Vanmorgen was alles sneeuwvrij hier en we besloten ons aan het plan te houden om de polder in te gaan. Daar aangekomen begint het ligt te sneeuwen. We pakken ons alle drie goed in, laarzen, regenpak, muts en handschoenen aan en vissen maar. Na wat worpen hangt er een vis aan mijn jerkbait, maar deze zit zo ligt gehaakt dat deze na een aantal keer schudden losschiet. Ondertussen begint het steeds harder te sneeuwen.
Dan is er na heel wat worpen een schim achter de jerkbait. Wat een genot die nieuwe zonnebril van Wiley X. Ik zie het allemaal uitstekend nu en ga hier veel plezier aan beleven. De 3 volgende worpen blijft de snoek de jerkbait rakelings missen. Bij de 4e worp besluit ik om de jerkbait extreem langzaam te vissen en dan is het wel raak. Na een korte dril kan Freek de snoek scheppen en is de eerste snoek van vandaag binnen.
Na het opmeten blijkt de snoek 53cm lang te zijn. Ik zet de snoek terug en het begint nog harder te sneeuwen. Maar we zijn er nu toch, dus vissen zullen we. Het blijft lang stil en met dit weer verdient iedereen die er op uit gaat om te vissen wel een gevangen vis.
Verderop schiet er weer een snoek langs mijn bait. Ik werp nog een keer, maar de snoek laat zich niet meer zien. Ik zeg tegen Freek en Kevin dat ze het daar even moeten proberen, maar er gebeurt niets. Het enige wat er wel gebeurt is dat het nog harder gaat sneeuwen.
We moeten ergens wel een steekje los hebben om met dit weer te gaan vissen en de mensen in de auto’s die langs ons rijden zullen dat ook wel tegen elkaar zeggen. Als we onze vingers en tenen zeker al een uur niet meer voelen wordt mijn jerkbait gegrepen en sta ik weer een vis te drillen. Na een korte dril pak ik de snoek uit het water en voel mijn knie in het besneeuwde gras wegglijden. Gelukkig maar een klein stukje, het is niet echt weer om even te gaan zwemmen. Ik pak de snoek in zijn nek de kant op en onthaak deze.
Ik meet de snoek op en deze blijkt 67cm te zijn en mag natuurlijk op de foto.
Als ik de snoek terugzet gaat het nog harder sneeuwen en binnen de kortste keren is alles bedekt onder een laag sneeuw.
We besluiten om aan de terugweg te beginnen. Dat valt allemaal niet mee met de wind vol in ons gezicht met al die sneeuw. Volgens Freek moeten we nu ook uit gaan kijken voor ijsberen. Als we bij de auto aankomen zijn we net 3 sneeuwpoppen en zijn we behoorlijk verkleumd. De terugweg duurt door de sneeuw wat langer dan de heenweg, al zien we sommige auto's nog met een behoorlijke snelheid langskomen. Het is jammer dat Freek en Kevin niets gevangen hebben, dat zouden ze wel verdient hebben als je met dit weer gaat vissen.
Bij een volgend avontuur hebben ze hopelijk meer succes.
Tot een volgend avontuur.....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten