zondag 16 november 2014

Even een nat pak halen.

De hele week ben ik al aan het denken waar ik vandaag zou gaan vissen. Uiteindelijk een mooie stek op het oog, en daar zou het vandaag moeten gebeuren. Het weer was niet echt optimaal, maar met een regenpak en laarzen zou ik het vandaag wel gaan redden. Vanmorgen vroeg de spullen in de auto en richting de stek gereden. Als ik de polderweg opdraai slaat de schrik me om het hart. Wat is hier aan de hand??

Waar ik ook kijk, er staan overal vissers. Ik stop bij de eerste waar ik langs rij en vraag of hier soms snoeken van over de 2 meter zwemmen? Hij kijkt me aan of ik niet goed bij me hoofd ben, en ik vraag waarom het hier anders zo druk is. Hij zegt dat er een roofviswedstrijd gaat beginnen van een hengelsportvereniging. De man zegt dat er 24 deelnemers zijn. Nou, daar gaat mijn stek dus. Ik ga niet met nog eens 24 man vissen op een stuk van nog geen kilometer. Gelukkig had ik al een plan B bedacht, mocht het op de eerste stek niets zijn. Nou de eerste stek zag er schitterend uit, dus daar ga ik de volgende lange sessie waarschijnlijk weer naartoe.

Aangekomen bij een ander stuk polder begin ik te vissen, maar het vertrouwen is er niet. Het water in de sloten is erg troebel en heeft de kleur van koffie met een scheutje melk. Toch vis ik door in de welbekende koffiesloten. Na flink wat kunstaas gewisseld te hebben duikt een klein snoekje op de rapper, maar blijft niet hangen. Ik ben het na 2 uur in de regen zat en pak mijn spullen.

Onderweg naar huis kom ik langs een andere polder en ik twijfel enorm. Ik heb geen zin in een blank, maar heb totaal geen vertrouwen in de polder op dit moment. Ik besluit toch een poging te wagen, ook de snoeken in dit koffiekleurige water moeten eten. Ik parkeer de auto en begin te vissen met de sybebait. Als ik nog 2 andere verdwaalde vissers tegenkom maak ik even een praatje en klagen we over de vangsten en het weer. Maar daarna vervolgen we weer onze weg en vis ik vrolijk maar zeiknat verder. Wat een hondenweer vandaag zeg. De meeste mensen verklaren me voor gek dat ik met dit weer ga vissen, maar deze hobby kan je nou eenmaal niet thuis op de bank beoefenen.

Als ik de bait langs een tuinbeschoeiing werp voel ik een dreun op de bait, als ik aansla is het eerste gevecht van vandaag een feit. De kleine snoek is erg fel en probeert telkens de diepte in te duiken. Jammer genoeg voor de snoek krijgt hij daar de kans niet voor en na nog wat vluchtpogingen geeft de snoek het op. Ik besluit om geen foto te maken als de snoek voor de kant ligt. Mijn telefoon zit namelijk ergens in mijn broekzak en daar overheen zit mijn regenpak. Ik weet zeker als ik ga lopen pielen om mijn telefoon te pakken dat de snoek ontsnapt, dus pak de snoek uit het water. Deze kleine rakker is erg ongelukkig gehaakt. De dreg zit voorin in de bek en is met 2 haken door de bovenkaak en 1 haak door de onderkaak gegaan. De snoek krijgt zijn bek dus niet meer open en ik kan deze dus niet met de onthaaktang pakken. Dan is er maar één oplossing! Namelijk de kniptang erbij en de dreg kapot knippen. Als ik de haakpunten heb doorgeknipt kan de snoek zijn bek opendoen en haal ik de resten van de dreg eruit. Na het opmeten blijkt deze snoek 43cm te zijn. Ik ben blij dat ik een snoek heb gevangen in dit weer. Het zou toch erg vervelend zijn als je tot je onderbroek nat geregend bent en dan geen snoek vangt. Snel zoek ik mijn telefoon en maak een foto van de snoek.

Na de foto mag deze snoek weer achter echte vissen aanjagen en zet ik deze terug in het water. Ik kijk even hoe laat het is en zie dat ik nog wel 1,5 uur in de regen kan spelen. Helaas let ik even niet op en mis een aanbeet. Het was een zeer voorzichtige aanbeet, want de keiharde aanbeten kan je bijna niet missen. Maar helaas, moet je maar opletten.

Na een klein uurtje besluit ik om de 4play maar weer eens een kans te geven en begin aan de terugweg. Na flink wat worpen dacht ik dat ik niet natter kon worden, maar daar heb ik me in vergist. Ik voel dat het regenwater zich op een of andere manier door mijn regenpak heeft weten te worstelen. Maar ik vis natuurlijk vrolijk, maar iets natter dan zojuist, gewoon door. Als ik vlakbij de auto ben schiet er vlak voor de kant ineens iets uit de diepte op de 4play. Het blijkt een monster van een snoek te zijn en deze vecht voor wat hij waard is. Na zeer korte tijd kan ik de snoek op de kant halen en onthaken. Als ik het meetlint langs de snoek hou is het een seizoensrecord!


De snoek is namelijk de kleinste die ik dit seizoen heb gevangen en meet 28cm. Helaas heb ik erg koude handen waardoor mijn duimen een eigen leven gaan leiden, en werkt de touchscreen van de telefoon ook niet echt als de telefoon nat is van de regen dus had ik alleen maar slechte foto's van deze reus. Hieronder een foto die nog enigszins gelukt is. Al heeft de camera zich op het gras gefocust in plaats van op de snoek.

Hierna mag ook deze reusachtige snoek weer zwemmen, al is het op de kant nu net zo nat als in de sloot. Na het terugzetten maak ik nog een aantal worpen, maar het blijft verder stil. Ik besluit om naar de auto te gaan en lekker naar huis te gaan om op te drogen.

Tot een volgend avontuur!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten