De kapitein staat al te wachten en we drinken eerst nog even een kop koffie voordat we op pad gaan. Het is rustig bij de trailerhelling en de boot ligt vlot in het water. Hierna varen we naar de eerste stek, maar er is al gezegd dat de aasvis daar is weggetrokken, maar we gaan er toch even kijken.We varen nog even langs en zien op de fishfinder weinig bijzonders en besluiten dan ook om het verderop te proberen.
Om een lang verhaal kort te maken...
We varen bijna de gehele dag van stek naar stek, maar de aasvis en de daarbij behorende roofvis is nergens te bekennen. Dan is er plotseling toch een wolk aasvis te zien op de fishfinder en we besluiten dat het hier dan toch echt moet gaan gebeuren. We gaan allebei met een shad vissen en ik krijg meteen uitleg over de fishfinder. Zonder zo´n fishfinder is het op dat grote water zoeken naar een speld in een hooiberg. Maar hij is dus aan het uitleggen hoe het allemaal werkt als er ineens vis op het scherm zichtbaar wordt. We besluiten te gaan verticalen en na een tijdje jiggen krijg ik nu aanwijzingen wat ik met de shad moet doen. metertje zakken, wiebelen, stil hangen, 1,5 meter omhoog draaien, wiebelen, stil hangen, BAM! De aanbeet is zo hard dat ik er gewoon van schrik. Ik sla aan en de vis begint meteen met het gevecht en bonkt lekker op de hengel. Na 2x bonken denk ik dat de vis los is, maar dan is er ineens toch weer een ruk aan de hengel. Als de vis na een schitterende dril zich aan de oppervlakte laat zien schreeuwen we het beide uit. Wat een monster! Bij de eerste de beste kans schept de kapitein de snoekbaars in het net. Ik sta nog net niet met knikkende knieën in de boot, maar het scheelt niet veel. De kapitein onthaakt de vis en ik leg het meetlint klaar. De vis is met 87cm een echte kneiter van een snoekbaars en gaat natuurlijk op de foto.
Na de foto's gaat de snoekbaars weer terug het water in en wagen we nog een aantal pogingen. Het mag allemaal niet meer baten en na een tijdje besluiten we om terug richting de trailerhelling te gaan. Daar aangekomen gooien we de boot op de trailer en spreken we af dat ik de stek, alle foto's met herkenningspunten en de naam van de kapitein niet in de blog vermeld, vandaar dat ik hem maar kapitein noem in deze blog.
Waarom? Dit is zo'n bijzondere vangst, dat de kapitein niet wil dat het bekend wordt waar deze vis is gevangen. Als er op welke manier dan ook zichtbaar is waar deze vis gevangen is dan is het er vanaf volgend weekend zo druk met vissers dat de hele boel kapot gevist wordt. Er blijken onder de bootvissers enorm veel stekkenpezers te zijn namelijk. Erg jammer, maar waarom zou je zelf investeren om goeie stekken te zoeken als je ze via internet bij andere vissers kan herkennen........
De kapitein had al gezegd dat de kans er was dat ik mij pr zou gaan verbreken. Dat was echter meer op snoek gericht. Dat ik mijn eerste snoekbaars zou gaan vangen was vooraf niet bekend en al helemaal niet dat het zo'n monster zou zijn.
Vandaag was mijn eerste visdag op zo'n groot water, en het was een zeer geslaagde dag.
Tot een volgend avontuur.....!!
Om een lang verhaal kort te maken...
We varen bijna de gehele dag van stek naar stek, maar de aasvis en de daarbij behorende roofvis is nergens te bekennen. Dan is er plotseling toch een wolk aasvis te zien op de fishfinder en we besluiten dat het hier dan toch echt moet gaan gebeuren. We gaan allebei met een shad vissen en ik krijg meteen uitleg over de fishfinder. Zonder zo´n fishfinder is het op dat grote water zoeken naar een speld in een hooiberg. Maar hij is dus aan het uitleggen hoe het allemaal werkt als er ineens vis op het scherm zichtbaar wordt. We besluiten te gaan verticalen en na een tijdje jiggen krijg ik nu aanwijzingen wat ik met de shad moet doen. metertje zakken, wiebelen, stil hangen, 1,5 meter omhoog draaien, wiebelen, stil hangen, BAM! De aanbeet is zo hard dat ik er gewoon van schrik. Ik sla aan en de vis begint meteen met het gevecht en bonkt lekker op de hengel. Na 2x bonken denk ik dat de vis los is, maar dan is er ineens toch weer een ruk aan de hengel. Als de vis na een schitterende dril zich aan de oppervlakte laat zien schreeuwen we het beide uit. Wat een monster! Bij de eerste de beste kans schept de kapitein de snoekbaars in het net. Ik sta nog net niet met knikkende knieën in de boot, maar het scheelt niet veel. De kapitein onthaakt de vis en ik leg het meetlint klaar. De vis is met 87cm een echte kneiter van een snoekbaars en gaat natuurlijk op de foto.
Na de foto's gaat de snoekbaars weer terug het water in en wagen we nog een aantal pogingen. Het mag allemaal niet meer baten en na een tijdje besluiten we om terug richting de trailerhelling te gaan. Daar aangekomen gooien we de boot op de trailer en spreken we af dat ik de stek, alle foto's met herkenningspunten en de naam van de kapitein niet in de blog vermeld, vandaar dat ik hem maar kapitein noem in deze blog.
Waarom? Dit is zo'n bijzondere vangst, dat de kapitein niet wil dat het bekend wordt waar deze vis is gevangen. Als er op welke manier dan ook zichtbaar is waar deze vis gevangen is dan is het er vanaf volgend weekend zo druk met vissers dat de hele boel kapot gevist wordt. Er blijken onder de bootvissers enorm veel stekkenpezers te zijn namelijk. Erg jammer, maar waarom zou je zelf investeren om goeie stekken te zoeken als je ze via internet bij andere vissers kan herkennen........
De kapitein had al gezegd dat de kans er was dat ik mij pr zou gaan verbreken. Dat was echter meer op snoek gericht. Dat ik mijn eerste snoekbaars zou gaan vangen was vooraf niet bekend en al helemaal niet dat het zo'n monster zou zijn.
Vandaag was mijn eerste visdag op zo'n groot water, en het was een zeer geslaagde dag.
Tot een volgend avontuur.....!!
Veel dorade kopen alleen al om het Spaanse of Griekse vakantie gevoel naar boven te halen maar naast een vakantie gevoel is deze vis een ware traktatie. Een aangename uitgesproken smaak , stevig met veelzijdige bereidingswijzen. Het vlees ia mager en super voor de wat lichtere gerechten en witte wijnen.
BeantwoordenVerwijderen