuke dril met deze vis pak ik hem uit het water. Even een foto met de streamer in de bek. 







Ik haal de streamer uit de bek en het meetlint geeft 72cm aan. Ik zet de vis terug en bekijk koning Willem even. Geen krasje te zien, dus hup, het water weer in. 





Na een tijdje is er een enorme ruk aan de lijn en heeft een snoek Willem weer te pakken. Als de snoek voor de kant komt zie ik dat dit de grootste tot nu toe is. Snel spoel ik de overige lijn op de reel, maar ik laat hierbij de lijn slapvallen. Snel trek ik de lijn weer strak, maar waarschijnlijk heeft de snoek hierdoor de kans gekregen om de haak te lossen. Dat is even flink balen, maar aan de andere kant zijn er al 2 streamers die ik heb gebonden goedgekeurd. 

Hierna gebeurt er eigenlijk niets bijzonders meer en ga ik weer richting huis. 

Tot een volgend avontuur.....!!