In Overvecht aangekomen begin ik met een jerkbait, maar na een half uur wissel ik deze voor een swimbait. Het blijft echter stil en ik besluit om naar een andere stek te fietsen.
Daar aangekomen blijft het weer lang stil en wissel ik heel wat af met kunstaas. Op een gegeven moment merk ik dat ik mijn favoriete jerkbait nog niet aan de speld heb gehad. Dus deze mag een snoek proberen te verleiden. Na een aantal worpen springt er een snoek een behoorlijk stuk uit het water, maar mist de bait. Ik maak nog een aantal worpen maar de snoek laat zich niet meer zien. Ik vis nog verder maar besluit dan om terug te gaan om toch die ene snoek te vangen. Ik haal alles uit de kast en werp met al het kunstaas wat ik op dat moment bij me heb. Dan valt mijn oog op een jerkbait van Nick Kloosterman. Een NK Twistglyde om precies te zijn. Ik heb deze een tijd geleden gekocht en er eigenlijk nog nooit mee gevist. Ik werp de bait in en begin deze binnen te jerken. Na een paar tikken met de hengeltop wordt er een ruk aan de lijn gegeven. Ik sla aan en de snoek gaat meteen als een raket richting de waterplanten. Ik zet tegendruk en haal de snoek bij de planten weg. Na een kort maar fel gevecht ligt de snoek voor de kant. Snel maak ik wat foto's om daarna de snoek op de kant te halen.
Als ik het meetlint langs de snoek hou blijkt deze 64cm lang te zijn. Ik maak nog wat foto's van de snoek en zet de vis weer terug in het water.
Na het terugzetten van de snoek ruim ik op en fiets weer richting huis.
Vanmorgen stond er een langere visdag gepland en ik stond dan ook al vroeg in de polder bij Kockengen. Helaas ben ik daar met de staart tussen mijn benen na ruim een uur vissen vertrokken richting Wilnis. Daar aangekomen begin ik langs de weg de boel secuur uit te kammen, maar weer geen enkele actie. Ik gok dat de vis dieper de polder in is getrokken en ik klim over een hek en loop het weiland op. Maar helaas blijft het stil, erg stil!
Ik maak op de terugweg naar de auto nog een foto van een toeschouwer.
Bij de auto aangekomen besluit ik om richting Breukelen te rijden. Als ik daar aankom heb ik er eigenlijk al geen vertrouwen in. Ik vis er toch nog ruim 45 minuten, maar besluit om voor de 3e keer vandaag van stek te wisselen. Ik moet gewoon op de juiste stek op de juiste tijd zijn. Het enige probleem is dat je dat natuurlijk niet van te voren kan weten.
In de auto vraag ik me af waar ik naartoe zal rijden. Even heb ik geen idee, maar dan besluit ik een gok te nemen en richting een woonwijk te rijden. De laatste keer dat ik daar was lag het water helemaal vol met waterplanten en de kanten stonden vol riet en andere planten. Gelukkig waren de kanten gemaaid, al lagen de waterplanten er echter nog steeds.
Maar ik stond al langs de waterkant, dus moest er het beste maar van maken. Ik maak een aantal worpen met een Sybebait en haal deze zo goed zo kwaad mogelijk langs en net boven de waterplanten langs. Vaak gaat het goed, maar ik voel me geregeld een hovenier. Als ik dus weer eens een aantal slabladen van de haken heb gehaald gooi ik de bait weer in en na een aantal tikken is er een schim en een bonk op de hengel. De snoek knalde zo hard op de Sybebait dat ik niet eens aan hoefde te slaan. De snoek zit meteen gehaakt en het gevecht kan beginnen. De snoek maakt nog wat mooie sprongen, maar besluit dan om vol de planten in te duiken. Ik kan de snoek gelukkig weer uit de planten halen, maar een foto heeft geen zin meer. De snoek zit helemaal onder de groene troep. Ik haal de snoek op de kant en haal de haken uit de bek. Dan begint de vis wild te spartelen en ik voel mijn vingers in de kieuwbogen komen. Maar ik hou vast en meet de snoek op. Het meetlint stopt deze keer bij 76cm. Ik maak snel nog even wat foto's na het opmeten.
Na de fotosessie zet ik de vis terug en kort daarna loopt er een meisje van een jaar of 20 langs. En ze vraagt of die vis echt uit deze sloot kwam. Gelukkig was ze blond anders had ik gedacht dat ze me in de zeik wou nemen. Ik wou eigenlijk zeggen dat ik deze vis als huisdier heb en dat ik deze aan het uitlaten was, maar dat heb ik maar niet gedaan. Ik heb dus maar gezegd dat er nog grotere in de sloot voor haar huis zwemmen.
Na het terugzetten bekijk ik mijn hand eens en merk dat er toch best wat bloed uit mijn pink stroomt. Bij nader onderzoek blijken er namelijk een aantal sneetjes in te zitten.
Maar dat is de wraak van de snoek en daar moet ik ook niet over piepen. Ik vis dus ook vrolijk verder.
