Als ik op de stek aankom maak ik een 6-tal voerplekken met mais en hennep, en als deze zijn aangelegd begin ik bij de eerste voerplek.
Ik doe een pellet en een maiskorrel aan de haak en leg de dobber voorzichtig op de juiste plaats. Binnen 5 minuten komt de dobber iets omhoog om daarna mooi schuin weg te lopen. Ik sla aan en daar is die weer. Een brasem heeft de voerplek gevonden en het aas gepakt. Van een dril kan je bij deze vissen niet spreken dus schep ik de vis al snel in het net. Wat een vieze slijmbende geven deze vissen toch. Ik snap dat dit leuke vissen zijn voor wedstrijdvissers vanwege het gewicht, maar daar houdt het dan ook wel bij op.
Natuurlijk gaat elke vangst op de foto, dus ook de lelijke.
Ik zet de vis terug en ga onderweg naar de volgende voerplek. Plek 2 en 3 leveren geen vis op, dus door naar de volgende voerplek.
voerplek nummer 4 is een lastige plek met erg veel stroming en op het moment heb ik meer vertrouwen in plek 5, dus nummer 4 sla ik even over.
ik leg mijn dobber weer rustig in en na een paar minuten loopt deze weg. Ik sla aan, maar sla mis. Ik leg de dobber weer op dezelfde plaats en kort daarna verdwijnt deze weer onder water. Ik sla weer aan en deze keer is het wel raak. Weer een brasem, het is toch om gek van te worden.....
De plek is verstoord door de vangst, dus nu naar plek nummer 4. Daar ben ik wat aan het hannesen met de stroming, maar uiteindelijk ligt de dobber op zijn plaats. Door de harde stroming wordt de dobber nog wel eens onder water getrokken en dan denk je dat het een aanbeet is. Nu ligt deze al een tijdje behoorlijk op een vaste plek. Dan verdwijnt de dobber heel langzaam onder water. Ik sla aan en alles ontploft op dat moment. Als een raket gaat de vis er vandoor en neemt een run van tientallen meters. De vis zwemt de waterplanten in, maar gelukkig zijn het er op dit moment nog niet zo heel veel en weet ik de vis uit de planten te krijgen. Tijdens dit gevecht krijg ik meerdere keren de vis te zien en het is een joekel van een spiegelkarper. Na een zwaar gevecht van zeker 15 minuten kan een helpende voorbijganger de vis in het schepnet scheppen.
Wat een enorm bakbeest is deze vis! De karper blijkt 84 centimeter lang te zijn, al gaat het bij deze vissen vaak om het gewicht. Aangezien ik niet zo goed in het schatten van gewicht ben zal ik dat maar achterwege laten.
Natuurlijk mag dit pareltje ook nog even op de foto.
Ik zet de karper weer in het water en deze zwemt rustig weg. Na deze vangst ben ik natuurlijk zo blij als een kind. Ik probeer het nog even op de andere stekken, maar daar is geen enkel teken van leven meer. Het maakt me ook niet meer uit, mijn missie voor in de gesloten tijd is geslaagd!!
Tot een volgend avontuur.....!!
