maandag 25 januari 2016

Het zijn alleen de dikke die honger hebben.

Gisteren was er weer eens tijd om te gaan vissen, alleen heeft de vorst van afgelopen periode nog wat haken en ogen aan de stekkeuze. Niet overal was het ijs namelijk al gesmolten. Op de eerste stek aangekomen zie ik dat er her en der nog wat ijs ligt, maar het grootste gedeelte is ijsvrij. Dat wordt dus vissen op deze plek.

Ik hang de nieuwe chatterbait aan de speld die ik vorige week gekocht heb van kunstaasbouwer Chris Blokland en begin te werpen. De chatterbait gaat mooi door het water en ik heb wel vertrouwen in dit kunstaas.


Na een kleine 45 minuten werpen heb ik een volger achter de bait aanzitten, maar kan deze niet verleiden om deze ook te pakken. Na een worp of 2 gaat deze er dan ook weer vandoor en ik ga het dan ook maar wat verderop proberen. Na enige tijd heb ik weer een volger van een centimeter of 50. Deze snoek blijft de chatterbait volgen en gaat er op een gegeven moment zelfs bijna tegenaan zwemmen. Ik versnel de bait, laat deze plotseling stilvallen, geef wat korte tikken met de hengeltop maar wat ik ook probeer deze snoek wil ook al niet bijten. Dan kom ik aan het eind van deze stek en besluit om te verkassen.

Ik twijfel tussen 2 stekken, maar ik moet zeker weten dat het ijsvrij is. Ik kies voor de stek waar ik vorig jaar mijn 100ste snoek van het seizoen heb gevangen. Dit water ligt tegen een kas aan en daar zal het dus net wat warmer zijn geweest. Als ik aankom zie ik dat ik goed heb gegokt.

Het is hier ook grotendeels ijsvrij en ik begin maar weer eens met de nieuwe chatterbait te vissen. Het blijft lange tijd stil en ik denk dat de snoeken na dit koude weer geen honger hebben. Na de zoveelste worp wordt de chatterbait als uit het niets gegrepen. De snoek grijpt de chatterbait als deze nog geen 10cm onder het wateroppervlak loopt. En zodra de snoek haar kaken dichtslaat draait ze weg om met mijn nieuwe stuk kunstaas de diepte weer in te duiken. Op het moment dat de snoek draait zet ik de haak en explodeert het water. De snoek sprint weg met al haar kracht en trekt flink wat lijn van de spoel af. Ik zet flink wat kracht op de hengel en weet de snoek mijn kant op te krijgen. Na een heerlijk gevecht ligt de snoek voor de kant in het water. Ik pak de snoek in de kieuw en haal deze op de kant. Ik maak even een foto.






Ik haal het kunstaas uit de bek van de snoek en meet de snoek even op. Deze blijkt op 1 centimeter na 80cm te zijn, maar met haar 79cm is het een mooie dikke snoek. Ik maak nog wat foto's en zet de vis weer in het water waar ze er met een sneltrein vaart vandoor gaat. 



En zo zie je maar....de dikke hebben altijd honger!

Ik vis nog even verder maar loop dan weer richting de auto waar ook nog een aantal sloten liggen. Na een tijdje werpen wissel ik met wat kunstaas en na een aantal wissels hangt de ratling funfish aan de speld. Als ik op een inrit van een weiland sta werp ik de plug langs wat riet en haal deze binnen. Na een aantal slagen met de reel wordt de plug gepakt en kan ik weer aan de bak. Na wat gespartel en getrek komt er een leuk snoekje van 54cm op de kant. Ik maak natuurlijk weer een foto en deze mag weer achter echte vissen aan. 



Hierna vis ik nog even door maar besluit om na enige tijd weer te verkassen. Bij deze stek aangekomen blijkt dit water nog bevroren te zijn en ik besluit om vanaf deze stek naar huis te gaan. Iets eerder dan gepland, maar ben niet voor niets op pad geweest. 

Tot een volgend avontuur.....!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten