Gestrand met de finish in zicht

Dit weekend moest het toch echt gaan gebeuren, de 100ste snoek moest gevangen worden. Dat moest te doen zijn, ik had alleen geen rekening met de weergoden gehouden. Afgelopen zaterdag was er eventueel in de middag wat tijd om te vissen. Maar het was zulk slecht weer met veel (natte) sneeuw en nattigheid dat uit de lucht kwam vallen dat ik besloot om het er de volgende dag maar op te gaan wagen. Toen ik gisteravond laat de hond naar buiten liet was ik er al bang voor, maar vanmorgen toen ik naar buiten keek was het toch echt werkelijkheid. Het had behoorlijk gevroren en dat is niet best voor de vangsten. Dat komt voornamelijk door het ijs ;-)

Vanmorgen vroeg mezelf dus dik aangekleed en richting de eerste stek gegaan. Daar aangekomen zie ik dat de sloten behoorlijk dicht liggen, maar het is niet anders. Dat wordt vandaag dus alleen de open plekken afvissen in de hoop dat er snoek ligt. Helaas zijn er niet heel veel open plekken te vinden.

Maar de open plekken die er zijn worden secuur uitgekamd maar er is geen enkele actie. Wel moet ik regelmatig het ijs van mijn hengel en reel afhalen, want het vriest nog steeds.

Als ik op deze stek alle open plekken heb gehad, ga ik door naar de volgende stek. Daar aangekomen blijkt dat hier echt alles dichtgevroren is, dus weer in de auto en door naar de volgende. Dit kost allemaal erg veel vistijd en dat is niet bevorderlijk voor de vangst van snoek nummer 100.

Op naar stek nummer 3, maar ook daar kom ik bedrogen uit.

Dan is er nog maar 1 optie over en dat is groter water opzoeken. Dat is namelijk nog niet dichtgevroren, maar vanaf de kant op snoek vissen met kunstaas is zoeken naar een naald in een hooiberg. Na een uurtje gegooid te hebben met allerhande kunstaas besluit ik om richting huis te gaan. Ik ben al vanaf 9:30 op pad en het is nu al bijna 15:00 uur en heb nog geen enkele reactie in en op het water gezien. Als ik richting huis rij zie ik dat er een stek bijna ijsvrij is. Ik parkeer de auto en begin te vissen. Na een half uur is het nog steeds doodstil, maar dan voel ik ineens dat mijn jerkbait wordt tegengehouden. Het is geen harde aanbeet, maar ik sla toch maar aan. Even denk ik dat ik ergens aan vast zit, want het vecht niet zoals snoek. Dan zie ik toch echt beweging in het water en er moet dus vis aan de haak zitten. Nou ik kan jullie zeggen dat dit de eerste keer is dat ik niet blij ben met zo'n grote brasem.

 

De brasem heeft in de lijn van de jerkbait gezwommen en ik heb deze in de zijkant en net naast het oog gehaakt. Ik schat de brasem op 55 à 60cm lang. Ik heb deze niet opgemeten, maar meteen teruggezet. Ik was er op dat moment even helemaal klaar mee en ben richting huis gereden. Onderweg naar huis nog even wat gemopperd, maar ach 99 snoeken in één jaar tijd vangen is ook niet slecht.

Alvast voor iedereen een prettig uiteinde en een gelukkig en gezond 2015 toegewenst!

Tot een volgend avontuur....!!