Nieuw pr snoekbaars.

Vandaag zou ik eens niet de polder of een stadswater onveilig maken. Vandaag stond er een dag op de planning om eens het grote water op te gaan. Vanmorgen ging dan ook al erg vroeg de wekker voor de zondag. Maar goed, als er gevist kan worden maakt dat natuurlijk niet uit. Dus na een rit van een uurtje kom ik aan op de bestemming.

De kapitein staat al te wachten en we drinken eerst nog even een kop koffie voordat we op pad gaan. Het is rustig bij de trailerhelling en de boot ligt vlot in het water. Hierna varen we naar de eerste stek, maar er is al gezegd dat de aasvis daar is weggetrokken, maar we gaan er toch even kijken.We varen nog even langs en zien op de fishfinder weinig bijzonders en besluiten dan ook om het verderop te proberen.

Om een lang verhaal kort te maken...

We varen bijna de gehele dag van stek naar stek, maar de aasvis en de daarbij behorende roofvis is nergens te bekennen. Dan is er plotseling toch een wolk aasvis te zien op de fishfinder en we besluiten dat het hier dan toch echt moet gaan gebeuren. We gaan allebei met een shad vissen en ik krijg meteen uitleg over de fishfinder. Zonder zo´n fishfinder is het op dat grote water zoeken naar een speld in een hooiberg. Maar hij is dus aan het uitleggen hoe het allemaal werkt als er ineens vis op het scherm zichtbaar wordt. We besluiten te gaan verticalen en na een tijdje jiggen krijg ik nu aanwijzingen wat ik met de shad moet doen. metertje zakken, wiebelen, stil hangen, 1,5 meter omhoog draaien, wiebelen, stil hangen, BAM! De aanbeet is zo hard dat ik er gewoon van schrik. Ik sla aan en de vis begint meteen met het gevecht en bonkt lekker op de hengel. Na 2x bonken denk ik dat de vis los is, maar dan is er ineens toch weer een ruk aan de hengel. Als de vis na een schitterende dril zich aan de oppervlakte laat zien schreeuwen we het beide uit. Wat een monster! Bij de eerste de beste kans schept de kapitein de snoekbaars in het net. Ik sta nog net niet met knikkende knieën in de boot, maar het scheelt niet veel. De kapitein onthaakt de vis en ik leg het meetlint klaar. De vis is met 87cm een echte kneiter van  een snoekbaars en gaat natuurlijk op de foto.

Na de foto's gaat de snoekbaars weer terug het water in en wagen we nog een aantal pogingen. Het mag allemaal niet meer baten en na een tijdje besluiten we om terug richting de trailerhelling te gaan. Daar aangekomen gooien we de boot op de trailer en spreken we af dat ik de stek, alle foto's met herkenningspunten en de naam van de kapitein niet in de blog vermeld, vandaar dat ik hem maar kapitein noem in deze blog.
Waarom? Dit is zo'n bijzondere vangst, dat de kapitein niet wil dat het bekend wordt waar deze vis is gevangen. Als er op welke manier dan ook zichtbaar is waar deze vis gevangen is dan is het er vanaf volgend weekend zo druk met vissers dat de hele boel kapot gevist wordt. Er blijken onder de bootvissers enorm veel stekkenpezers te zijn namelijk. Erg jammer, maar waarom zou je zelf investeren om goeie stekken te zoeken als je ze via internet bij andere vissers kan herkennen........

De kapitein had al gezegd dat de kans er was dat ik mij  pr zou gaan verbreken. Dat was echter meer op snoek gericht. Dat ik mijn eerste snoekbaars zou gaan vangen was vooraf niet bekend en al helemaal niet dat het zo'n monster zou zijn.

Vandaag was mijn eerste visdag op zo'n groot water, en het was een zeer geslaagde dag.

Tot een volgend avontuur.....!!

Kort filmpje van een aantal vangsten 2017

Tja, zag ineens op mijn telefoon een filmpje staan met daarin een aantal vangsten van 2017. Ok, ook een aantal vakantiefoto’s. De telefoon selecteerd blijkbaar zelf wat foto’s bij elkaar en maakt daar bovenstaand filmpje van. Best grappig zo’n iPhone.

Dit weekend wordt er niet gevist, dus tot een volgend avontuur.....!!

Schijtzooi !!!

Vanmorgen vroeg de spullen gepakt en richting de waterkant gereden. Ik maakte een gok met de stekkeuze, aangezien het voor deze stek misschien nog te vroeg is qua datum. Op deze stek aangekomen hebben ze de gaten in het onverharde pad opgevuld. Dat is mooi denk ik nog, maar als ik een paar honderd meter het pad over ben voel ik de auto wegzakken. Ik voel de auto glibberen over wat later klei blijkt te zijn. Aan het eind van het pad is een klein stukje om te keren, maar ik wil de auto rijdend houden. Ik ben namelijk bang dat als ik eenmaal stil sta ik niet meer wegkom. Gelukkig kan ik de auto draaien en zoek een verhard stuk om te parkeren. Als ik uitstap voelt het behoorlijk koud aan en zet mijn muts dan ook op. Zo, er kan gevist worden.

De gok pakt niet goed uit, want na 1,5 uur besluit ik om het bijltje erbij neer te gooien op deze stek. Ik loop naar de auto en ga de uitdaging met de onverharde weg weer aan. Ik had er eigenlijk een foto van moeten maken. Ik denk dat ik nog slaap in mijn ogen had toen ik vanmorgen vroeg het pad opging. Zoals ik nu naar het pad kijk zou ik er nooit oprijden, maar het is uiteindelijk goed uitgepakt. Al moet de auto wel door de wasstraat.

Op de andere stek aangekomen blijft het ook lang stil en merk ik dat er nog steeds veel waterplanten in het water aanwezig zijn. Na wat wisselingen mag de Svartzonker jerkbait weer aan de speld. Deze jerkbait met de naam Ticsaren heeft in korte tijd veel vertrouwen gewonnen en komt dus ook vaker aan de speld. Na heel wat worpen is er een volger van een centimeter of 50. Deze heeft echter geen zin om te bijten. Ik loop door en jerk de bait over een plantenbed heen. Als de jerkbait voorbij het plantenbed is komt de aanval op de bait. De snoek grijpt deze en ik kan aan de bak. Na een leuke dril pak ik de snoek in de kieuwgreep uit het water. Ik haal de haken los en het meetlint kan ik uitrollen tot 73cm. En daarna wordt er natuurlijk een foto gemaakt.

Hierna blijft het weer lang stil en ik besluit om richting huis te gaan. Onderweg rij ik nog langs een watertje waar ik al een tijd niet meer heb gevist. Ik besluit om het er toch nog even te gaan proberen. Bij de 2e worp stormt er een snoek uit de kant en pakt de jerkbait. Deze snoek had hele slechte plannen met de jerkbait, want hij heeft hem echt goed gegrepen. Na een mooi gevecht pak ik de snoek uit het water en onthaak deze. Het meetlint geeft aan dat deze vis 74cm is en mag even op de foto. Er staat een oudere man op de fiets te kijken en deze wil wel even een foto maken.

Ik zet de vis terug en werp nog een aantal keer de jerkbait in het water. Ineens krijg ik me toch een strontlucht in mijn neus. Ik weet dat er op deze stek behoorlijk wat hondenstront ligt en denk dat ik daarin gestaan heb. Als ik kijk zie ik dat ik waarschijnlijk bij het terugzetten van de snoek met de bovenkant van mijn laars in de stront heb gezeten. Aangezien het toch tijd is om op te ruimen loop ik naar de auto en maak het al kokhalzend schoon.

Gelukkig toch nog 2 snoeken kunnen verleiden vandaag.

Tot een volgend avontuur.....!!

terugblik 2017

Normaal zijn alle terugblikken van het jaar in december, maar zo eigenwijs als ik ben doe ik het altijd pas in januari. De mooiste vangst kan namelijk ook altijd pas op 31 december bijten in je kunstaas, en deze moet er dan natuurlijk wel bij zitten. Vandaar dan ook nu mijn terugblik op 2017!

Ik viste eigenlijk altijd allerlei soorten hard kunstaas, maar met rubber eigenlijk bijna nooit. Dat kwam mede door de loodkoppen die je dan op de shads moest monteren en ik vind persoonlijk dat deze in het ondiepere water altijd wat te diep lopen. Tot ik in het begin van het jaar tegen de shallow screw aanliep. Dat is een takel welke je aan de onderkant van de shad kan monteren met behulp van een schroefoog en deze kan je dus onverzwaard vissen. Dus na enige twijfel toch maar aangeschaft om het eens te proberen, en.........een rubber fetisj is geboren.

Hieronder nog een paar foto's van een aantal mooie vangsten op het rubber.

Begin van het jaar 2017 kwam koning winter ook nog even om de hoek kijken en helaas hoort daar dan ook ijs bij.........

Gelukkig viel het met de vorst wel mee, hoewel ik elke laag ijs op het water te veel vind. Ook is er nog wat sneeuw gevallen wat dan wel weer wat mooie plaatjes oplevert.

En het hoogtepunt van het jaar is natuurlijk het schitterende cadeau van mijn ouders, de handgebouwde traditional hengel.

Met deze hengel is het vissen echt een genot, maar dat hebben de trouwe lezers vast al eens ergens in mijn blog kunnen lezen. De eerste vangst met een nieuwe hengel is natuurlijk altijd bijzonder en hiervan dus ook nog even de foto.

Was echt heerlijk snoekweer zoals jullie kunnen zien ;-)

Ook heb ik in 2017 mijn dagrecord mogen verbreken met 9 snoeken in een middagje tijd. Ik had echt nog nooit zoiets meegemaakt en heb die dag dan ook volop genoten in de polder. De grootste snoek die dag was dan ook nummer 9 die dag en een kers op de taart van deze toch al zo geslaagde dag.