Vanmorgen stond er een langere visdag gepland en ik stond dan ook al vroeg in de polder bij Kockengen. Helaas ben ik daar met de staart tussen mijn benen na ruim een uur vissen vertrokken richting Wilnis. Daar aangekomen begin ik langs de weg de boel secuur uit te kammen, maar weer geen enkele actie. Ik gok dat de vis dieper de polder in is getrokken en ik klim over een hek en loop het weiland op. Maar helaas blijft het stil, erg stil!
Ik maak op de terugweg naar de auto nog een foto van een toeschouwer.
Bij de auto aangekomen besluit ik om richting Breukelen te rijden. Als ik daar aankom heb ik er eigenlijk al geen vertrouwen in. Ik vis er toch nog ruim 45 minuten, maar besluit om voor de 3e keer vandaag van stek te wisselen. Ik moet gewoon op de juiste stek op de juiste tijd zijn. Het enige probleem is dat je dat natuurlijk niet van te voren kan weten.
In de auto vraag ik me af waar ik naartoe zal rijden. Even heb ik geen idee, maar dan besluit ik een gok te nemen en richting een woonwijk te rijden. De laatste keer dat ik daar was lag het water helemaal vol met waterplanten en de kanten stonden vol riet en andere planten. Gelukkig waren de kanten gemaaid, al lagen de waterplanten er echter nog steeds.
Maar ik stond al langs de waterkant, dus moest er het beste maar van maken. Ik maak een aantal worpen met een Sybebait en haal deze zo goed zo kwaad mogelijk langs en net boven de waterplanten langs. Vaak gaat het goed, maar ik voel me geregeld een hovenier. Als ik dus weer eens een aantal slabladen van de haken heb gehaald gooi ik de bait weer in en na een aantal tikken is er een schim en een bonk op de hengel. De snoek knalde zo hard op de Sybebait dat ik niet eens aan hoefde te slaan. De snoek zit meteen gehaakt en het gevecht kan beginnen. De snoek maakt nog wat mooie sprongen, maar besluit dan om vol de planten in te duiken. Ik kan de snoek gelukkig weer uit de planten halen, maar een foto heeft geen zin meer. De snoek zit helemaal onder de groene troep. Ik haal de snoek op de kant en haal de haken uit de bek. Dan begint de vis wild te spartelen en ik voel mijn vingers in de kieuwbogen komen. Maar ik hou vast en meet de snoek op. Het meetlint stopt deze keer bij 76cm. Ik maak snel nog even wat foto's na het opmeten.
Na de fotosessie zet ik de vis terug en kort daarna loopt er een meisje van een jaar of 20 langs. En ze vraagt of die vis echt uit deze sloot kwam. Gelukkig was ze blond anders had ik gedacht dat ze me in de zeik wou nemen. Ik wou eigenlijk zeggen dat ik deze vis als huisdier heb en dat ik deze aan het uitlaten was, maar dat heb ik maar niet gedaan. Ik heb dus maar gezegd dat er nog grotere in de sloot voor haar huis zwemmen.
Na het terugzetten bekijk ik mijn hand eens en merk dat er toch best wat bloed uit mijn pink stroomt. Bij nader onderzoek blijken er namelijk een aantal sneetjes in te zitten.
Maar dat is de wraak van de snoek en daar moet ik ook niet over piepen. Ik vis dus ook vrolijk verder.
Als ik de bait na een tijdje onder een brug gooi en binnen tik is er weer een aanval op de bait. Ik sla aan en denk in eerste instantie aan een klein snoekje. Als ik de vis dichterbij haal zie ik echter dat het een grote baars is. Ik haal de baars op de kant en na het opmeten blijkt deze 28cm lang te zijn. Ik maak natuurlijk weer even een bewijsfoto en de baars mag weer zwemmen.
Na het terugzetten blijft het een tijdje stil, maar als ik een worp vanaf een hoge brug maak is het weer raak. Een snoekje van een centimeter of 55/60 heeft de jerkbait gegrepen en spartelt of zijn leven er vanaf hangt. Als deze snoek een echte snoekduik maakt schiet de bait bij het landen van de snoek los. Helaas, deze was me dus te slim af.
Ik vis verder en als ik bij het einde van de stek ben komen er 2 jongetjes aanlopen. Ze vragen of ik al wat gevangen heb en voor ik kan antwoorden duikt er weer een snoek bovenop de jerkbait. Ook deze gaat flink tekeer, maar de haak zit goed vast en ik kan de snoek de kant ophalen. Ik onthaak de snoek en meet deze op. De snoek blijkt 57cm lang te zijn. Ik maak zelf even een foto en vraag dan of één van de jongens een foto wil maken. Zo gezegd, zo gedaan.
Na het terugzetten van de vis begin ik aan de terugweg naar de auto en ik besluit om een ander stuk kunstaas aan de speld te hangen. Na een aantal worpen duikt er een snoek op deze Giant Flapper, maar blijft niet hangen. Ik bekijk het kunstaas even en besluit om de stinger op een andere plek te plaatsen. Op deze manier hoop ik de volgende keer wel een vis te vangen met dat ding. En zo zie je maar dat ik na een behoorlijke omzwerving uiteindelijk op de juiste stek was, op de juiste tijd.
Tot een volgend avontuur.....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten