3e kerstdagsnoek

Vandaag was dus 3e kerstdag en stond er een visdag op de planning. Hoewel ik servicedienst heb ben ik toch richting de polder gegaan in de hoop niet gebeld te worden, en natuurlijk een vis te kunnen vangen.

Op de stek aangekomen begin ik met mijn nieuwe bait die ik voor kerst van Quinten heb gekregen. Na een tijdje zie ik een snoek jagen en gooi een aantal keer de bait tussen de wegspringende aasvisjes. Als de nieuwe bait niet gegrepen wordt wissel ik snel naar de 2-delige plug. Bij de 3e worp met deze plug is het raak. De snoek gaat na de aanbeet meteen flink door de slip heen en ik kan deze met moeite tegenhouden. Na een aantal flinke runs heb ik de snoek moegestreden voor de kant en ik haal deze op het droge. Ik onthaak de snoek en ik zie dat het een leuk formaat poldersnoek is, die al lekker in haar wintervet zit. Ik maak een foto met de zelfontspanner.

Daarna meet ik de snoek op en deze blijkt net iets groter dan 80cm te zijn, het zal 3 millimeter schelen ;-). Als ik de snoek terug wil zetten komen er 2 mannen aan gefietst en die willen nog wel even een foto maken.

Hierna gaat de snoek toch echt terug in het water en zwemt er als een haas vandoor. Hoewel ik niet weet of hazen kunnen zwemmen.

Hierna vis ik de stek tot het einde af, maar het blijft stil. Op de terugweg hang ik een jerkbait aan de speld en begin weer te werpen. Na een tijdje als ik op een brug sta te werpen komen er 2 toeschouwers kijken en ik maak even een foto van ze.

Als ik verder loop is het bij de volgende brug bijna raak. Ik zie een snoek vlak achter de bait langsschieten. Ik tik de jerkbait in hetzelfde tempo verder en de snoek grijpt deze dan alsnog. De snoek gaat flink tekeer en maakt een deathroll. Hierbij draait hij de onderlijn om zichzelf heen en zit nu vast. De snoek weet zichzelf toch weer van de onderlijn te ontdoen en wil er weer vandoor gaan. Ik zet druk op de hengel en reel en kan de snoek naar de kant halen. Ik pak de snoek uit het water en onthaak de snoek. Ik pak het meetlint erbij en deze stopt op 59cm. Even snel een foto en de snoek mag weer zwemmen.

Na het terugzetten loop ik weer verder, maar er gebeurt niets meer op deze stek. Ik besluit om de auto  in te stappen en het op een andere plek te gaan proberen. Daar aangekomen hang ik de bait welke ik van Quinten heb gekregen weer aan de speld, eens kijken of er vangstgarantie op zit. Na een aantal worpen is er een kolk in het water en ik gooi de bait er nogmaals in.....er gebeurt niets. Als ik de bait de andere kant op gooi is er een bonk op het kunstaas. De snoek draait zich om en stormt er vandoor en trekt behoorlijk wat lijn van de reel af. Ik zet met mijn duim druk op de spoel en laat de snoek keren. Uiteindelijk heb ik de snoek voor de kant en zie dat hij de pikefighter wel erg graag wou hebben. De bait zit volledig in de bek van de snoek. Ik dril de snoek naar de kant en maak even een paar foto's.

Dan pak de snoek in de kieuwgreep en haal deze op de kant. Natuurlijk wel even kijken of je niet in een dreg grijpt natuurlijk. Ik pak de snoek dus en maak even een foto in de bek van de snoek. Het onthaken is een kleine operatie, maar gaat allemaal goed. Ik meet de snoek op en het blijkt de grootste van de dag te zijn met 84cm. Ik maak nog even een foto en de snoek gaat het water weer in. De snoek heeft even tijd nodig om bij te komen, maar zwemt dan gelukkig krachtig weg.

Ik vis nog even door en heb nog een flinke volger, maar kan deze niet overhalen om te bijten. Dan is het tijd om de spullen op te ruimen en is de laatste keer vissen van 2015 een feit.

Ik wens iedereen alvast een fijne en veilige jaarwisseling, en uiteraard een goed en gezond 2016 voor iedereen!

Tot een volgend avontuur in 2016.....!!

Even lekker ontspannen.

Na een zeer drukke en hectische werkweek was ik echt aan vissen toe. Bijna was ik hier ook niet aan toegekomen, maar vandaag had ik toch 2 uurtjes tijd. Ik had dan ook een stek uitgekozen vlakbij huis, zodat ik weinig tijd aan het reizen kwijt zou zijn.

Op de stek aangekomen begin ik met de boskabouter. Na een aantal worpen duikt er een klein snoekje van een centimeter of 30 tegen de boskabouter aan maar blijft niet hangen. Na deze tik laat dit kleine monster zich niet meer zien. Ik loop verder en wissel op een gegeven moment de bait om naar de D.A.M. Viper. Na een aantal worpen heb ik een volger van een geschatte 60 cm, maar ik kan deze niet overhalen om te bijten. Dan wissel ik na weer een fiks aantal worpen de viper voor de ratling funfish. Na een aantal worpen is er weer een klein snoekje dat de bait blijft volgen, maar weer kan ik deze niet laten toeslaan.

Ik loop wat verder en gooi de plug tussen wat waterplanten. Als ik de plug binnen begin te draaien wordt de plug dan eindelijk gegrepen. Het blijkt echter een snoek te zijn die te lui is om terug te vechten en ik kan deze dan ook makkelijk op de kant halen. Het blijken korte maar dikke snoek te zijn. Het meetlint stopt bij 51cm. Na het opmeten mag deze kleine dikkerd even op de foto.

Hierna zet ik de snoek terug en loop naar een plek waar ik de vorige keer een mooie snoek verspeelde. Daar aangekomen staat er echter een vrouw ballen in het water te gooien en zijn er ook honden aanwezig om deze er weer uit te halen. Geen ideale omstandigheden om een snoek te vangen dus. Ik besluit dan ook om te verkassen.

In de auto bedenk ik waar ik heen kan gaan. Ik heb nog een klein uurtje de tijd en twijfel tussen een fortgracht of een stek in oud-zuilen. Ik besluit om naar de fortgracht te gaan en dat is achteraf maar goed ook. Waarom???? Daar kom ik later op terug.

Bij de fortgracht aangekomen zie ik dat ze de kanten onder handen genomen hebben. Er is verse aarde aangebracht en er zijn wat palen naast bomen geplaatst. Ook is er wat riet uit het water verwijderd, maar ik heb geen tijd meer om naar oud-zuilen te rijden dus begin ik hier toch met vissen. Ik begin met de ratling funfish en maak flink wat worpen. Na de zoveelste worp wordt de ratling funfish ineens tegengehouden in het water. Het lijkt alsof ik de bait tijdens het binnendraaien in een boomstam ram. Alleen begint de boomstam na een aantal seconde te bewegen :-)

Ik twijfel wat ik aan de haak heb aangezien ik lange tijd niet zie wat ik eraan heb hangen. De vis blijft lang diep en af en toe zie ik een vin boven het water uitkomen. Dit gaat gepaard met veel gespartel dus ik kan nog steeds de soort niet thuisbrengen. Als de vis dichterbij komt en weer boven het wateroppervlakte uitkomt zie ik dat het een snoek is. Deze snoek geeft zich echter niet zomaar gewonnen en gaat weer door de slip heen. Na een tijdje heb ik de snoek voor de kant liggen en haal deze op de kant. Ik onthaak de snoek en het meetlint stopt bij 75cm. Ik maak even wat foto's en ook deze mag weer zwemmen.

Hierna probeer ik het nog even maar dan is het tijd om naar huis te gaan. Eenmaal thuisgekomen kleed ik me om en gaan we richting de verjaardag van mijn kleine neefje. Als we thuiskomen van de verjaardag zet Evelyn de computer aan en er staat op de website van RTV-Utrecht dat er vanmiddag een lijk in het water gevonden is in oud-zuilen. Gelukkig ben ik daar dus niet naartoe gegaan. Het is natuurlijk niet gezegd dat ik het kijk was tegengekomen, maar ik vang natuurlijk liever een snoek dan een lijk.

Ook deze week zal het weer flink aanpoten zijn op het werk dus deze vissessie heeft me goed gedaan en kan ik er weer volop tegenaan. Ik wil iedereen alvast fijne kerstdagen wensen, en tot een volgend avontuur.....!!

Waarom nou deze hobby?

Familie, vrienden en collega's vragen vaak wat er nou zo mooi is aan het vissen en verklaren me vaak voor gek als ik in weer en wind richting de waterkant ga. Ik zal hieronder een beschrijving geven waarom roofvissen nou mijn hobby is.

Ik ben namelijk transportplanner en mijn werk is vaak hectisch. Op een drukke dag krijg ik over de honderd telefoontjes, chauffeurs en/of klanten met de meest uiteenlopende zaken bij me en natuurlijk de waan van alle dag. Als transportplanner moet je vooruit kijken en afspraken maken die in de (verre) toekomst liggen, maar ook ruimte overhouden om volledig flexibel te zijn voor de last-minute klussen en veranderingen die het transport nou eenmaal met zich meebrengt. Kortom lekker hectisch en soms ook stressvol.

Mijn manier om tot rust te komen en alle werkgerelateerde zaken uit mijn hoofd te krijgen is dus vissen. Ik zag laatst een mooi stuk hierover geschreven en heb contact opgenomen met de schrijver en heb toestemming gekregen om zijn verhaal hieronder neer te zetten. Onderstaande tekst is geschreven door Michel v/d Lande en sluit perfect aan waarom ik nou voor deze hobby heb gekozen!
______________________________________________________________________________________________

Het mooie van vissen
Vissers zijn aparte mensen. Ze hebben de reputatie op te scheppen over hun vangsten en nogal te kunnen overdrijven. En wie is er nu zo gek om uren naar een dobbertje te gaan zitten staren of in regen of kou op een dijk of krib te kleumen zonder enige redelijke kans op een vis. Die je vervolgens toch niet meeneemt, maar na zoveel pijn en moeite weer terugzet in die oneindige rivier.
Ik begrijp dat mensen mij soms voor gek verklaren. Ik geef het toe: ik ben gek... op vissen. Maar wat is er nu zo mooi aan vissen?

Het Mysterie
Op eeuwenoude zeekaarten staan monsters afgebeeld. Walvissen met enorme allesverslindende kaken.
Octopussen zo groot dat ze een houten tweemaster in hun machtige armen verpulveren. Om vervolgens het gekraakte gevaarte met man en muis mee te trekken, de onpeilbare diepte in...
Dit is natuurlijk wat overdreven, maar het idee dat er vreemd uitziende wezens onder water wonen is niet zo vreemd. Wat onder water leeft is voor ons niet zo zichtbaar. Onze fantasie geeft ons de ruimte om te dromen over wat daar huist. En af en toe vang je ook iets bijzonders. Dat hoeft niet altijd een vis te zijn, al is dat wel je doel. Soms vang je iets wat je niet had verwacht. Een brasem op kunstaas bijvoorbeeld. Of een krab op een dood aasvisje...
In rivieren weet je al helemaal niet wat er langs zwemt; het kan zomaar een zalm of een steur zijn die zo dadelijk jouw aas neemt. En er zitten wel degelijk ook echte 'monsters'. Welke visser heeft er nooit gedroomd over een snoek van 1m30. Hoe aanstekelijk is het visverslag van de vangst van een meerval van 2m18. De kans dat je zo'n 'monster' vangt is natuurlijk erg klein. Maar die kans is wel altijd aanwezig en dat mysterie blijft. En dat werkt verslavend!

De Spanning...
Tussen de waterplanten 'staat' een snoek in het water. De langgerekte vis beweegt haar vinnen subtiel in het zacht stromende water. Overal om haar heen zwemmen visjes van een paar centimeter lang. De zon glinstert in het water.
Ik gooi mijn plugje iets verderop en draai langzaam de lijn binnen. Met kleine tikjes beweeg ik het aasje zo dat het net een echt visje lijkt. Als het aasje dicht bij de snoek komt voel ik dat mijn hart harder bonst. Nog een klein stukje. De snoek komt langzaam in beweging en zwemt heel traag in de richting van het nepvisje...
Niet altijd is het zo zichtbaar. Soms voel je een tikje in de diepte van het troebele water en weet je zeker dat het 'vis' was. Nog een keer gooi je in. Als je langs dezelfde plek vist stijgt de spanning weer. Keer op keer probeer je het opnieuw. En telkens is er de spanning.

...en sensatie
Met een enorme ruk knalt er iets op mijn spinnertje. Voor ik kans krijg om te reageren staat mijn hengel al krom. De vis zwemt als een razende de rivier op en neemt een paar meter lijn. Als de kracht afneemt trek ik de hengel naar mij toe en draai een paar meter lijn op mijn molentje. Nu zwemt de vis opzij van mij weg. De vis trekt de hengel nog steeds krom; verbazend sterk voor deze roofblei met een lengte die ik schat op niet meer dan 40cm. Na een tijdje komt het voor de kant en ik buk om de vis uit het water te pakken. Het zwiept wild met zijn staart en ik krijg behoorlijk wat water over mij heen. Voor de laatste keer giert de slip van mijn molentje. Even later bekijk ik het gestroomlijnde zilveren lichaam met de spitse vinnen.

Het avontuur
Op Google earth zie ik een veelbelovend viswater. Het ligt verscholen tussen een bos en wat landerijen. Er zijn geen doorgaande wegen in de buurt. Daar is vast niet veel gevist. Dat kan betekenen dat er veel mooie vissen te vangen zijn.
Telkens weer vind ik dit soort verborgen en aanlokkelijke watertjes. In de praktijk blijkt het een ongewis avontuur. En zelden lukt het vervolgens ook om er te vissen. Eerst een parkeerplek zien te vinden in de buurt. Dan eindeloos struinen door struwelen om aan de oever te komen. Net te brede slootjes en hinderlijk onkruid als brandnetels en braamstruiken(!) versperren telkens de weg. Als het eindelijk lukt is het vervolgens zoeken naar een open plek tussen het riet en de bomen. En dan blijkt het water vol te liggen met lelies en andere waterplanten. Aan de overkant is nog een plekje vrij, maar hoe kom ik daar nu in vredesnaam weer?
Ik zucht en geef het op. Dan maar die wetering waar ik onderweg langsreed.

De andere kant
Er zit ook een keerzijde aan het vissen.

• Als je op een krib staat te 'blanken' bijvoorbeeld en aan de overzijde lopen twee sportvissers die het ene kasteel (grote snoekbaars) na de andere baksteen (grote baars) uit het water trekken.
• Of wanneer je je evenwicht verliest op een natte, met groen wier overgroeide en dus spekglad basaltblok. En daarbij op je nieuwe hengeltop gaat staan.
• Wanneer je een flinke snoek achter een kieuw grijpt wil dat beest weleens met zijn kop schudden. Als je dan vol in een dregpunt grijpt zodat je hand zit verankerd aan de snoek en aas (met lijn en hengel).
• Je nieuwste kunstaasje van 15,- zien verdwijnen in een hoge boom of onbereikbare rietkraag.
• Het opvissen van een halfvergane verzopen kat, een volgezogen incontinentieluier of AH tas met ondefinieerbare stinkende smurrie.

De mooiste en kostbaarste vismomenten beleef je nu eenmaal niet altijd op het moment zelf. Maar dit zijn wel de dingen die je eeuwig bijblijven.

Pracht
Het is een taaie dag. Vorige week ging het hier zo goed, maar ik heb geen idee waar de vis is gebleven. Ik heb in drie uur nog niets gevangen, maar ben toch intens gelukkig. Want zo net vloog er een ijsvogeltje voorbij. En aan de overkant zwemt een fuut met een paar jongen op haar rug. Prachtig gekleurde libelles vliegen telkens om mij heen. Ik vang vandaag misschien niets, maar ik geniet volop.
Opeens voel ik een tikje op mijn hengel. Even is het stil, maar daarna buigt de hengeltop een beetje en
voel ik dat er een visje aan de lijn zit. Het schudt, bonkt en het klopt wat en ik kan het eenvoudig binnendraaien. Het is waarschijnlijk een moedig baarsje.
Ik zie nu dat het inderdaad een baarsje is. Nauwelijks groter dan het lepeltje waar hij zo nodig in moest happen. Even later houd ik het prachtige visje vast en bekijk hoe mooi dit kleine wezentje is. Het heeft een prachtige stekelkam op de rug en felrode vinnen. Op het groengrijze lichaam met een vleugje oranje lopen een paar verticale donkere strepen. Het bekje gaat langzaam open en dicht en de puntige kieuwen bewegen een beetje op en neer. Voorzichtig maak ik het haakje los en nog een paar tellen bekijk ik dit prachtige visje. Dan zet ik het voorzichtig terug in zijn natuurlijke habitat. 'Kom maar terug als je groot bent' fluister ik hem na.

Rust
Het is een zwoele avond. De laatste boten zijn van het water en de badgasten zijn naar huis. In de verte klinkt heel zacht de muziek van het terras van een restaurant. Af en toe hoor je de gasten lachen. De zon staat even boven de bomen aan de overkant van het meertje. Ik sta met blote voeten in het water dat heerlijk zacht en warm aanvoelt. Ik ga nog niet haar huis, nog lange niet...
Wat een genot om hier te zijn.

Dit is nou vissen. Dit is waar ik van hou.

Sinterklaas stemming.

Vandaag was er een mogelijkheid om in de middag even te vissen. Ik heb deze kans dan ook maar meteen gegrepen en ben op pad gegaan.

Op de stek aangekomen begin ik met de lichtblauwe jerkbait van Sybe. Ik vis de sloot bijna helemaal tot het eind uit en als ik de bait langs een grote treurwilg naar me toe haal zie ik ineens een boeggolf onder de boom vandaan komen. Kort daarna is er een beuk op het kunstaas en als ik aansla hangt de snoek aan de andere kant van de lijn. Er liggen hier nog heel wat waterplanten en de snoek duikt er dan ook vol in. Ik krijg deze gelukkig los, maar de bait en de kop van de snoek zijn nu volledig bedekt met planten. Ik haal de snoek naar de kant en omdat ik nu niet kan zien waar de dreggen zitten pak ik de snoek in de nek uit het water. Ik leg de snoek op het natte gras en haal de planten weg en kort daarna kan ik de snoek onthaken. Dan gaat het meetlint langs de snoek en kan ik hier noteren dan deze snoek precies 60cm was. Snel nog wat foto's en de snoek kan weer terug.

Hierna loop ik nog naar het eind van de sloot, maar er gebeurt niets meer. Ik besluit om het wat verderop te gaan proberen en als ik daar aankom loopt er een basisschoolklas langs. Ik hoop voor de kinderen, en voor mezelf natuurlijk, dat ik een snoek vang. Kunnen ze meteen even de vis van dichtbij bekijken. Als de schoolklas net om de hoek is schiet er een snoek uit de kant vol op de 2-delige plug. Na een kort maar fel gevecht kan ik ook deze op de kant halen. Ik pak de snoek en voel een klein prikje. Ik haal de snoek op de kant en onthaak de snoek, meet deze op en maak wat foto's. Als ik de snoek weer in het water terugzet merk ik dat ik een klein sneetje in mijn vinger heb. Ik ben waarschijnlijk met mijn vinger over een tand heen geschuurd en heb deze dus opengehaald. Het is een klein sneetje dus laat ik het maar zo. Deze snoek was iets groter als zojuist en met 68cm weer een mooi formaat.

Als ik verder vis merk ik dat het allemaal wat begint te plakken en zie ik dat mijn hand toch behoorlijk onder het bloed zit. Ik kijk nog eens goed en zie dat ik naast de snee redelijk geperforeerd ben. Er zitten namelijk een stuk of 4 kleine gaatjes in mijn vingertop. Het is bekend dat er in de bek van een snoek een bepaald enzym zit dat de bloedstolling een beetje remt dus het blijft allemaal wat langer bloeden. Om een hoop geklieder te voorkomen dus toch maar even een pleistertje geplakt.

Maar goed, we vissen gewoon door, ik ben ten slotte niet van suiker en ik wissel de plug voor een jerkbait. Ik maak een worp langs een oude fiets die in het water ligt en ineens is er een snoek die de jerkbait pakt. Ik sla te laat aan en de snoek is alweer verdwenen. Na een aantal worpen zie ik een andere snoek van een centimeter of 70 langzaam de bait volgen, maar voor de kant buigt de snoek af en zwemt weg. Helaas heb ik deze daarna niet meer gezien. Een aantal worpen later is er ineens een kleine trilling in het kunstaas en ik geef een extra tik met de hengeltop. Dan merk ik dat die trilling vis is en dit snoekje begint een hoop stampij te maken. Ik haal de snoek zonder al te veel moeite naar de kant en deze snoek van 38cm mag ook even op de gevoelige plaat.

Na het terugzetten van deze dappere dodo twijfel ik even wat te doen. Ik heb nog wel heel even tijd en ik ga dus richting een fortgracht. Ik weet dat hier mooie en sterke snoeken zwemmen, dus wie weet. Aangekomen bij het fort begin ik met de boskabouter, maar het blijft stil. De laatste keer dat ik hier was had ik veel succes met een 2-delige plug dus die hang ik nu ook maar aan de speld. Dat blijkt een gouden greep te zijn geweest want bij de eerste worp met de plug wordt deze al tegengehouden in het water. Ik sla aan en de vis wordt meteen helemaal lijp. Ik sta echter niet op een handige plek om de snoek te pakken, maar het kan nou eenmaal niet anders. Ik sta namelijk bij een kluit riet en heb de hengel er tussendoor gestoken om een worp te maken. Ik haal de snoek dus richting het riet en zoals je wel kunt raden zwemt de snoek zich vast. Ik stap in het water en kan net bij de kieuw van de snoek komen.  De snoek blijkt na het onthaken en opmeten trouwens 62cm lang te zijn.

Als ik de plug langs wat drijvend vuil haal wordt de plug weer gegrepen en kan ik voor de 5e! keer deze middag aan de bak. Deze snoek is behoorlijk sterk en gaat een aantal keer door de slip heen. Uiteindelijk kan ik ook deze snoek op de kant halen en het meetlint geeft maar liefst 76cm aan. Ik bekijk de snoek en merk een lelijke wond op aan de achterkant van de snoek. De snoek heeft plekken aan beide kanten van het lijf dus ik denk dat een nog groter exemplaar deze heeft gegrepen. Ik maak wat foto's en de snoek mag weer achter echte vis aangaan.

Ik maak nog een aantal worpen, maar dan zit de vistijd er alweer op. Ik heb vandaag in korte tijd echt enorm veel actie gehad en ben hierdoor helemaal in een Sinterklaas stemming gekomen. Zaterdag dus de goedheiligman en zondag de meeting van het DutchPredatorFishing forum.

Tot een volgend avontuur.....!!