Ook heb ik in 2017 weer nieuwe stekken ontdekt waar de nodige mooie vissen gevangen zijn. Deze stekken zet ik echter niet al te duidelijk op de foto. Ik heb er natuurlijk geen trek in dat we straks met 10 man op dezelfde stek aan het vissen zijn......

Net na de gesloten tijd heb ik de enige metersnoek in 2017 gevangen op een kikkerimitatie. Deze trok ik langs wat waterplanten en na een schitterende dril waarbij de snoek de hengel flink krom trok kwam deze vis van 104 centimeter uit het water.

Ook heb ik mijn nieuwe record baars gevangen in een woonwijk. Deze baars kon de pikefighter niet aan zich voorbij laten gaan en was 44cm groot.

Verder was het een jaar zoals alle anderen, met soms mooi en soms minder mooi weer. De meest slechte dag om te vissen was echter wel met Kevin en Freek. Volop in de sneeuw wist ik nog wel 2 snoeken te vangen, maar het was deze dag flink afzien.

Ook ben ik traditiegetrouw weer op een verkeerde manier met het water in aanraking gekomen in 2017.

Ook waren er weer volop toeschouwers tijdens het vissen, waarbij er sommige wel erg/te dichtbij kwamen.

Verder was het een normaal jaar met mooie vangsten en hoop ik dat 2018 net zoveel of zelfs meer vangsten brengt.

tot een volgend avontuur....!!

Een bescheiden begin van 2018

Vandaag was er een mogelijkheid om even tussendoor te gaan vissen dus, zo gezegd, is zo gedaan natuurlijk. Op de eerste stek aangekomen begin ik met Ricky the Roach en na wat worpen is er een klein snoekje die de shad grijpt. Ik sla aan, maar de snoek blijft niet hangen. Ik werp de shad weer in het water en de snoek volgt de shad. Helaas kan ik deze snoek niet overhalen om nog een keer te bijten.

Hierna blijft het stil, maar dan is er ineens weer een snoek die de shad blijft volgen. Ik maak wat ongecontroleerde bewegingen met de shad en de snoek slaat toe. Dit alles speelt zich voor mijn voeten af en is zoals je kunt bedenken een mooi en spannend gezicht. Jammer genoeg sla ik waarschijnlijk te snel aan en sla ik de hele handel uit de bek van de snoek. Deze schrikt zich het leplazarus en schiet er vandoor.

Na een tijdje wissel ik Ricky om voor een Pig shad jr en vis daarmee verder. Als ik deze onder een brug gooi zie ik er een snoek op klappen, maar ook deze schiet na een aantal tellen los. Ik ben even klaar met de shads en hang er een jerkbait aan. Het blijft echter stil en ik besluit om te verkassen.

Op een andere stek aangekomen begin ik met een swimbait en zie vlak voor de kant een snoek staan. Ik haal de swimbait wel een keer of 10 langs zijn bek, maar de snoek heeft geen trek. Ik schat deze rond de 60cm. Ik denk nog even dat ik de eerste sessie van 2018 zonder vangst af moet sluiten, maar ik heb nog even.  Wat verderop wordt de swimbait tot voor de kant gevolgd door een flinke snoek die zeker ergens in de 90cm is.  Jammer genoeg weet ik ook deze snoek niet te overtuigen om de swimbait aan te vallen. Bij de volgende worp is de snoek al weer verdwenen, dus helaas.

Ik besluit om maar weer eens te gaan wisselen en ik hoop dat de snoeken een wat sneller geviste jerkbait niet kunnen weerstaan. Als ik bij een punt kom waar ik nog nooit wat heb gevangen gooi ik de jerkbait in het water. Hier moet gewoon snoek zwemmen, al heb ik ze er nog niet gevangen. Ik geef 3 tikken met de hengel en er schiet een snoek op de jerkbait. Helaas schiet ook hier de dreg los, dus sta nog steeds met lege handen. Een aantal worpen later is er dan toch een snoekje die me van de 0 afhaalt. Deze kon de jerkbait niet weerstaan en heeft deze tussen de kaken gepakt. Het is maar een klein beestje dus van een echte dril kan je niet spreken. Ik haal de snoek op de kant en deze blijkt 42cm lang te zijn. Even op de foto en zwemmen maar weer.

Wat verderop krijg ik me toch een snoeiharde aanbeet, niet normaal zo hard was deze. Ik zag een schim en meteen een klap op het kunstaas. Wonder boven wonder haak ik de vis niet, maar de snoek laat zich helaas ook niet meer zien. Wat verderop is er een kleine held die nummer 2 van de dag wordt. Deze kan ik echter zo binnendraaien en als deze op de kant is maak ik even een foto. Deze zoetwaterwolf is 37cm groot.

Ik moet aan de terugweg beginnen want de tijd zit er eigenlijk al weer op. Op de terugweg maak ik natuurlijk nog wat worpen en dat levert me de grootste van de dag op. Onderstaande snoek was 58cm lang.

Qua lengte ben ik het jaar 2018 dus bescheiden begonnen.

Tot een volgend avontuur.....!!